14 Απριλίου 2023

Γιώργος Δ. Ανδρέου Σύγκρουση δύο κόσμων





Δύο ξεχωριστοί κόσμοι, η Ελληνική κοινωνία







Ο κόσμος της δουλειάς , της προόδου, της προκοπής, της τάξης, της δημοκρατίας, της οικογένειας, της λογικής, αυτοί που λέγονται αστική τάξη, οι νοικοκυρέοι, οι πολίτες που πιστώνονται την πρόοδο της χώρας,
και

Ο κόσμος του «περιθωρίου», οι δήθεν προοδευτικοί θεωριτικολογούντες τεμπέληδες, λάθρα και παρασιτικά βιούντες, οι «έμποροι της δημοκρατίας» και της πατρίδας, οι εθνολάγνοι, οι τραμπούκοι, οι μπαχαλάκηδες.

Οι πρώτοι απλώνονται σε όλα τα κοινωνικά στρώματα, στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, την επιστήμη, τις επιχειρήσεις, τα επαγγέλματα, την υπαλληλία, ιδιωτική και δημόσια, πλειοψηφούν συντριπτικά.



Με τα δεδομένα αυτά, αν η πολιτική εκπροσώπηση γινόταν, όπως διδάσκουν οι πολιτικές θεωρίες, φιλελεύθερες και μαρξιστικές, με οικονομικούς και κοινωνικούς όρους, τα πράγματα θα εξελίσσονταν ομαλά, όπως λειτούργησε η πολιτική ισορροπία στη χώρα μέχρι πριν λίγα χρόνια. Οι δύο κόσμοι εντάσσονταν αναλογικά, με ελάχιστες εξαιρέσεις, σε μεγάλα κόμματα, στο πολιτικό δίπολο, που εναλλάσσονταν στην εξουσία.


Ειδικά «το περιθώριο» είτε εμφανιζόταν οργανωμένο σε αυτοτελείς περιθωριακές ομάδες, είτε ενταγμένο στα μεγάλα κόμματα. Απομονωμένο όμως και ελεγχόμενο.

Τα τελευταία όμως χρόνια, ειδικά στην αξιωματική αντιπολίτευση , τον από «αριστερά» πόλο, επήλθε ανατροπή της πολιτικής ισορροπίας, στο βωμό της πρεμούρας για εξουσία και του προσεταιρισμού, πάση θυσία, της ψήφου του κοινωνικού «περιθωρίου».

Με ευθύνη της ηγεσίας – και το χειρότερο – με τη σιωπηρή αποδοχή, σχεδόν συναίνεση, όσων αστών είναι ενταγμένοι στο κόμμα αυτό, προσαρμόστηκαν ο πολιτικός λόγος και η συμπεριφορά των στελεχών έτσι ώστε να είναι ελκυστικοί στους περιθωριακούς.


Το πρόβλημα μεγαλώνει γιατί προστίθενται και οι άλλοι, οι από δεξιά νοικοκυρέοι, «αγανακτισμένοι», υπερεθνικιστές «ακτιβιστές», που πιστεύουν, επιζητούν και υποθάλπουν περισσότερη καταστολή, εθνική απομόνωση - την μπερδεύουν με την εθνική ανεξαρτησία - κοινωνικό, φυλετικό και εθνολογικό ρατσισμό στα όρια του φασισμού και άλλες ακραίες συμπεριφορές. Αυτοί στρέφονται αφελώς σε ευκαιριακούς πολιτικούς σχηματισμούς εθνικολαϊκιστών, τσαρλατάνων, τραμπούκων ακόμα και εγκληματιών που «στήνονται» από επιτήδειους για να τους εκμεταλλευτούν.

Προϊούσα περιθωριοποίηση της πολιτικής ζωής.

Δυστυχώς έχουν αμβλυνθεί και ατονήσει επικίνδυνα τα ανακλαστικά αυτοπροστασίας μιας σοβαρής μερίδας πετυχημένων Ελλήνων που κάποιοι αρέσκονται να αποκαλούνται αριστεροί και κάποιοι «εθνικιστές» και «πατριώτες». Αποτέλεσμα και συνέπεια του εμφυλίου και της 7ετίας που κατατρέχουν τη χώρα πολλές δεκαετίες και τελευταία της 10ετούς οικονομικής κρίσης.

Τι κι αν άλλαξαν άρδην οι συνθήκες και η χώρα προοδεύει και εκσυγχρονίζεται, στη λογική κάποιων κυριαρχεί η ιδεοληψία που θολώνει την κρίση και τους οδηγεί να:

- μην βλέπουν την ορατή απειλή ανατροπής των εθνικών και προσωπικών τους κατακτήσεων.


- αρνούνται να παραδεχθούν πως έκαναν λάθος το 2015 όταν με τις επιλογές τους έθεσαν σε άμεσο κίνδυνο την πορεία και την προοπτική της χώρας στην Ευρώπη και τον κόσμο.

- αποδέχονται, κόντρα στη λογική και κυρίως στο προσωπικό και κοινωνικό τους συμφέρον, το ενδεχόμενο να επαναληφθεί το ίδιο λάθος, πολύ χειρότερο τώρα, γιατί θα ανακόψει την ορατή εξέλιξη και την ανοδική πορεία της χώρας.

- αποδέχονται, έως και χειροκροτούν, το ψέμα, το λαϊκισμό, την εθνοκαπηλεία, την υποκρισία, τον ψευτοακτιβισμό, τις ατελέσφορες πολιτικές.

- στοιχίζονται πίσω και δίπλα και επιτρέπουν να διαφευντεύουν τη ζωή τους ακραίοι, επικίνδυνοι ημιμαθείς, πολιτικάντηδες, ψεύτες, θεομπαίχτες, συκοφάντες, υβριστές, εγκληματίες.


Δεν έχουν λόγο να στηρίζουν σθεναρά, οι αγωνιστές της ζωής, οι πετυχημένοι και νοικοκυρεμένοι οικογενειάρχες, αυτούς που υπερψηφίζονται από τους έγκλειστους στις φυλακές της χώρας με ποσοστό σχεδόν 80% μέσο όρο, χωρίς να προβληματιστούν, για μια στιγμή έστω:
- Τι σχέση μπορεί να έχουν με τους κατάδικους των φυλακών.
- Για ποιο λόγο, τυχαία άραγε, όλοι αυτοί οι ψηφοφόροι του κοινωνικού περιθωρίου αποφάσισαν να ψηφίσουν μαζικά Σύριζα και Χρυσή Αυγή. Τάξιμο ή συμφωνία; Σίγουρα πάντως δεν είναι προς όφελος της κοινωνίας.
- Μήπως έτσι εξηγείται που ο Σύριζα δεν υπερψηφίζει στη Βουλή, με αστείες δικαιολογίες, τις διατάξεις για τον αποκλεισμό της υποψηφιότητας των καταδικασμένων για κακουργηματικές εγκληματικές πράξεις;

Όλα αυτά τα νοσηρά φαινόμενα γιγαντώνονται, ποτισμένα και λιπασμένα με την εγκληματική απλή αναλογική και οδηγούν τη χώρα στην περιπέτεια της πολιτικής αστάθειας.

Ποτέ όμως δεν είναι αργά να πρυτανεύσει η λογική. Ειδικά στους πετυχημένους στη ζωή, στην οικογένεια την κοινωνία, που προσανατολίζονται αφελώς και εν πολλοίς καλόπιστα σε λαθεμένες επιλογές οπισθοδρόμησης, αντίθετες στο αληθές συμφέρον τους. Επιλογές που υποθηκεύουν το μέλλον των παιδιών τους.

Πρέπει, το οφείλουν σ’ αυτούς που έρχονται, να διαχωρίσουν ευθέως και εγκαίρως τη θέση τους, οι σοβαροί νοικοκυρεμένοι Έλληνες, από όσους κολακεύουν και υποθάλπουν τους «αχρείους» , τους τεμπέληδες, τους αστοιχείωτους, τους αφερέγγυους, τους θεομπαίχτες, τους τσαρλατάνους, τους ψεκασμένους, τους εθνοκάπηλους, τους ανήθικους, τους λαϊκιστές, τους τραμπούκους, τους εγκληματίες, το περιθώριο.

Καλή ανάσταση.

O Γιώργος Ανδρέου είναι δικηγόρος (www.andreoulaw.gr)





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ.

Blog Widget by LinkWithin