Ο Γενικός Εισαγγελέας του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης βάζει τέλος στις απαιτήσεις των Οργανισμών Συλλογικής Διαχείρισης (ΟΣΔ) για τις τηλεοράσεις στα δωμάτια των ξενοδοχείων.Γράφει ο Γιώργος Πανουτσόπουλος
Με αίτηση του Handelsgericht Wien (εμπορικού πρωτοδικείου Βιέννης -Αυστρία) για την έκδοση προδικαστικής απόφασης σχετικά με τις απαιτήσεις του ΟΣΔ προστασίας ραδιοτηλεοπτικών πνευματικών και συγγενικών δικαιωμάτων, για τις τηλεοράσεις στα δωμάτια ξενοδοχείου.
Το προδικαστικό ερώτημα της παρούσας υπόθεσης αφορά την ερμηνεία του άρθρου 8, παράγραφος 3, της οδηγίας 2006/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με το δικαίωμα εκμίσθωσης, το δικαίωμα δανεισμού και ορισμένα δικαιώματα συγγενικά προς την πνευματική ιδιοκτησία.
Η διάταξη αυτή προβλέπει για τους ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς το αποκλειστικό δικαίωμα να επιτρέπουν ή να απαγορεύουν, μεταξύ άλλων, την παρουσίαση των εκπομπών τους στο κοινό σε μέρη όπου η είσοδος επιτρέπεται στο κοινό έναντι καταβολής αντιτίμου.
«Τα κράτη μέλη προβλέπουν για τους ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς το αποκλειστικό δικαίωμα να επιτρέπουν ή να απαγορεύουν την ασύρματη ραδιοτηλεοπτική αναμετάδοση των εκπομπών τους, καθώς και την παρουσίαση των εκπομπών τους στο κοινό, εάν η παρουσίαση αυτή γίνεται σε μέρη όπου η είσοδος επιτρέπεται στο κοινό έναντι καταβολής αντιτίμου.»
Μετά από λεπτομερή ανάλυση στην οποία αναφέρετε χαρακτηριστικά:
“…ο νομοθέτης της Ένωσης περιόρισε το αποκλειστικό δικαίωμα των ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών (ΟΣΔ) στις περιπτώσεις παρουσίασης στο κοινό σε μέρη όπου η είσοδος επιτρέπεται στο κοινό έναντι καταβολής αντιτίμου. Απομένει επομένως να καθοριστεί αν τα δωμάτια ξενοδοχείου συνιστούν μέρη όπου η είσοδος επιτρέπεται στο κοινό έναντι καταβολής αντιτίμου, κατά την έννοια της διάταξης αυτής.”
“…στον κινηματογράφο ή στο θέατρο, η είσοδος στην αίθουσα όπου πραγματοποιείται η προβολή είναι δυνατή μόνον με την επίδειξη της απόδειξης καταβολής του αντιτίμου, για παράδειγμα του εισιτηρίου. Ωστόσο, η τιμή του εισιτηρίου δεν συνιστά το αντίτιμο «έναντι» του οποίου επιτρέπεται η «είσοδος» στην αίθουσα, αλλά έναντι του οποίου παρέχεται δυνατότητα παρακολούθησης της προβολής.”
“…Όταν όμως δεν πρόκειται για καταβολή αντιτίμου άμεσα συνδεδεμένη με τη δυνατότητα παρακολούθησης τηλεοπτικού προγράμματος, αλλά για απλή είσπραξη αντιτίμου έναντι παροχής άλλων υπηρεσιών, για παράδειγμα γαστρονομικών, τότε η περίπτωση αυτή δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της έννοιας «μέρος όπου η είσοδος επιτρέπεται στο κοινό έναντι καταβολής αντιτίμου»
“…η καταβολή αντιτίμου για δωμάτιο ξενοδοχείου δεν συνιστά καταβολή αντιτίμου έναντι παρακολούθησης προγραμμάτων στο μέρος αυτό, αλλά έναντι διανυκτέρευσης. Η παροχή τηλεοπτικών προγραμμάτων αποτελεί απλώς μια πρόσθετη υπηρεσία, την οποία ο πελάτης θεωρεί αναμενόμενη όπως ακριβώς το τρεχούμενο νερό, τα ποτά ή τη σύνδεση με το διαδίκτυο.”
“…στην περίπτωση των δωματίων ξενοδοχείου, όπου η καταβολή αντιτίμου συνιστά την τιμή διανυκτέρευσης, η παροχή δε τηλεοπτικών προγραμμάτων αποτελεί στην καλύτερη περίπτωση πρόσθετο, μη συστατικό στοιχείο του τιμήματος αυτού.”
“…Δεν με πείθει εν προκειμένω το επιχείρημα της προσφεύγουσας της κύριας δίκης ότι η παροχή συσκευής τηλεόρασης στο δωμάτιο παρέχει τη δυνατότητα αύξησης της τιμής διανυκτέρευσης, οπότε μέρος του τιμήματος αυτού πρέπει να θεωρηθεί ως αντίτιμο καταβαλλόμενο έναντι της δυνατότητας παρακολούθησης τηλεοπτικών προγραμμάτων.”
“…η παροχή τηλεοπτικού σήματος σε δωμάτιο ξενοδοχείου αποτελεί πρόσθετη υπηρεσία σε σχέση με τη βασική υπηρεσία της διανυκτέρευσης, και όχι αντιστρόφως. “
“…Όσον αφορά το ζήτημα της συμμετοχής στα οικονομικά πλεονεκτήματα, (με την μετάδοση από τις τηλεοράσεις των δωματίων, ο ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός αποκτά έσοδα από τις διαφημίσεις και από άλλες μορφές εμπορικής επικοινωνίας και αύξηση του δυνητικού αριθμού των τηλεθεατών, στο μέτρο που η λήψη του προγράμματος του ραδιοτηλεοπτικού οργανισμού είναι εφικτή και συμβάλλει στην αύξηση και των εσόδων του οργανισμού αυτού”
“…όσον αφορά την επίδραση που ασκεί στα ποιοτικά στοιχεία ενός ξενοδοχείου η δυνατότητα παρουσίασης τηλεοπτικών προγραμμάτων στα δωμάτια του οικείου ξενοδοχείου, η υπηρεσία αυτή είναι σήμερα τόσο διαδεδομένη, ώστε μόνον τα χαμηλότερου επιπέδου ξενοδοχεία δεν την προσφέρουν. “
“…Αν γινόταν δεκτό ότι το δικαίωμα αυτό περιλαμβάνει και την παρουσίαση προγραμμάτων σε δωμάτια ξενοδοχείων, τούτο θα ισοδυναμούσε με παροχή στους ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς της δυνατότητας να αποφασίζουν αν κάποιος μπορεί να παρέχει ξενοδοχειακές υπηρεσίες ή όχι.”
“…η ερμηνεία της ανωτέρω διάταξης την οποία προτείνει η προσφεύγουσα της κύριας δίκης (ΟΣΔ) είναι προδήλως αντίθετη προς τους σκοπούς της Σύμβασης της Ρώμης, και, ως εκ τούτου, προς τη βούληση του νομοθέτη της Ένωσης.”
“…από κανένα στοιχείο δεν προκύπτει αναγκαιότητα εξίσωσης του επιπέδου προστασίας του δικαιώματος των ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών σε σχέση με την παρουσίαση των προγραμμάτων τους στο κοινό με το επίπεδο προστασίας άλλων αντικειμένων προστατευόμενων από το δικαίωμα του δημιουργού.”
Η πρόταση του Γενικού Εισαγγελέα είναι η εξής.
“…η εγκατάσταση συσκευών σε δωμάτια ξενοδοχείου και η μέσω αυτών παροχή τηλεοπτικού ή ραδιοφωνικού σήματος δεν συνιστά παρουσίαση στο κοινό προγραμμάτων ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών σε μέρη όπου η είσοδος επιτρέπεται στο κοινό έναντι καταβολής αντιτίμου.”
Η πρόταση του Γενικού Εισαγγελέα είναι δεσμευτική και φυσικά η απόφαση του δικαστηρίου της Βιέννης, ήταν να υιοθετήσει ακριβώς την πρόταση του και να εκδώσει στις 16 Φεβρουαρίου 2017 την κάτωθι απόφαση.
Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 16ης Φεβρουαρίου 2017
Αιτούν δικαστήριο
Handelsgericht Wien
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Verwertungsgesellschaft Rundfunk GmbH
κατά
Hettegger Hotel Edelweiss GmbH
Διατακτικό
Το άρθρο 8, παράγραφος 3, της οδηγίας 2006/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με το δικαίωμα εκμίσθωσης, το δικαίωμα δανεισμού και ορισμένα δικαιώματα συγγενικά προς την πνευματική ιδιοκτησία στον τομέα των προϊόντων της διανοίας, έχει την έννοια ότι η παρουσίαση στο κοινό ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών εκπομπών μέσω συσκευών τηλεοράσεως εγκατεστημένων σε δωμάτια ξενοδοχείου δεν συνιστά παρουσίαση πραγματοποιούμενη σε μέρος όπου η είσοδος επιτρέπεται στο κοινό έναντι καταβολής αντιτίμου.
ΠΡΟΣΟΧΗ:
Δεν ισχύει το ίδιο για τους κοινόχρηστους χώρους των ξενοδοχείων, (καφετέριες, μπαρ, εστιατόρια, κλπ). Για τους κοινόχρηστους χώρους υπάρχει άλλο σκεπτικό.
Επικοινωνήστε μαζί μας.
Θυμίζουμε πως μέχρι σήμερα είχαν απαιτήσεις όλοι οι παρακάτω ΟΣΔ:
ΑΕΠΙ (πλέον ΕΥΕΔΔ), GEA, “τηλεοπτικά δικαιώματα”, “Αυτοδιαχείριση”, “PRS” “Ισοκράτης”, “Διόνυσος”, “Αθηνά”, “Ερμείας” και “Ηριδανός”
