Γιώργος Δ. Ανδρέου : Αφήστε τους να ευτελίζονται

Αν και προεκλογικά φάνηκαν ότι είναι τουλάχιστον γραφικοί, δεξιά κι αριστερά,κατάφεραν να διαβούν άνετα την πόρτα του ναού της Ελληνικής κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας. Παράπλευρες απώλειες, ελέω δημοκρατίας

Ας όψονται όσοι απείχαν από την εκλογική διαδικασία, είτε απογοητευμένοι, είτε συνειδητά για να τιμωρήσουν, είτε επιλέγοντας, εφησυχασμένοι - πατροπαράδοτη παθογένεια της λεγόμενης σιωπηρής πλειοψηφίας - τις παραλίες.

Αντίθετα οι πάσης φύσεως οπαδοί των γραφικών ήταν όλοι εκεί, πρωί – πρωί περιμένοντας να γεμίσουν τις άδειες κάλπες. Κάποιοι αδιαφορώντας για την εικόνα αυτών που επέλεξαν, άλλοι συνειδητά, ως εκεί έφτανε το μυαλό τους και κάποιοι με δόλια προαίρεση στη λογική «να καεί, να καεί το μπορντέλο η Βουλή».

Μετά το τελικό αποτέλεσμα, αφού κανέναν δεν σόκαρε η αναμενόμενη κατάρρευση του Τσίπρα, το κύριο αντικείμενο συζήτησης είναι η εικόνα της λειτουργίας του Κοινοβουλίου με όλα αυτά τα πολύχρωμα φρούτα στα έδρανά του για τέσσερα χρόνια και πώς θα αντιμετωπισθεί αυτό το πρωτοφανές κοινοβουλευτικό συνονθύλευμα. Πριν ακόμα δείξει το μεγαλείο του. Πριν γελάσουμε, προβληματιστούμε, συνοφρυωθούμε, κλάψουμε.

Κυριαρχεί η άποψη , από σοβαρά χείλη, τροποποίησης του Κανονισμού της Βουλής, για περιορισμό των δικαιωμάτων και της εν γένει ασυδοσίας των μειοψηφιών, με το σκεπτικό ότι προέχει η ανάγκη να λειτουργεί εύρυθμα το κοινοβούλιο στο νομοθετικό και ελεγκτικό του έργο. Λογικό εκ πρώτης όψεως.

Βούτυρο στο ψωμί τους όμως αν το καλοσκεφτεί κανείς.

Στη χώρα της συνωμοσιολαγνείας, είναι ιστορικά αποδεδειγμένο πως όσοι καταδιώκονταν από «το σύστημα», όπως ονομάζουν την κρατική εξουσία οι αυτοχαρακτηριζόμενοι «αντισυστημικοί», θέριευαν, γιγαντώνονταν. Αψευδής μάρτυρας:

- Το κομμουνιστικό κίνημα, ιδεολογικός αντίπαλος του «συστήματος» της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Όσο, για αρκετά χρόνια, ήταν εκτός νόμου κυριαρχούσε ιδεολογικά, αυξάνονταν και πληθύνονταν ειδικά στους νέους. Όταν όμως αναγνωρίστηκε επίσημα και λειτουργούσε νόμιμα, περιορίστηκαν σε μονοψήφια ποσοστά να θριαμβολογούν όταν κερδίζουν μισή μονάδα, σαν να κατέλαβαν τα θερινά ανάκτορα.

- Οι μάρτυρες του Ιεχωβά, αντίπαλοι του «συστήματος» της επικρατούσας ορθόδοξης χριστιανικής θρησκείας, στους οποίους απαγορευόταν από το νόμο η προσηλυτιστική δραστηριότητα, όταν αφέθηκαν ελεύθεροι, περιορίστηκαν σε γραφικές φιγούρες στις γωνίες να πουλάνε περιοδικά και εφημερίδες.

Ηθικό δίδαγμα, οι κατ’ ευφημισμό «αντισυστημικοί», οπαδοί των γραφικών, των τραμπούκων, των θρησκόληπτων, των θεομπαιχτών και του παράλογου, τρέφονται με τον περιορισμό και την καταδίωξη που δικαιολογεί τις επιλογές και τροφοδοτεί τις εμμονές τους. Την επιζητούν διακαώς, την προκαλούν.

Με τα δεδομένα αυτά η μόνη διέξοδος της δημοκρατίας, στη λογική της μακροπρόθεσμης αντιμετώπισης του φαινομένου των πολιτικών μορφωμάτων μιας χρήσεως που μπήκαν στο Κοινοβούλιο, είναι να αφεθούν ελεύθεροι, έως ασυδοσίας, να εκφράζονται, να εκδηλώνουν τα «αντισυστημικά» αισθήματά τους. Μόνον έτσι:

- θα αναδειχθεί ανάγλυφα η ανεπάρκειά τους, η ανυπαρξία θέσεων και προτάσεων, η αδιαμφισβήτητη γραφικότητά τους.

- θα γελοιοποιούνται και θα ευτελίζονται καθημερινά, πρόσωπα και ιδεοληπτικές επιλογές, η θρησκοληψία, η πατριδοκαπηλία, η «προοδευτικότητα», το υποκριτικό ενδιαφέρον για το λαό και τη «δημοκρατία». Όλα τα δήθεν που πουλάνε στους εύπιστους και τους δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα θυμωμένους, που τους ακολουθούν.

- θα ξεφουσκώσουν στη συνείδηση πολλών εύπιστων που τους εμπιστεύθηκαν περιστασιακά, αφελώς και σε βάρος του προσωπικού και οικογενειακού τους συμφέροντος, του μέλλοντος των παιδιών τους.

Θα χαθεί βέβαια πολύτιμος χρόνος από την αναπόφευκτη κωλυσιεργία, θα τεντώσουν τα νεύρα πολλών, θα συρρικνωθεί όμως το φαινόμενο, στα όρια της αναπόφευκτης, στατιστικά επιτρεπτής, γραφικότητας. Ίσως εξυγιανθεί μεσοπρόθεσμα η κοινοβουλευτική δημοκρατία και γίνει αντιληπτό πως η αποχή δεν είναι λύση.

Ας είναι περαστικά τουλάχιστον.

O Γιώργος Ανδρέου είναι δικηγόρος (www.andreoulaw.gr)