Ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια τα τελευταία χρόνια διάφορα... ευαγή ιδρύματα με εξωτικές επωνυμίες και φαινομενικά καλοκάγαθους στόχους
Συμπληρώθηκαν την Κυριακή 77 χρόνια από την ημέρα που η 117η Μεραρχία των ναζί «κυνηγών» αφάνισε τα Καλάβρυτα αφήνοντας πίσω της στάχτες και αποκαΐδια (13 Δεκεμβρίου 1943).
Από τον Γιώργο Χατζηδημητρίου
Το ρολόι της κεντρικής πλατείας της πόλης έχει σταματήσει από τότε στην απόκοσμη ένδειξη «2.34 μ.μ.», υπενθυμίζοντας επίμονα ένα χρέος που εδώ και οκτώ δεκαετίες παραμένει ανεκπλήρωτο.
Οι φονιάδες της μεγαλύτερης μαζικής σφαγής στην Ελλάδα και μιας από τις μεγαλύτερες στην εμπόλεμη Ευρώπη δεν πλήρωσαν ποτέ για το ειδεχθές έγκλημά τους, ενώ η μεταπολεμική Γερμανία, πέρα από υποκριτικά λόγια συμπόνοιας και κατανόησης, αρνείται να αναγνωρίσει τις βαριές ευθύνες της.
Το σκαιό γερμανικό κράτος, που, όποτε το συμφέρει, επικαλείται την ισχύ των κανόνων και την άκαμπτη τήρησή τους, απορρίπτει βλοσυρά το αίτημα που υποβάλλουν φοβισμένες και για προεκλογικούς κυρίως λόγους οι ελληνικές κυβερνήσεις, αξιώνοντας την έναρξη διαπραγματεύσεων για τον προσδιορισμό των γερμανικών αποζημιώσεων από τους δύο Παγκοσμίους Πολέμους.
Είναι προφανές ότι η κραταιά γερμανική ελίτ που στήριξε τον Χίτλερ και σήμερα εφαρμόζει το δόγμα του Δ' Οικονομικού Ράιχ δεν επιθυμεί ενοχλητικές ιστορικές εκκρεμότητες. Για τον σκοπό αυτόν, ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια τα τελευταία χρόνια διάφορα… ευαγή ιδρύματα με εξωτικές επωνυμίες και φαινομενικά καλοκάγαθους στόχους, που σε ένα κλίμα χαζοχαρούμενης ανταλλαγής επισκέψεων με μικροανταλλάγματα προς τους Έλληνες ιθαγενείς και σε ατμόσφαιρα δήθεν αμοιβαίων φιλοφρονήσεων προωθούν συστηματικά την άμβλυνση των πατριωτικών αντιστάσεων και τη βάναυση παραχάραξη και αλλοίωση της ιστορικής μνήμης.
Με κέντρα αναφοράς τη γερμανική πρεσβεία και το προξενείο της Θεσσαλονίκης, αλλά και εγχώριους βραχίονες, όπως το Ιδρυμα Γκαίτε, το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο και το Ιδρυμα «Σταύρος Νιάρχος», ενισχύουν τη συλλογική λήθη, ώστε να ξεχαστούν οι απαράγραπτες αξιώσεις που προκύπτουν από τα εγκλήματα των ναζί στην Ελλάδα και δεν ξεγράφονται με ατιμωτικά φιλοδωρήματα.
Η… χαλαρή άποψη που επιχειρούν να τεκμηριώσουν, αποφεύγοντας όπως ο διάβολος το λιβάνι τα αδιάψευστα ιστορικά γεγονότα, είναι πως «οι Γερμανοί είναι φίλοι μας», ότι γενικώς «νοιάζονται για την κοινή πρόοδο» και ότι επιτέλους πρέπει να ενταφιάσουμε το παρελθόν, διότι «οι γνώμες, βρε αδελφέ, διίστανται» -«αυτά υπάγονται στην αρμοδιότητα της πολιτικής»- και στο κάτω κάτω η κατάσταση μεταξύ των δύο χωρών τότε ήταν εμπόλεμη και οι Γερμανοί στρατιώτες στα Καλάβρυτα, στη Βιάννο, στο Ηράκλειο και το Δίστομο, λόγου χάρη, προκλήθηκαν οι κακότυχοι και πυροβολούσαν όσους επιχειρούσαν να αποδράσουν.
Έτσι τουλάχιστον το δικαιολόγησε, μεταξύ άλλων και ο τότε νεαρός αξιωματικός και μετέπειτα γ.γ. του ΟΗΕ Κουρτ Βαλντχάιμ, που υπηρετούσε στη διεύθυνση προπαγάνδας της γερμανικής στρατιάς.
Υποχθόνια «ιδρύματα»
Πρώτο στον σχετικό κατάλογο, όπως αναφέρει στην «κυριακάτικη δημοκρατία» ο Σαράντος Θεοδωρόπουλος, έγκριτος νομικός και μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Γερμανικών Οφειλών, εμφανίζεται το «Ελληνογερμανικό Ιδρυμα για το μέλλον», το οποίο, όμως, δεν είναι καν ίδρυμα. Υπάγεται απευθείας στη γραμμή χρηματοδότησης του γερμανικού ΥΠΕΞ με προϋπολογισμό 1.200.000 ευρώ ετησίως και στόχος του είναι η τουριστική πρόσκληση νέων Ελλήνων από μαρτυρικά χωριά (Δίστομο, Χορτιάτης, Κάνδανος, Κλεισούρα κ.ά.), ώστε να «έλθουν πιο κοντά» και να αποκτήσουν κοσμοπολίτικο αέρα γνωρίζοντας τις χάρες του γερμανικού θαύματος.
Ακολουθεί το Ελληνογερμανικό Ιδρυμα Νεολαίας, το οποίο είναι απόλυτα ενταγμένο στις γερμανικές αποστολές στην Ελλάδα. Η διμερής συμφωνία συνεργασίας υπογράφηκε το 2017, παρουσία του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας (και γερμανομαθούς) Κάρολου Παπούλια καθώς και νέων από μαρτυρικά χωριά στο πλαίσιο της προσπάθειας για βελτίωση της αλληλοκατανόησης μεταξύ των νέων στις δύο χώρες. Ακούστηκε, μάλιστα, ότι μετά την τελευταία επίσκεψη γερμανικής αντιπροσωπίας στην Κλεισούρα Καστοριάς, ο τοπικός βουλευτής Ζήσης Τζηκαλάγιας, μάλλον από απλή και άδολη… άγνοια -διότι αν γνώριζε τα πράγματα γι΄ αυτόν θα ήταν ακόμα χειρότερα-, ζήτησε να μεταφερθεί η έδρα του ιδρύματος από τη Γερμανία στην ακριτική πόλη.
Στον ίδιο κατάλογο φιγουράρει και η Ενωση Ελληνογερμανικών Εταιρειών, η οποία (κάτι που συνιστά όνειδος) αντικατέστησε τον θεσμό των ελληνικών κοινοτήτων στη Γερμανία! Επικεφαλής φέρεται η κυρία Γκαμπρέλις – Σπερκ, σύζυγος του Έλληνα συνδικαλιστή του αντιδικτατορικού αγώνα στη Γερμανία Δ. Γκαμπρέλη, η οποία είχε συνοδέψει τον Μάρτιο του 2014 τον Γερμανό πρόεδρο Γιοάχιμ Γκάουκ στους επίσης μαρτυρικούς Λιγκιάδες Ιωαννίνων παρέα με τον Χάγκεν Φλάισερ, ομότιμο καθηγητή πλέον του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Κομβικός στην όλη ιστορία είναι ο ρόλος της Ελληνογερμανικής Συνέλευσης, που ιδρύθηκε τα πρώτα μνημονιακά χρόνια, το 2012, με διορισμένο τον ανεκδιήγητο Χανς Φούχτελ (ύστερα από έξι χρόνια παρέδωσε τη σκυτάλη στον Νόρμπερτ Μπάρτλε) και με το αξίωμα του υφυπουργού στο γερμανικό υπουργείο Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης. Σε συνεργασία με τα παραπάνω διόλου ευαγή ιδρύματα, ο Σύνδεσμος οργάνωσε ένα πυκνό πλέγμα σχέσεων των γερμανικών υπουργείων και κομμάτων από τους Χριστιανοδημοκράτες μέχρι τους Σοσιαλιστές και το… αριστερό Die Linke, καθώς και με τα οικονομικά ιδρύματα που αυτά διαθέτουν, με ιθαγενείς αυτοδιοικητικές υπηρεσίες και ελληνικά υπουργεία για έναν ευρύ κατάλογο έργων, που αφορούσαν το περιβάλλον, την αποκομιδή απορριμμάτων, την εναλλακτική ενέργεια, ΣΔΙΤ σε διάφορους τομείς, κεντρικά και στην Περιφέρεια, διαχείριση προσφυγικών ροών και ό,τι άλλο επικερδές φαντάζεται κανείς, ώστε τα κοινοτικά χρήματα να επιστρέφουν από άλλους δρόμους πίσω στο Βερολίνο. Το… αντίδωρο ήταν ο εκσυγχρονισμός του χιονοδρομικού κέντρου Καλαβρύτων, η αναπαλαίωση της Συναγωγής των Μοναστηριωτών στη Θεσσαλονίκη, η χρηματοδότηση της ταινίας «Το Φως που πυκνώνει» της Λυδίας Κώνστα για την Κατοχή και η αναπαλαίωση ενός κτιρίου στο Κομμένο Αρτας.
Ο ρόλος του Καποδιστριακού και του «Στ. Νιάρχος»
Όπως έχει παρατηρήσει ο καθηγητής του ΑΠΘ Γιώργος Μαργαρίτης μαζί με το γερμανικό ΥΠΕΞ και ελληνικά ιδρύματα στην Ελλάδα (το «Σταύρος Νιάρχος» και το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο) και με «βαρύ» προϋπολογισμό, δημιουργήθηκε και ψηφιακή πλατφόρμα με τίτλο «Μνήμες από την Κατοχή στην Ελλάδα», όπου επιχειρείται μια νέα προσέγγιση της Ιστορίας, στη βάση προσωπικών προφορικών μαρτυριών επί του θέματος και στην ουσία η αναθεώρηση δυσάρεστων ιστορικών ντοκουμέντων με άμβλυνση των ευθυνών της Γερμανίας εκείνης της περιόδου.
Στην πλατφόρμα αυτή θα διαβάσει κανείς ευθύνες για όλους τους άλλους εκτός από τους ναζί Γερμανούς. Ακόμα και για τον αφανισμό του εβραϊκού στοιχείου κατηγορούνται οι Έλληνες! Και βέβαια, όλοι αυτοί πρωταγωνίστησαν στη μαζική φυγή της αφρόκρεμας των Ελλήνων επιστημόνων από τη χώρα, σε βαθμό ώστε πρόπερσι ο Γερμανός υπουργός Υγείας να ευχαριστεί τους Έλληνες για τους γιατρούς που του έστειλαν!
Τελευταίο επίτευγμα της υπουργού Παιδείας, κυρίας Κεραμέως, η οποία στο καταστροφικό για την τεχνική εκπαίδευση νομοσχέδιο που συζητείται στη Βουλή περιέλαβε άρθρο που προβλέπει περαιτέρω την αιμορραγία χαμηλού εργατικού δυναμικού στη Γερμανία.
News break
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ.