13 Φεβρουαρίου 2022

Αφελείς ή βαλτοί. Γράφει ο Γιώργος Δ. Ανδρέου




Αναρωτιέται ο απλός πολίτης. Τόσο αφελείς, αν και  έχουν διατελέσει υπουργοί και υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι. Τι μα  περιμένει  η χώρα από κάποιους ου δεν έχουν συναίσθηση, ίσως και συνείδηση,  των  συνεπειών  όσων εκστομίζουν  δημόσια και μάλιστα  βιντεοσκοπούμενοι.
Στη χώρα όμως που δεκαετίας τώρα κυριαρχεί η αριστερή συνωμοσιολογία, κυκλοφορεί και η εκδοχή της δόλιας προαίρεσης - πάντα κάτι ύποπτο κρύβεται πίσω από όσα φαίνονται (εκτός από τον συνήθη ύποπτο, τα μονοπώλια).


Ίσως, λένε κάποιοι συνωμοσιολάγνοι, ο δήμαρχος Σπάρτης, πρώην και επανειλημμένα υπουργός, να ήθελε με την τοποθέτησή του να τονίσει την ευαισθησία και «μαγκιά» της τότε «δεξιάς» κυβέρνησης στην οποία συμμετείχε και του τότε πρωθυπουργού, προτρέποντας σε ανάλογες πρακτικές τη σημερινή Κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό. Αδιαφορώντας (;) για τους συνειρμούς και τις συνέπειες των λόγων του, που, πέραν των άλλων, ενισχύουν έναν υφέρποντα μεν, ανόητο όμως και αληθώς ανύπαρκτο, εσωτερικό διαχωρισμό - αντιπαλότητα στην παράταξη. «Καραμανλικοί και Μητσοτακικοί».


Ας δεχθούμε πως δεν υποκρύπτεται δόλος σε όσα ανέφερε «χαριτολογώντας», όπως απολογήθηκε, ο δήμαρχος Σπάρτης για τις αποζημιώσεις των πληγέντων από τις θεομηνίες στην Ηλεία. Ούτε στην ειρωνική, όπως την χαρακτήρισε ό ίδιος, ανοχή τους από τον παριστάμενο εν ενεργεία υπουργό.

Δυστυχώς η ιστορία αυτή, με την επικοινωνιακή διόγκωσή της στην πολιτική ατζέντα, έλαβε δυσανάλογη πολιτική διάσταση.


Πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε, με στόχο να δείξει την συνέχεια της πολιτικής συμπεριφοράς της «δεξιάς» και:

Υιοθέτησε άκριτα την κριτική για «χρηματισμό» ψηφοφόρων από τη Ν.Δ., με τις αποζημιώσεις μετά από τις πυρκαγιές της Ηλείας το 2007, με ποσά μάλιστα που δήθεν διακινούνταν σε σακούλες, αν και γνωρίζει πως αυτό δεν μπορούσε και δεν έγινε.

Συνδύασε τη συγκεκριμένη αναφορά με τον «επηρεασμό» των ψηφοφόρων σήμερα, με τις αποζημιώσεις στην Εύβοια και την Αττική Οδό, αλλά και τα ποσά που δίνονται στα ΜΜΕ στα πλαίσια της καμπάνιας για τον εμβολιασμό και την πανδημία γενικά.


Θεώρησαν οι επικοινωνιακοί εγκέφαλοι της πρώτης φοράς αριστερά ότι με τον τρόπο αυτό έχουν μοναδική ευκαιρία να πλήξουν την Κυβέρνηση και ειδικά τον πρωθυπουργό, το επίκεντρο της πολεμικής τους, φορτώνοντάς του και το παρελθόν. Ότι έτσι μπορούν να ανατρέψουν τα δημοσκοπικά ευρήματα που επιμένουν να τους κρατούν καθηλωμένους, με καθοδική πορεία, προς την τρίτη θέση.

Τα μαχαίρια όμως στην πολιτική είναι δίκοπα, μπούμεραγκ. Αν τα στελέχη της ΝΔ ενήργησαν αφελώς βλάπτοντας την παράταξή τους, η αφέλεια της αξιωματικής αντιπολίτευσης, εκ του αποτελέσματος, είναι πολύ μεγαλύτερη.

Η συγκεκριμένη «γκάφα» των νεοδημοκρατών προκάλεσε, πρωτοστατούντων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, γενικευμένη συζήτηση και αναφορές στα ΜΜΕ για τις υπέρογκες δαπάνες της τότε Κυβέρνησης Καραμανλή που «διόγκωσαν το Δημόσιο χρέος, πτώχευσαν τη χώρα και έφεραν το ΔΝΤ και τα μνημόνια».

Ενίσχυσαν έτσι - βούτυρο στο ψωμί τους – την επιχειρηματολογία των ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, που διαχρονικά επικεντρώνουν την ευθύνη της πτώχευσης της χώρας στις Κυβερνήσεις Καραμανλή, απεκδυόμενοι , ανεπιτυχώς όπως έδειξαν οι εξελίξεις, των δικών τους ευθυνών για τη διόγκωση και δημιουργία του υπέρογκου, σπάταλου, δυσκίνητου κράτους, που νομοτελειακά οδήγησε τη χώρα στην πτώχευση και την αναποτελεσματικότητα που καλά κρατεί. Άδραξαν την ευκαιρία να επαναλαμβάνουν τα δικά τους και βρήκαν αυτόκλητους υπερασπιστές τους Συριζαίους.

Στηρίζει έτσι αφελώς ο ΣΥΡΙΖΑ, που κατηγορείται στα πολιτικά πεζοδρόμια για «ειδικές σχέσεις» ανοχής με στελέχη και την ηγεσία της τότε δεξιάς Κυβέρνησης, με τμήμα της οποίας συγκυβέρνησε ανενδοίαστα, την επιχειρηματολογία απενοχοποίησης του ΠΑΣΟΚ, του πραγματικού του αντίπαλου τη χρονική στιγμή αυτή. Του ΠΑΣΟΚ που ελπίζει και προσεγγίζει, μια ανάσα μακριά, το όραμα της παλινόρθωσης, με την κατάκτηση σε πρώτη φάση της δεύτερης θέσης και στη συνέχεια τη διεκδίκηση της εξουσίας. Ενισχύουν έτσι, άθελά τους, η αξιωματική αντοπολίτευση, την τακτική του τρίτου κόμματος, του ΚΙΝΑΛ που τους ανταγωνίζεται για τη δεύτερη θέση. Να παριστάνει την άσπιλο και αμόλυντο κόρη, που απεκδύεται κάθε ευθύνη για τα μνημόνια και κυρίως το γεγονός ότι ήταν δικός του ο πρωθυπουργός που έφερε το ΔΝΤ και το πρώτο μνημόνιο, παρά το ότι «λεφτά υπήρχαν». Τους έδωσε την ευκαιρία να κόπτονται στα παράθυρα, για την αδικία που τους έγινε να τους στείλει ο λαός στην τρίτη θέση, επιλέγοντας Σύριζα.

Έτσι ο ίδιος ο Σύριζα, υιοθετώντας και διογκώνοντας τη Νεοδημοκρατική αστοχία, ενισχύει τα επιχειρήματα και τους λόγους για τους οποίους θέλουν να επιστρέψουν στην αφετηρία τους, όσοι – αρκετοί - Πασόκοι μετάνιωσαν που μετανάστευσαν. Από δεξιά και από αριστερά. Σπρώχνουν, αφελώς, πίσω στη ζεστή αγκαλιά, που αναθυμούνται με νοσταλγία, όσους εκ μεταγραφής, οπαδούς τους βλέπουν το Σύριζα να πορεύεται προς την εξουσία σε άγονη γραμμή, με Πολάκηδες και άλλους ακραίους.

Δεν φαίνεται να προβληματίζονται, οι αφελείς, ούτε από το ότι το εγχώριο «σύστημα πληροφόρησης» άδραξε την ευκαιρία και συνεχίζει να συντηρεί το θέμα και τις πολιτικές του προεκτάσεις, επιλέγοντας προφανώς το ΚΙΝΑΛ για τη δεύτερη θέση.

Ο πρωθυπουργός, από την πλευρά της Κυβέρνησης, απέδειξε πως δεν υιοθετεί τέτοιες αντιλήψεις και μεθόδους. Αντέδρασε ακαριαία, προ πάσης οχλήσεως, αποπέμποντας τον υπουργό και διαγράφοντας από το κόμμα το Δήμαρχο. Το θέμα όμως συνεχίζει να κυκλοφορεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ως ένα ακόμα αυτογκόλ και μάλιστα σε αγώνα χωρίς αντίπαλο – ίσως είναι η αίσθηση έλλειψης αντιπάλου η αιτία για τις συχνές πρόσφατα επικοινωνιακές και όχι μόνο αστοχίες. Θαμπώνοντας τη συνολική εικόνα της Κυβέρνησης, αθροιζόμενο στα δυσμενή αποτελέσματα των πρωτοφανών αρνητικών συγκυριών που διαχειρίζεται.

Είναι όμως εν πολλοίς άδικο να υποχρεώνεται η κυβέρνηση και ο συγκεκριμένος πρωθυπουργός, από συμπεριφορές δικών της, υποτίθεται, στελεχών, να απολογείται για θέματα ανούσια, ανύπαρκτα, για τα οποία δεν έχει ευθύνη, αντί να συνεχίζει και να επικοινωνεί τις μεγάλες μεταρρυθμιστικές επιτυχίες της.

Είτε από αφελείς είτε πολύ περισσότερο από βαλτούς, τέτοια φαινόμενα πρέπει να προλαμβάνονται έγκαιρα και να πατάσσονται αμείλικτα για να μην κακοφορμίζουν.

O Γιώργος Ανδρέου είναι δικηγόρος (www.andreoulaw.gr)


Protothema

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ.

Blog Widget by LinkWithin