"Τώρα χρειάζεται η αγάπη" Δημήτριος Τζουβάλης

Τώρα χρειάζεται η αγάπη.

Τώρα, που οι Λαοί, έχουν ξεχάσει την έννοια της αγάπης.

Τώρα χρειάζεται η αγάπη.

Τώρα, που οι κυβερνήσεις των Λαών συμπεριφέρονται ως άρπαγες.

Τώρα χρειάζεται η αγάπη.

Τώρα, που οι “φιλικοί” μας συνασπισμοί, παίρνουν απόσταση και αδιαφορούν για τα προβλήματά των συνασπισμένων χωρών τους.

Τώρα χρειάζεται η αγάπη.

Τώρα, που οι κραταιές χώρες περιχαρακώνουν την ευμάρειά τους, και οχυρώνονται φίλαυτα,  πίσω από το εγώ που τους προσφέρει η δύναμή τους.

 Τώρα χρειάζεται η αγάπη.

Τώρα, που οι πειρατές των πατρίδων διαγουμίζουν τις φτωχές, ή φτωχοποιημένες  χώρες του ορυκτού πλούτου, και τα παιδιά, αντιμετωπίζονται ως αναλώσιμες υπάρξεις, οι νέοι χρησιμοποιούνται ως εργαλεία πολέμου, οι νέες εκπορνεύονται, και όλοι μαζί προσπέφτουν ικέτες στα πόδια πλουσίων χωρών.

Τώρα χρειάζεται η αγάπη.

Τώρα, που ο πολιτισμός μας ξέχασε την ιερή έννοια της ικεσίας.

Τώρα χρειάζεται η αγάπη.

Τώρα, που οι δυνατοί θυμούνται τους ρυπαρούς πολέμους του παρελθόντος τους, και τιμωρούν τους λαούς για την υπεράσπιση της χώρας των πατέρων τους.

Τώρα χρειάζεται η αγάπη.

Τώρα που το μίσος και η αδιαφορία γίνονται εργαλεία εξωτερικής πολιτικής.

Τώρα χρειάζεται η αγάπη.

Τώρα, που οι πλούσιοι προσπαθούν αδιάντροπα να γίνουν πλουσιότεροι.  

Τώρα χρειάζεται η αγάπη.

Τώρα, που ξεχάστηκε η αρχαία σοφία, και η φωνή της, “Πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος”, ηχεί σε ώτα μη ακουόντων.

Τώρα χρειάζεται η αγάπη.

Τώρα, που λέξη “ανθρωπισμός” τείνει να εξαλειφθεί από τα λεξικά και να αντικατασταθεί από τη λέξη “κερδοσκοπία”.

Τώρα χρειάζεται η αγάπη.

Τώρα που το δόγμα “Ο θάνατός σου, η ζωή μου”, εκτοπίζει τον άνθρωπο.

Τώρα χρειάζεται η αγάπη.

Τώρα, σ’ αυτήν δύσκολη στιγμή της ζωής του πλανήτη, που ο συνάνθρωπος αντιμετωπίζεται σαν εχθρός, που επιβουλεύεται την προσωπική μας υγεία.

Τώρα χρειάζεται η αγάπη.

Τώρα, που η αγάπη δύσκολα ξεφεύγει  από το στενό πλαίσιο της αγάπης προς τον εαυτό μας.

Τώρα χρειάζεται η αγάπη.

Τώρα, σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία για την ανθρωπότητα, το να επιμένεις να είσαι με το μέρος της αγάπης, δείχνει ευγένεια ψυχής που έχει ζυμωθεί στην κονίστρα των ευγενών πράξεων και όχι των κούφιων λόγων.  Δείχνει  πολιτισμό που έχει σφυρηλατηθεί επί χιλιετίες στα ειρηνικά στάδια της Σοφίας. 

Δείχνει Ανθρωπιά… 

Και πως χρησιμοποίησα κεφαλαίο Άλφα στη λέξη Ανθρωπιά, δεν είναι από λάθος, αλλά θέλω να επισημάνω την έννοια, με λιτή μεγαλοπρέπεια.

Θέλω να θυμίσω σε όλον τον Κόσμο, μια από τις κύριες διαπιστώσεις της αρχαίας Σοφίας:  “Πιστόν φίλον εν κινδύνοις γιγνώσκεις”.

Τώρα χρειάζεται η αγάπη.

“Αγάπη δίνεις, αγάπη θερίζεις”…

Άρχοντες είναι, οι υπηρέτες της αγάπης…

Δ.Τ.