Έπειτα από την χθεσινή δημοσίευση του θέματος με τίτλο
σε διαδικτυακή ομάδα ανιχνεύσαμε την παρακάτω δήλωση του Αντιδημάρχου Αράχωβας , κου Αλμπάνη.
Γράφει λοιπόν ο κος Αλμπάνης σε σχετική παρουσίαση του θέματος από τον πρόεδρο του Δ.Σ. του Δήμου Δ.Α.Α. κου Γιαννέλου :
"Εχθές το πρωϊ, τρίτη 10/3/2015 έγινε συνάντηση με την σύμβουλο της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης του νομού Βοιωτίας την κυρία Κατσιφή, την διευθύντρια του Δημοτικού σχολείου Αράχωβας την κυρία Μάμαλη και με μένα με την διπλή ιδιότητα, του προέδρου του Συλλόγου γονέων και κηδεμόνων του Δημοτικού σχολείου Αράχωβας αλλά και του αντιδημάρχου Αράχωβας, προκειμένου να αποφασιστεί και να οργανωθεί μία σειρά δράσεων για ενημέρωση και αντιμετώπιση του θέματος πρώτα σε τοπικό επίπεδο και μετά σε δημοτικό επίπεδο. Κατ αρχή αποφασίστηκε ότι το θέμα όλο πρέπει να το χειριστεί σε επιστημονικό επίπεδο η εκπαιδευτική κοινότητα με αρωγούς τους γονείς αλλά και τον Δήμο. Η ημερομηνία που καθορίστηκε για να ανοίξει ο κύκλος των ενημερώσεων και των δράσεων με την βοήθεια των επιστημονικών συμβούλων της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης είναι η 1/4/2015 με μία πρόσκληση - συνάντηση προς όλους τους ενδιαφερόμενους και εμπλεκόμενους φορείς, αρχικά σε τοπικό επίπεδο. Ελπίζω να δοθεί το παρών από όλους μας ώστε όλοι μαζί να αντιμετωπίσουμε αυτό το πρόβλημα και όλοι μαζί να αρχίσουμε να βάζουμε πλάτη ώστε να σταματήσει να υπάρχει οποιαδήποτε μορφή εκφοβισμού σε οποιοδήποτε επίπεδο και όπου και αν εμφανίζεται."
Επίσης στην συζήτηση υπάρχει και ενημέρωση της Αντιδημάρχου Αντίκυρας ,που μας ενημερώνει ότι στο νηπιαγωγείο των Άσπρων Σπιτιών από εχθές ξεκίνησε η ενημέρωση για το θέμα αυτό και θα ακολουθήσουν και άλλες ενημερώσεις.
Πολίτες του Δήμου Δ.Α.Α. επιζητούν ενημέρωση για το bullying
Μεμονωμένα περιστατικά Bullying, έχουμε πλέον και στην περιοχή μας.
Αρκετές υγιείς φωνές, απαιτούν μια παρουσίαση-ενημέρωση από ειδικούς , στην οποία να συμμετέχουν οι μαθητικές κοινότητες, οι γονείς αλλά και οι εκπαιδευτικοί μας.
 |
| ΣΚΙΤΣΟ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΚΟΥΦΟΓΙΩΡΓΟΥ |
Ελπίζουμε κάποιοι να αναλάβουν πρωτοβουλία και να γίνει η πολυπόθητη ενημέρωση και στο Δήμο μας.
Είναι κακό να αρνούμαστε ότι δεν έχουμε Bullying. Πάντα είχαμε και πάντα θα έχουμε. Απλά καλό θα ήταν να είμαστε περισσότερο ενημερωμένοι . Σε πολλές περιοχές , οι συναντήσεις αυτές γίνονται με πρωτοβουλίες της Δημοτικής αρχής αλλά και των Συλλόγων γονέων και κηδεμόνων..
Ας δούμε και μια σχετική προσέγγιση του θέματος.
Stop Bullying! Eίναι υπόθεση όλων μας
Την ώρα που το bullying στη χώρα μας παίρνει ανησυχητικές διαστάσεις, πολλοί κλείνουν τα μάτια και τα αυτιά μπροστά στο φαινόμενο. Μέχρι που ένα περιστατικό "κινητοποιεί" μια κοινωνία που δεν ήξερε...
Ερχεται αίφνης ένα τραγικό περιστατικό και ανοίγει ο ασκός του Αιόλου. Και η ελληνική κοινωνία στέκεται εκστατική μπροστά στη μεγάλη «αποκάλυψη»...
Υπάρχει bullying και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, εν έτει 2015! Ενα παιδί 20 ετών εξαφανίζεται, γιατί δεν αντέχει την κακοποίηση που προκάλεσε η μηδενική ανοχή στην όποια διαφορετικότητα του από σκληρούς, ανεγκέφαλους, πλην ενήλικες πια, συμφοιτητές του.
Η εξαφάνιση του φοιτητή της Γαλακτοκομικής Σχολής Ιωαννίνων, Βαγγέλη Γιακουμάκη από την φοιτητική εστία, πριν από 3 εβδομάδες, επειδή βασανίζεται με απάνθρωπο τρόπο από ημεδαπούς συνομιλήκους του, δεν έχει την ρίζα της ούτε στην ξενοφοβία, ούτε στα αποτελέσματα της κρίσης. Είναι η ιστορία ενός ακόμη παιδιού που ζει ανάμεσα μας και πληρώνει με τον πιο σκληρό τρόπο το γεγονός ότι διεκδικεί το μέρος που του αναλογεί, για να μεγαλώσει και να επιβιώσει, χωρίς να ταυτίζεται με τη μάζα και τις «ταμπέλες» που εκείνη επιτάσσει. Είναι ένα περιστατικό ανάμεσα στα πολλά, που δεν βλέπουν ποτέ το φως της δημοσιότητας.
Τι είναι όμως το bullying;
Ο επιστημονικός όρος για τον σχολικό εκφοβισμό είναι «η εσκεμμένη και επαναλαμβανόμενη βία και επιθετική συμπεριφορά, με σκοπό την πρόκληση σωματικού ή και ψυχικού πόνου σε μαθητές από συμμαθητές τους, εντός και εκτός σχολείου. Ο σχολικός εκφοβισμός μπορεί να περιλαμβάνει σωματική βία (χτυπήματα, γροθιές κ.ά.), απειλές, εκβιασμούς, πειράγματα, φαρμακερά παρατσούκλια, κοροϊδία, διάδοση φημών, εσκεμμένο αποκλεισμό κάποιων παιδιών από κοινωνικές και σχολικές δραστηριότητες, σεξουαλική παρενόχληση, κλοπές των αντικειμένων του θύματος ή πρόκληση ζημιών σε αυτά».
Bullying υπήρχε βέβαια πάντα στη χώρα μας. Με πολλές εκφάνσεις, αιτίες και κλίμακες. Για παράδειγμα στα μετεμφυλιακά χρόνια για τα παιδιά των εξόριστων αριστερών, στα χρόνια της αντιπαροχής για τα παιδιά από τα πιο χαμηλά στρώματα που ζούσαν στα χαμόσπιτα κι όχι στις πολυκατοικίες, στα χρόνια της ευμάρειας και της επιβολής της όποιας «αισθητικής», για τα παιδιά με παραπανίσια κιλά που δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν το επιβεβλημένο life style, στα χρόνια της μεγάλης εισόδου μεταναστών στη χώρα για το διαφορετικό έθνος, το χρώμα, τη θρησκεία. Και βέβαια παντού και πάντα για την σεξουαλική διαφορετικότητα του αγοριού ή του κοριτσιού, με απώτερο σκοπό η αποπομπή-απομόνωση τους να εμποδίσει την «επιδημία» να εξαπλωθεί.
Στόχος η διαφορετικότητα
Xιλιάδες οι αιτίες όπως και οι αποχρώσεις, αλλά και οι ζημιές που μπορεί να φέρει το bullying σε μια παιδική ψυχή. Οσο ανώδυνο κι αν είναι. Bullying υπάρχει από τα προσχολικά χρόνια για το αγόρι που δεν του αρέσει το ποδόσφαιρο, αλλά η ζωγραφική και για το κορίτσι που δεν παίζει με κούκλες και δεν φοράει ροζ φιόγκους. Ακόμη και για έναν καλό μαθητή που έχει καλύτερες επιδόσεις στα μαθήματα και «βαφτίζεται» με συνοπτικές διαδικασίες «φυτό».
Βullying υπάρχει ακόμη και για κάποιους «διαφορετικούς» δασκάλους και καθηγητές που εντοπίζουν το πρόβλημα, αλλά πρέπει να κοντραριστούν με το εκπαιδευτικό κατεστημένο που εθελοτυφλεί ή με τον γονιό που δεν παραδέχεται ότι το δικό του το παιδί ασκεί κάποιου είδους βία.
Γιατί είναι ο ίδιος πατέρας που μαθαίνει στο γιο του πως πρέπει να είναι «μάγκας» και να επιβληθεί στους πιο αδύναμους, με μπουνιές και προπηλακισμούς και η ίδια μάνα που εμποτίζει το μυαλό του κοριτσιού ότι θα κερδίζει πάντα στη ζωή της, γιατί είναι η ωραία της τάξης και δικαιούται να υποτιμά «λεκτικά» τις όχι τόσο προικισμένες συμμαθήτριες της. Μια οικογένεια δηλαδή που δεν μπορεί να αποδεχτεί ότι ίσως υπάρχουν άλλες οικογένειες, με άλλες καταβολές, άλλες απόψεις και άλλα παιδιά.
Και στο μεταξύ οι έρευνες για τον εντοπισμό του Βαγγέλη συνεχίζονται και στον μικρόκοσμο της Γαλακτοκομικής Σχολής Ιωαννίνων έχει πέσει «βόμβα» μετά τις αποκαλύψεις. Γιατί κανείς δεν ήξερε, ή κανείς δε μιλούσε.
Μάλιστα τριμελής επιτροπή του Ελληνικού Οργανισμού Γεωργίας, με επικεφαλής τον νομικό σύμβουλο Ανδρέα Αθανασόπουλο, έφτασε μέχρι τα Γιάννενα, προκειμένου να διερευνήσει εάν έχουν βάση και ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα οι φήμες για ενδοσχολική βία στη Γαλακτοκομική Σχολή... Μην τύχει και «αμαυρωθεί» χωρίς λόγο η ντόπια εκπαιδευτική κοινότητα.
Την ίδια ώρα μέσω facebook συγγενείς και φίλοι κάνουν έκκληση για όποια βοήθεια και πληροφορία θα μπορούσε να φανεί χρήσιμη, ώστε να βρεθεί ο Βαγγέλης. Ακόμη και συγκέντρωση εθελοντών, που διοργανώθηκε από τα social media, πραγματοποιήθηκε στον Πειραιά και την Αθήνα, για να ψάξουν ανά ζώνες για τον αγνοούμενο.
Ενα στα δύο παιδιά έχει υποστεί ενδοσχολική βία
Την ίδια ώρα το bullying στη χώρα μας γιγαντώνεται συνεχώς, ειδικά στην εφηβική ηλικία και στην ανησυχητική αυτή εξέλιξη παίζουν βέβαια μεγάλο ρόλο οι κοινωνικές αλλαγές που έφερε η κρίση, καθώς το άγχος των παιδιών εξαιτίας της δεινής οικονομικής θέσης πολλών ελληνικών οικογενειών και η αβεβαιότητα για το μέλλον, αυξάνει την επιθετικότητα και την παραβατικότητα, ενώ είναι ανησυχητικά και τα στοιχεία της διάδοσης του, μέσω διαδικτύου.
Στοιχεία του Ερευνητικού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου Ψυχικής Υγιεινής (ΕΠΙΨΥ) για το 2012 αναφέρουν ότι το 8,5% των μαθητών δηλώνει ότι υφίσταται εκφοβισμό δύο-τρεις φορές τον μήνα, ενώ το 15,8% αναφέρει ότι εκφοβίζει τους άλλους δύο-τρεις φορές τον μήνα. Ενα στα τέσσερα αγόρια (ποσοστό 23,9%) αναφέρει σωματική βία το τελευταίο έτος έναντι 8,3% των κοριτσιών που εμπλέκονται συχνότερα σε λεκτική, παρά σωματική βία.
Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, το 15,9% των εφήβων έχει υποστεί σωματική βία τον τελευταίο χρόνο, ενώ ένας στους δύο (49%, για την ακρίβεια) ανέφερε ότι κάτι τέτοιο του έχει συμβεί τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του. Λεκτικά πειράγματα ανέφερε ότι έχει υποστεί το 5,5%, ενώ το 4,4% έχει πέσει θύμα πειραγμάτων ή χειρονομιών σεξουαλικού περιεχομένου.
Η έρευνα αναφέρει επίσης πως σε ορισμένες περιπτώσεις τα περιστατικά ενδοσχολικής βίας αποσιωπούνται διότι θεωρείται ότι εκθέτουν και στιγματίζουν τους θύτες, τα θύματα και το κύρος του σχολείου. Γενικά, παρατηρείται έλλειμμα ενημέρωσης, περιορισμένη ευαισθητοποίηση και σχετική άγνοια για τον τρόπο αντιμετώπισης του προβλήματος, καθώς οι γονείς μιλούν ελάχιστα για το πρόβλημα με τα παιδιά τους, οι μαθητές-θύματα συχνά αντιδρούν με απόσυρση και αποφεύγουν να ζητήσουν βοήθεια από τους ενήλικες και οι εκπαιδευτικοί συζητούν ελάχιστα στην τάξη τις συμπεριφορές βίας και εκφοβισμού.
Το bullying στα χρόνια του διαδικτύου
Δεν συμβαίνει μόνο στις αυλές, εξω από τις τάξεις, στις τουαλέτες των σχολείων. Ο σχολικός εκφοβισμός έχει εισβάλει ύπουλα στα παιδικά δωμάτια, στον πιο ιερό και προσωπικό χώρο τόσο των θυτών όσο και των θυμάτων.
Πρόσφατη μελέτη σε εφήβους ηλικίας 14-17 ετών από επτά ευρωπαϊκές χώρες (Ελλάδα, Ισπανία, Πολωνία, Γερμανία, Ρουμανία, Ολλανδία και Ισλανδία), έδειξε ότι περισσότερα από δύο στα δέκα παιδιά, ποσοστό 21,9%) ανέφεραν ότι είχαν δεχθεί διαδικτυακό εκφοβισμό τους τελευταίους 12 μήνες από τη διεξαγωγή της έρευνας. Είναι μάλιστα αξιοσημείωτο ότι κύρια θύματα του διαδικτυακού εκφοβισμού ήταν τα κορίτσια (24,1% έναντι 21,9% στα αγόρια).
Και το χειρότερο είναι πως η χώρα μας φάνηκε να βρίσκεται στη δεύτερη θέση στο διαδικτυακό bullying (26,8%), πίσω από τη Ρουμανία (37,3%), ενώ τα χαμηλότερα ποσοστά καταγράφηκαν σε Ισπανία και Ισλανδία (13,3% και 13,5% αντίστοια).
Μάλιστα ένας στους δύο εφήβους που έπεσε θέμα bullying ανέφερε ότι επηρεάστηκε αρνητικά αρκετά ως πολύ, κάτι που φαίνεται να αντικατοπτρίζεται και στη συμπεριφορά, αφού ο διαδικτυακός εκφοβισμός αποδείχθηκε ότι συσχετίζεται με συναισθηματικά προβλήματα και προβλήματα συμπεριφοράς.
Γραμμές βοήθειας ενάντια στο bullying
Tα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι φορείς δημιουργούνται για την αντιμετώπιση του προβλήματος όπως οι παρακάτω:
-Γραμμή αποκλειστικά για εκπαιδευτικούς: 11130
-Ευρωπαϊκή Γραμμή στήριξης παιδιών και εφήβων 116 111
-«Γραμμή-Σύνδεσμος 801 801 1177» για την ψυχοκοινωνική υγεία παιδιών και εφήβων
-Μονάδα Εφηβικής Υγείας (Β' Παιδιατρική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών,Νοσοκομείο Παίδων «Π. & Α. Κυριακού»)
Γραμμή χωρίς χρέωση: 8001180015
-Σελίδα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων για τους εφήβους
-Σελίδα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων για την πρόληψη της αυτοκτονικότητας στους νέους
- «Χαμόγελο του Παιδιού»: Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα Παιδιά SOS: 1056
Ας δούμε όμως πώς μπορούν να διαγνώσουν οι γονείς, έστω και σε πρώτο επίπεδο τα συμπτώματα:
Είναι σημαντικό να παρατηρούν τη συμπεριφορά του παιδιού τους. Οποιαδήποτε ξαφνική, χωρίς εμφανές αίτιο αλλαγή στη συμπεριφορά, στη διάθεση, στην όρεξη, στον ύπνο, στη σχολική επίδοσή τους, αλλά και στη γνώμη που εκφράζουν για κάποια άτομα θα πρέπει να τους προβληματίσει και να τους οδηγήσει στο να διερευνήσουν με διακριτικό τρόπο τι μπορεί να συμβαίνει.
Αν αντιληφθούν ότι το παιδί τους βιώνει εκφοβισμό θα πρέπει να προσπαθήσουν να κουβεντιάσουν μαζί του τόσο γενικά για το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού όσο και ειδικά για την εμπειρία του. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να ηρεμήσουν και απενοχοποιήσουν το παιδί και να του εξηγήσουν ότι κανένας δεν έχει το δικαίωμα να του φέρεται άσχημα. Παράλληλα πρέπει να επιβραβεύουν το παιδί που ήταν δεκτικό στη συζήτηση για την εμπειρία του με τον σχολικό εκφοβισμό και αποκάλυψε σημαντικά πράγματα για αυτά που υφίσταται. Το μεγαλύτερο λάθος είναι να βάλουν το παιδί τους που έχει υποστεί τον εκφοβισμό σε διαδικασία αντεκδίκησης, καθώς το σημαντικό είναι να βοηθήσουν το δικό τους παιδί και όχι να τιμωρήσουν τον θύτη. Είναι απολύτως απαραίτητη η επικοινωνία με τους καθηγητές του παιδιού και τη διεύθυνση του σχολείου.
Υπάρχουν πολλά παιδιά σαν τον Βαγγέλη
Επιστρέφοντας στην ιστορία του Βαγγέλη Γιακουμάκη, η εξαφάνιση ενός 20χρονου φοιτήτη εν έτει 2015, επειδή δέχτηκε bullying, είναι ένα ιδιαιτέρως σοβαρό γεγονός κι όχι μόνο επειδή κινδυνεύει η ζωή του παιδιού κι έχει διαταραχθεί, ευχόμαστε όχι ανεπανόρθωτα, η ψυχική του υγεία.
Είναι ένα γεγονός που ξεφεύγει από τα στενά πλαίσια της εκπαιδευτικής κοινότητας στην οποία ανήκει και της οικογένειάς του που αγωνιά. Είναι ένα φαινόμενο που αφορά στο σύνολο της μια κοινωνία, που έχει την τάση να εθελοτυφλεί και να μην ενδοσκοπεί, όταν αυτά τα «κρούσματα» εκτυλίσσονται έξω από την αυλή της.
Και φυσικά υπάρχουν ακόμη πολλά παιδιά σαν τον Βαγγέλη. Λίγες εβδομάδες πριν, μαθητές δημοτικού σχολείου, στο Πλωμάρι της Μυτιλήνης, κρέμασαν 9χρονο συμμαθητή τους στην μπασκέτα του σχολείου και τον κουνούσαν με βία. Παρά τις φωνές και τις εκκλήσεις του 9χρονου να τον κατεβάσουν γιατί πονούσε, κανείς δεν έδειξε έλεος, ούτε καν οι δάσκαλοι, όπως ανέφερε η μητέρα του. Το παιδί, εκτός από ψυχική οδύνη, υπέστη εξαρθρώσεις και κάταγμα. Και δεν τιμωρήθηκε κανείς.
Τις ίδιες μέρες, σε άλλη περιοχή της χώρας, στα Τρίκαλα, ένας 15χρονος Αλβανός, ξυλοκοπήθηκε άγρια από 7 άτομα. Το αγόρι υπέστη σοκ μετά το περιστατικό. Οι ανήλικοι, επίσης, δράστες πλησίασαν το αγόρι σε πλατεία της πόλης και χωρίς λόγο άρχισαν να το χτυπούν άγρια μπροστά στα μάτια δεκάδων περαστικών που δεν έκαναν τίποτα για να αποτρέψουν το κακό. Οι γονείς του παιδιού κατέθεσαν μήνυση κατ' αγνώστων. Η αστυνομία αναζητεί ακόμη τους δράστες και καλεί αυτόπτες μάρτυρες να καταθέσουν όσα είδαν...
Κι αυτά είναι δύο από τα ελάχιστα καταγεγραμμένα περιστατικά, μπροστά στα δεκάδες που δεν φανερώνονται ποτέ...
Το bullying, είναι υπόθεση όλων μας και η ανοχή του δεν δημιουργεί μόνο προβληματικά παιδιά και έφηβους, αλλά και προβληματικούς ενήλικες πολίτες είτε αυτοί υπήρξαν θύματα είτε υπήρξαν θύτες.
