Η περιοχή των Δελφών αποτελεί την τελευταία παραλιακή περιοχή της Ελλάδας που βρίσκεται κυριολεκτικά σε άθλια οικονομική – παραγωγική κατάσταση. Λες και έχουμε ένα καρκίνο που έχει νεκρώσει την περιοχή της Θίσβης, έχει καταβάλει πλέον την περιοχή της Αντίκυρας και έχει «χτυπήσει» την περιοχή των Δελφών η οποία επιβάλλεται πλέον να δώσει μάχη ζωής ή θανάτου.
Mαγαζιά στον κεντρικό δρόμο της Άμφισσας κλείνουν και δεν ξανανοίγουν. Κεντρικά μαγαζιά στην παραλία των Δελφών κλείνουν και δεν ξανανοίγουν .Μαγαζιά ακόμη και στους Δελφούς μένουν κλειστά για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι περισσότεροι μαγαζάτορες και έμποροι χρωστάνε όλο και περισσότερα σηματοδοτώντας την ελεύθερη πτώση στο γκρεμό για την τοπική οικονομία. Αντίθετα όποιος ζήσει συναλλασσόμενος με την τοπική αγορά για λίγες μέρες σε οποιαδήποτε άλλη παραλιακή περιοχή της ηπειρωτικής Ελλάδας και της Πελοποννήσου νομίζει ότι ζει σε άλλη χώρα. Σε όλες τις περιοχές κουτσά στραβά αυτή την εποχή υπάρχει χαρά και ευημερία σε σχέση με την κατήφεια την μιζέρια και την απαισιοδοξία της περιοχής των Δελφών. Οι κάτοικοι εκεί έχουν να πληρώσουν τα ίδια χαράτσια με εμάς αλλά έχουν την ευκαιρία να δουλέψουν και να τα βγάλουν. Οι φόροι είναι ίδιοι ,αλλά εκεί οι ελεύθεροι επαγγελματίες κάνουν τον τζίρο που τους επιτρέπει να χαμογελάνε. Οι μισθοί και οι συντάξεις μειώθηκαν το ίδιο αλλά τα σπίτια που δίνουν ένα συμπληρωματικό εισόδημα νοικιάζονται και με όλο και πιο καλά μισθώματα, βγάζουν τον ΕΝΦΙΑ και αφήνουν και κάτι. Τα παιδιά βρίσκουν δουλειά και δεν πρέπει να ζήσουν όλοι μαζί από την κουτσουρεμένη σύνταξη του παππού που πρέπει στην Φωκίδα να τον βαλσαμώσουμε , αν πάθει κάτι. Δεν μιλάμε για τα γνωστά Ελληνικά νησιά. Εκεί είμαστε πλέον πολύ φτωχονηστικοί για να ονειρευόμαστε ότι θα μας μείνουν λεφτά να τα επισκεφτούμε.
Ο τουρισμός χτυπάει από μόνος του την πόρτα σε όλη την παραλιακή Ελλάδα εκτός από εδώ!!! Και όταν μιλάμε για παραλίες μιλάμε μέχρι και μία ώρα με το αμάξι από την θάλασσα. Σε απόσταση μισής ώρας για τους ξένους είσαι στην παραλία. Ακόμη και όπου δεν έχουν καθόλου παραλίες ή οι παραλίες είναι χάλια σε σχέση με τις δικές μας και η θάλασσα βούρκος σε σύγκριση με την θάλασσα των Δελφών. Ακόμη και εκεί που δεν υπάρχει κανένα οργανωμένο τουριστικό προϊόν παρουσιάζονται οι πιο φτωχοί των ξένων τουριστών και ζητάνε και αυτοί το δικαίωμά τους στον ήλιο και την θάλασσα. Σε όλες αυτές τις περιοχές όποιος παράγει οτιδήποτε βρώσιμο με τον παραδοσιακό τρόπο , βρίσκει πελάτες και το πληρώνουν πολύ καλά. Είτε οι ταβέρνες και τα εστιατόρια είτε απευθείας ακόμη και σε σπιτική συσκευασία, όπου όποιος έχει προσπαθήσει , έχει βρει πελάτες που έχουν λεφτά να το πληρώσουν για την ποιότητα του προϊόντος τους.
Χωρίς δουλειά δεν ζει κανείς, χωρίς κόπο δεν αμείβεσαι πουθενά αλλά εκεί τουλάχιστον με την άνοιξη βλέπεις χαμόγελο και αισιοδοξία γιατί έρχεται η εποχή της δουλειάς που φέρνει λεφτά για όλο το χρόνο. Βλέπεις ζωή και όχι κατεβασμένα μούτρα ή άντε ένα ελαφρύ μειδίαμα ενός μαχητή στα τελευταία του, τις περισσότερες φορές με κομμένο μάτι από τα βοηθητικά για τον ύπνο χάπια , στην πραγματικότητα ψυχοφάρμακα που παίρνει καταχρηστικά χωρίς να έχει κανένα πραγματικό πρόβλημα.
Χωρίς δουλειά δεν ζει κανείς, χωρίς κόπο δεν αμείβεσαι πουθενά αλλά εκεί τουλάχιστον με την άνοιξη βλέπεις χαμόγελο και αισιοδοξία γιατί έρχεται η εποχή της δουλειάς που φέρνει λεφτά για όλο το χρόνο. Βλέπεις ζωή και όχι κατεβασμένα μούτρα ή άντε ένα ελαφρύ μειδίαμα ενός μαχητή στα τελευταία του, τις περισσότερες φορές με κομμένο μάτι από τα βοηθητικά για τον ύπνο χάπια , στην πραγματικότητα ψυχοφάρμακα που παίρνει καταχρηστικά χωρίς να έχει κανένα πραγματικό πρόβλημα.
Εδώ στους Δελφούς , έχουμε μπλέξει άσχημα. Σε όλες τις κομματικές οργανώσεις και τις παρατάξεις στριμώχνονται και πάλι όλοι ποιός θα πάρει το χρίσμα, ποιός θα βγει μπροστά να πάρει τι; Να κάνει τι; Έχουμε σιχαθεί εδώ και πάμπολλες τετραετίες τα ίδια και τα ίδια σε σημείο πλέον που προκαλούν σε άσχημο βαθμό γιατί πραγματικά ο δικός μας κόσμος καίγεται και αυτοί θέλουν …… τι;
Τα κορυφαία χάλια μας δεν θέλουν βελτίωση ή διαχείριση, μιλάμε για ζήτημα επιβίωσης και απαιτείται ανατροπή. Τι θέλουν πάλι χωρίς να έχουν τίποτα να πουν;
Ναι, κάποιοι παλιοί θα ήταν αγνοί και καλοπροαίρετοι αλλά … στήριξαν αυτούς που επικράτησαν σαν επικεφαλής και τελικά εξελέγησαν και είναι απόλυτα υπεύθυνοι για το σήμερα. Κάποιοι επικεφαλής μπορεί να είχαν την καλή θέληση αλλά δεν τους άφησαν. Ποιος παραιτήθηκε καταγγέλλοντας τον λόγο που δεν πάει μπροστά αυτός ο τόπος μας; Κανείς ..και ο τόπος είναι στον πάτο με απόλυτα και δική τους ευθύνη. Οι μόνες παραιτήσεις και καταγγελίες είχαν πάντα (να με συγχωρήσει η εξαίρεση την οποία δεν θυμάμαι καθόλου) μικροπολιτικά και μικροκομματικά στοιχεία γνωστά σε όλους και χωρίς να πει κανείς τίποτα που να ανατρέψει την κατάσταση. Κάποιοι, από πολύ χαμηλές θέσεις παραιτήθηκαν έχοντας σιχαθεί αυτό που είδαν και δεν ξαναασχολήθηκαν ποτέ. ΌΟΟΟλοι οι άλλοι όμως και όσοι παραιτήθηκαν μεν αλλά ξαναασχολήθηκαν με μία από τα ίδια, τι να μας πουν; Να μας πουν ότι σαν επικεφαλής είναι καλός ο μισθός και ας είμαι το ανδρείκελο που επιτρέπω τον κατήφορο του τόπου; Αυτό ναι , έγινε και όποιος έχει να πει ότι δεν τον αφορά καθόλου ας μας πει τι έκανε τελικά για να πάει μπροστά ο τόπος που είναι στον πάτο. Και δεν ήταν μόνο ο μισθός ο επίσημος. Ήταν και ο μισθός που έκοβαν και μπορεί να κόβουν ακόμα συγκεκριμένες μεγαλοεπιχειρήσεις ακόμη και σε μηνιαία βάση για κάποιους, τα έξτρα μπόνους ανά ψήφο για κρίσιμα θέματα, οι κατ’ αποκοπή αμοιβή ανά απόφαση του Συμβουλίου ή της Υπουργικής απόφασης και της έγκρισης του αιτήματος, η εν λευκώ διαχείριση του ταμείου, το παιδί που αφού το μεγάλωσα ανίκανο να κάνει οτιδήποτε με την αξία του και του εμφύτευσα την ψυχολογία του-εαυτούλη και ας πνιγούν οι άλλοι- θα μου το βολέψουν, κάτι χιλιάδες αιτήσεις σε προεκλογικές περιόδους, γραπτές ή προφορικές, κορόιδων που ακόμα περιμένουν διορισμό στα μεταλλεία και στα ψάρια και στο δημόσιο ακόμα και για οχτώ μήνες και όλα αυτά που τα ξέρουμε όλοι πλέον. Η δήθεν εργασία με την αδικαιολόγητα υψηλή αμοιβή που δόθηκε μετά, σε αυτόν που όταν ήταν σε θέση ευθύνης ως αιρετός ή διοικητικός έκανε τα στραβά μάτια . Και όλοι μαζί, οι απλοί πολίτες μαζί με αυτούς τους πονηρούληδες του χθες και του σήμερα, κοιταζόμαστε σαν ηλίθιοι βλέποντας τον τόπο μας να βουλιάζει μαζί με εμάς τους ίδιους και ακόμα ψάχνουμε το γιατί.
Γιατί σπρώχνονταν και σπρώχνονται να εκλεγούν; Στη θέση του Συμβούλου, του Προέδρου , του Δημάρχου, του Αντιπεριφερειάρχη , του Βουλευτή; Ποιος από τους παλιούς είχε ένα όραμα, ήξερε τι έπρεπε να γίνει και το είπε και δεν τον ακούσαμε; Ποιος από τους σημερινούς; Κανένας μήπως; Κάποιος να διεκδικήσει την θέση; Κανείς;
Τα κορυφαία χάλια μας δεν θέλουν βελτίωση ή διαχείριση, μιλάμε για ζήτημα επιβίωσης και απαιτείται ανατροπή. Τι θέλουν πάλι χωρίς να έχουν τίποτα να πουν;
Κάποιοι πολύ λίγοι και πολύ συγκεκριμένοι έβγαζαν και βγάζουν χοντρά λεφτά από τον τόπο αυτό. Βγάζουν χοντρά λεφτά εδώ , επειδή επιχειρούν με τρόπο που όπου αλλού το κάνουν τους διώχνουν με τις κλωτσιές...Εδώ όμως όλοι σχεδόν οι άρχοντες τους κάνουν τεμενάδες. Όποιοι κοινοί θνητοί αντιδράσουν βρίσκουν απέναντί τους όλους τους θεσμούς σαν μια συμμορία να συγκαλύπτουν και ακόμη και να εξευτελίζονται προκειμένου να μην λειτουργήσουν οι νόμοι και τελικά παραδινόμαστε όλοι μαζί. Γύρω από αυτούς τους λίγους και συγκεκριμένους που βγάζουν χοντρά λεφτά, για να μην μας μένει καμία αμφιβολία, έχουν μαζευτεί και πολλοί κατά καιρούς «κορυφαίοι» άρχοντες της εντελώς αποτυχημένης περιοχής μας. Με τον εάν ή τον άλλο τρόπο αυτοί ή τα παιδιά τους, σαν ελεύθεροι συνεργάτες, σαν μέτοχοι, σαν ιδιοκτήτες ανώνυμων μετοχών, σαν κάτι οτιδήποτε μου διαφεύγει αλλά σίγουρα που σχετίζεται. Να υποθέσουμε και πόσοι άλλοι πολλαπλάσιοι το έχουν κάνει χωρίς να έχει μαθευτεί; Πάντα υπάρχουν και πάντα είναι πολλαπλάσιοι. Τελικά όλοι μαζί, πονηροί και αγαθοί, στην μιζέρια και στον πάτο της Ελλάδας μια εποχή που πάτος δεν αφορά πλέον μη ευημερία αλλά μη επιβίωση.
Νέες οικογένειες με παιδιά στο σχολείο, την πιο δύσκολη εποχή για μετανάστευση, φεύγουν το ερχόμενο καλοκαίρι. Κάποιες έφυγαν ακόμη και μέσα στο χειμώνα. Πού πάνε; Ρωτήστε που βρίσκονται γνωστοί σας που έφυγαν τα τελευταία πέντε χρόνια. Σε οποιαδήποτε άλλη περιοχή της Ελλάδας αρκεί που έφυγαν από εδώ. Τα σχολεία αδειάζουν και εμείς τρελαινόμαστε σαν πολίτες και σαν αυτοδιοίκηση γιατί φεύγουν οι καθηγητές των άδειων τάξεων (των δύο ή τριών παιδιών) και οι κυβερνητικοί εκπρόσωποι μας πουλάνε τελικά την παραμονή του καθηγητή μέχρι να μην μείνει κανένα παιδί! Κανένας αιρετός δεν ασχολείται με το γιατί φεύγουν τα παιδιά, μπας και κάνουμε αυτό που πρέπει για να μην φύγουν κι άλλα.
Έλεος άρχοντες των Δελφών και της Φωκίδας.
Οι παλιότεροι αιρετοί ας παραδεχτούν επιτέλους τα λάθη τους. Δεν είναι δυνατόν να τα κάνατε όλοι καλά αλλά το αποτέλεσμα να είναι το χειρότερο. Δεν είναι δυνατόν κάποιος ένας να τα έκανε καλά αλλά τελικά να διατέλεσε διαχειριστής της πορείας προς τον πάτο. Κανείς δεν έχει να καμαρώσει για το όραμα που μας ενέπνευσε ή για την ανατροπή που έστω επιχείρησε. Παραδεχτείτε τα λάθη σας να προχωρήσουμε μπροστά εφόσον θέλετε να κυκλοφοράτε στην κοινωνία των Δελφών και να έχετε γνώμη. Οι απλοί άνθρωποι σας παίρνουν ακόμη στα σοβαρά και οι ευθύνες σας είναι ακόμη τεράστιες.
Οι νυν αιρετοί. Το εκτελεσμένο σας έργο είναι ο πάτος της Ελλάδας, χαμηλότερα ακόμα και από εκεί που δεν έκανε κανένας τίποτα. Η κάθε παραλιακή γωνία της Ελλάδας όπου κανένας δεν έκανε τίποτα ιδιαίτερο οργανωμένα, είναι πιο μπροστά από την περιοχή των Δελφών για την οποία εσείς έχετε την πλήρη ευθύνη. Παραιτηθείτε ή έστω μην ξαναζητάτε ψήφο. Διαφωνείτε; Πάρτε το ρημάδι το αμάξι σας και κάντε μία βόλτα μελετώντας το συγκριτικό χάλι μας. Καταστρέφετε αυτό τον τόπο και αν δεν έχετε τίποτα να παρουσιάσετε ως συγκεκριμένο έργο ανατροπής της ελεύθερης πτώσης μας στο γκρεμό, κατανοήστε ότι κατατάσσεστε αυτόματα σε αυτούς που τους νοιάζει μόνο το μπαξίσι.
Όσα και να τσεπώσετε όμως, ότι και να βολέψετε, αργά ή γρήγορα θα μείνετε και εσείς απ΄έξω και μετά;;; Δείτε τους παλιούς όμοιους πονηρούληδες και ψάξτε ποιός από αυτούς πρόκοψε τελικά; Κανείς! Μία μίζερη πραγματικότητα ζουν και αυτοί όπως όλοι μας, όπως θα ζήσετε και εσείς. Την μίζερη πραγματικότητα που εσείς έχετε προκαλέσει. Έλεος. Κατανοήστε ότι εγκληματείτε εις βάρος και του ίδιους σας του εαυτού και των παιδιών σας. Ακόμη και εάν πιστεύετε ότι εσείς είστε άψογος/η, μην ξαναδιεκδικήσετε ψήφο δίνοντας το παράδειγμα της σωστής στάσης για να αλλάξει κάτι. Αποχωρήστε με αξιοπρέπεια καταγγέλλοντας απλά την αποτυχία μέχρι σήμερα. Παραδεχτείτε ότι ήταν αποτυχία για να καταλάβει και ο κόσμος την διαφορά σας από όσους επιμείνουν. Αφήστε τους μόνους να εξευτελιστούν υποστηρίζοντας ότι όλα είναι καλά.
Οι μελλοντικοί άρχοντες για την αυτοδιοίκηση και το βουλευτιλίκι. Τι θέλετε; Που πάτε; Να γίνεται χαλίφης στην θέση του χαλίφη; Για ποιο λόγο; Για το κόμμα; Για την ιδεολογία; Θέση ευθύνης ζωής και θανάτου του τόπου μας ζητάτε. Για αυτό τι έχετε να πείτε; Ποιού παλιού πονηρού την εξαίρετη ζωή σε ένα μίζερο τόπο έχετε ζηλέψει; Ο τόπος έχει τεράστιες δυνατότητες και αυτό το παραδέχονται όλοι πλην κάποιων που έχοντας σαφώς χαμηλό δείκτη αντίληψης, δεν έχουν καταλάβει ακόμα πόσο εξευτελίζονται με το να υποστηρίζουν το αντίθετο. Ναι, ο πνευματικού επιπέδου και ψυχοσύνθεσης σκύλου συμπολίτης μας θα κάνει τα απάντα για το κόκαλό του. Και μην βλέπετε που το αφεντικό βγάζει χοντρά λεφτά. Έχει λόγο να δίνει μόνο κόκαλο. Εσείς ενδιαφέρεστε για το κόκαλο όσο μείνετε πάνω και μετά ούτε κόκαλο; Εσείς πάρτε το αμαξάκι σας και πριν εκτεθείτε άντε μία βόλτα φέτος αυτή την εποχή σε οποιοδήποτε παραλιακό μέρος της Ελλάδας να καταλάβετε. Να καταλάβετε πόσο κορόιδα ή άθλιοι θα είστε του χρόνου τέτοια εποχή, εάν υπογράφετε υποψηφιότητα σε εγκληματικά ψηφοδέλτια της καταστροφής του τόπου μας, του αύριο των παιδιών σας, των παιδιών των φίλων σας και της ίδιας της δική σας ζωής.
Και όλοι εμείς οι υπόλοιποι, ας καταλάβουμε ότι εάν αυτοί επιμείνουν στα ίδια, εμείς πρέπει να τους στείλουμε από εκεί που ήρθαν διότι στην αντίθετη περίπτωση, αυτό που συμβαίνει θα μας αξίζει. Και το , άμα τον ψηφίσω και βγει και δεν … τότε θα του δείξω εγώ, είναι για τους παντελώς ηλίθιους. Άμα κάψεις το σπίτι σου κάνοντας βλακείες, κάτσε μετά και κλάψτο όσο θες. Σπίτι ξανά μόνο του δεν ξαναχτίζεται.
πηγή : http://karteria1.blogspot.gr/2018/05/blog-post_53.html
