Χορεύοντας κρητικο-ανωγειανό πηδηχτό γύρω από το φέρετρο,τ΄Ανώγεια αποχαιρέτησαν τον Μερτζανομανώλη..
Με συγκίνηση αλλά και δέος αποχαιρέτησαν σήμερα το απόγευμα τον Μερτζανομανώλη οι Ανωγειανοί στο κοιμητήριο της Αγίας Παρασκευής στα Ανώγεια.
Στο βίντεο που τράβηξε η Αγγέλα Σκουλά, στο κοιμητήριο της Αγίας Παρασκευής στα Ανώγεια φαίνεται η συγκίνηση και η ανατριχίλα που νιώθεις όταν τα παιδιά και τα εγγόνια του Μερτζάνη τον αποχαιρέτησαν.
Η Γιορτή του Πένθους και ο γνήσιος Ανωγειανός πηδηχτός στα βήματα των Κουρητών γύρω από το φέρετρο ενός ανθρώπου που τίμησε την καταγωγή του σε όλη την πορεία της ζωής του.
Ανάμεσα τους συντετριμμένοι πλήθος καλλιτεχνών της Κρητικής μουσικής στις νότες των οποίων χόρευε τον περίφημο ανωγειανό πηδηχτό ο εκλιπών.
Συγκλόνισαν οι λόγοι μετά την νεκρώσιμη ακολουθία που με λίγα λόγια προσπάθησαν να περιγράψουν το μεγαλείο και λίγη από την λάμψη του μεγάλου μερακλή. Οι στιγμές στο κοιμητήριο λίγο πριν η Ανωγειανή γη δεχτεί το άξιο τέκνο της πραγματικά συγκλόνισαν. Τα παιδιά του Μερτζανομανώλη χόρεψαν γύρω από το φέρετρο του ,τον Ανωγειανό πηδηχτό, χωρίς τους ήχους της λύρας. ”Σήμερα είναι η γιορτή του πένθους ” όπως εύστοχα τόνισε ο κ. Βιτώρος.
Δείτε το βίντεο και ένα αφιέρωμα στον θανόντα :
Δείτε το βίντεο και ένα αφιέρωμα στον θανόντα :
Ο χορός με μπροστάρη το Μερτζανομανώλη συνεχίζεται στον Κάτω Κόσμο, εκεί που πολλοί άλλοι μερακλήδες και λυράρηδες των Ανωγείων και της Κρήτης θα στήσουν αψίδα για να υποδεχθούν έναν από τους κορυφαίους μια περήφανης ράτσας.
Στον Άδη απόψε έχει γλέντι, με το Ψαρονίκο να παίζει ανωγειανό πηδηχτό, το Στραβό να συνεχίζει με τις μοναδικές κοντυλιές του, το Φουνά με το Μπαντουρογιάννη να παίρνουν τη σκυτάλη, το Μύρο του Καρφάκι, με τον Κομούχη, να τραγουδάνε για τη λεβεντιά και την αντρειοσύνη, το Νεοκλή να τους συνοδεύει με το μαντολίνο του και το Μερτζανομανώλη μαζί με το Χουμά, κι άλλους πολλούς Ανωγειανούς να χορεύουν στα βήματα των Κουρητών.
Ο Μερτζάνης δεν πέθαινε, μπορεί το σώμα του να «έφυγε» όμως, τα πατήματα του, από τα μαύρα ζαρωμένα στιβάνια του θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στους δρόμους και τα σοκάκια του χωριού.
Ο μοναδικός, αληθινός και γνήσιος τρόπος, με τον οποίο χόρευε και πατούσε την κρητική γη, θα μείνουν για πάντα στις μνήμες όλων των Ανωγειανών που είχαν την τύχη να τον ζήσουν από κοντά.
Ο Μερτζανομανώλης ήταν ή ατόφια έκφραση της ανωγειανής λαϊκής παράδοσης, ήταν ο άνθρωπος εκείνος που κουβαλούσε μέσα του την αγνότητα, το φιλότιμο, τη ντομπροσύνη και πάνω από όλα τη λεβεντιά.
Μια λεβεντιά που ήταν διάχυτη τόσο μέσα από τα βήματα του χορού του, όσο και μέσα από τις μαντινάδες του, στις εκατοντάδες καντάδες που έκανε στα στενοσόκακα του χωριού, τραγουδώντας για τον έρωντα, την αγάπη, τη λύπη, τη χαρά, το θάνατο.
Αυτή η ψιλόλιγνη φιγούρα, βγαλμένη μέσα από τα καζαντζακικά διηγήματα, με το κλασικό μαύρο κεφαλομάντηλο, δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ο ίδιος ο Ψηλορείτης με ανθρώπινη μορφή.
Καλό ταξίδι Μανώλη και καλά γλέντια εκεί που θα πας…
http://www.notia.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=9232
http://www.anogi.gr/archives/12225
