ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Ι. ΠΛΙΑΚΟΣΤΑΜΟΣ / ΓΕΝΙΚΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ
Λιβαδειά 15.6.2014
Πολλά τα χρήσιμα συμπεράσματα και οι διαπιστώσεις που προέκυψαν από τις κινητοποιήσεις για την υποβάθμιση των δύο νοσοκομείων Λιβαδειάς και Θήβας. Στη συγκέντρωση της πρώτης ημέρας που είχε δυστυχώς κι έντονα κομματικό χαρακτήρα ο βουλευτής Σταθάς, ο δήμαρχος Θήβας Νικολάου και ο πρόεδρος του εργατικού κέντρου Θηβών Δημητρίου εναντιώνονταν σε κάθε φωνή που διατύπωνε αυτονόητες και καθημερινά βιούμενες αλήθειες. Κάθε αναφορά που είχε να κάνει με την προκύπτουσα διαφορά της δυναμικότητας των δύο νοσοκομείων σκεπαζόταν εν μέσω κραυγών και εντόνων χειρονομιών. Αγενέστατη η παρέμβαση του δημάρχου Θήβας Νικολάου που στη διατύπωση της αυταπόδεικτης πραγματικότητας από τη διευθύντρια της παθολογικής κλινικής Μαγδαληνή Ράπτη, ότι μέχρι τώρα η Λιβαδειά ποτέ δεν διακόμιζε περιστατικά στη Θήβα ενώ πάντα γινόταν το αντίθετο, σηκώθηκε χειρονομώντας και τη διέκοψε. Κάθε φωνή λογικής, θάρρους και αληθείας εκείνη την ημέρα δεν είχε καμία απολύτως τύχη να εισακουστεί. Κανένας δεν έπρεπε εκείνη την ημέρα, κάτι που ευτυχώς συνέβη την επομένη, να κατονομάσει τις πικρές αλήθειες που βιώνουμε στην καθημερινότητά μας ασκώντας ιατρική στο νοσοκομείο Λιβαδειάς.
Και τα δύο νοσοκομεία για τους προαναφερόμενους πολιτικούς έπρεπε αφού είναι συνδυαζόμενα (στα χαρτιά μόνο) να αντιμετωπιστούν και ως έχοντα ενιαίες ανάγκες. Την ίδια όμως λογική περιέργως ενστερνίζεται και ο σύλλογος εργαζομένων του νοσοκομείου που εργάζομαι. Πρόκειται για τους ίδιους ανθρώπους που σε καθημερινή βάση έχουν παρακολουθήσει εμένα και άλλους συναδέλφους μου ιατρούς να σκοντάφτουμε σε απίστευτες δυσκολίες και ελλείψεις για την ασφαλή διεκπεραίωση ασθενών. Ακόμη και δικών τους ανθρώπων. Η όλη τους στάση δείχνει ότι δεν έχουν καταλάβει τίποτε, ότι δεν εργαζόμαστε μαζί. Ο ανθρωπιστικός μανδύας που ενδύουν τη θέση τους μάλλον έχει συγκεκριμένη κομματική προέλευση για να μην πω επιταγή. Η αχαρακτήριστη λογική του συλλόγου εργαζομένων υπαγορεύει λοιπόν ότι πρέπει και τα δύο νοσοκομεία να έχουν από κοινού του ίδιου επιπέδου στελέχωση και επιχορήγηση κονδυλίων εν μέσω δεινής και μη ελεγχόμενης από τους ίδιους τους Έλληνες διοίκησης. Ευαγγελίζονται δηλαδή δύο νοσοκομεία άρτια στελεχωμένα ικανά να υπηρετούν το αγαθό της υγείας με πληθυσμούς προστατευόμενους υγειονομικά και χωρίς προβλήματα.
Επίτηδες επίσης θεωρώ ότι διαστρέβλωσαν τις προτάσεις που διατυπώσαμε εγώ και ο διευθυντής της ορθοπαιδικής κλινικής Ιωάννης Σοφιανός για τα χαρακτήρα λειτουργίας που έπρεπε να διέπει το νοσοκομείο Θηβών. Εκείνοι απλά ήθελαν κι άκουσαν ότι εισηγούμαστε το κλείσιμο και την έτι περαιτέρω υποβάθμισή του. Τη συνέχεια της λειτουργίας του προσπαθήσαμε να αναδείξουμε και απαιτούσα από αυτούς να το έχουν καταλάβει. Μακάρι να είχαν ευήκοα ώτα και πιο σοβαρή κρίση, θα αντιδρούσαν καλύτερα και θα συνεισέφεραν και στη βελτίωση των προτάσεων μας. Όταν όμως μεταφέρουν συγκεκριμένες κομματικά υπαγορευμένες γραμμές έξω από κάθε λογική πραγματικότητα μόνο λάθος μπορούν να κάνουν. Για να μην αναλωθώ σε λεπτομέρειες που ήδη διατυπώθηκαν στις δύο προτάσεις και που ελάχιστα διαφέρουν μεταξύ τους εξηγώ κι επαναλαμβάνω:
ΚΑΝΕΙΣ και ΠΟΤΕ δεν εισηγήθηκε το κλείσιμο του νοσοκομείου Θηβών.
Το ακριβές νόημα των δύο προτάσεων έχει να κάνει με την καλύτερη διαχείριση των ήδη υπαρχόντων δομών του νοσοκομείου Θηβών. Ο κύριος Σοφιανός εισηγήθηκε τη μετακίνηση του ειδικευμένου προσωπικού του νοσοκομείου Θηβών από το μεσημέρι και μετά και κάλυψη κενών θέσεων την ώρα εφημερίας στο νοσοκομείο Λιβαδειάς. Την ίδια ώρα κάλυψη των εκεί κενών θέσεων με γενικούς γιατρούς από γειτονικά κέντρα υγείας και περιφερειακά ιατρεία. Εγώ το ίδιο ακριβώς εισηγήθηκα με τη διαφορά η μετακίνηση να γίνεται από το πρωί και με απώτερο σκοπό την αλλαγή του χαρακτήρα του νοσοκομείου Θηβών. Η αλλαγή αυτή πρέπει να γίνει τώρα εάν θέλει το νοσοκομείο Θηβών να έχει στο εγγύς μέλλον ακόμη μερίδιο προσφοράς στο νομό. Η αναμονή του για στελέχωση σε τέτοιο επίπεδο ώστε να μπορεί να προσφέρει πραγματικές και ουσιαστικές υπηρεσίες υγείας είναι κάτι σαν υπερεθνικιστική ιδέα του τύπου ''να πάρουμε την... Πόλη'' και οι τοπικοί πολιτικοί άρχοντες διολισθαίνουν και ακροβατούν επικινδύνως που δεν το επισημαίνουν στους πολίτες τους. Αισχρή μορφή δημαγωγίας!
Οι θέσεις των συναδέλφων σας στο νοσοκομείο Θηβών αγαπητοί φίλοι του συλλόγου διασφαλίζονται μόνο εάν βρουν πραγματικό αντικείμενο εργασίας και προσφοράς στον πληθυσμό αναφοράς τους. Όλα τα υπόλοιπα είναι ευχολόγια και ανέξοδες δηλώσεις που αποκρύπτουν την πραγματικότητα. Όλοι και καλώς και ευτυχώς, κρινόμαστε και αξιολογούμαστε πλέον. Για να έχει μέλλον το χειρουργικό τμήμα στο νοσοκομείο Λιβαδειάς και να παράγει ανάλογο με τα έξοδα λειτουργίας του αριθμό χειρουργείων, πρέπει ν' ανοίξει κι άλλη χειρουργική αίθουσα και να μετακινηθούν αναισθησιολόγοι, χειρουργοί και νοσηλευτικό προσωπικό από το ήδη υπάρχον προσωπικό του νοσοκομείου Θηβών που μετά το μεσημέρι δεν έχει κανένα απολύτως αντικείμενο εργασίας. Σε καμία αντικειμενική αξιολόγηση κανένα από τα δύο νοσοκομεία δεν θα είναι πια όπως έχει εξελιχθεί ο βαθμός υποστελέχωσης τους πάνω από τη βάση. Θα χαθούν και τα δύο με πρώτο αυτό της Θήβας. Με ποια αντικειμενική λογική πιστεύετε ότι μπορεί να έχει μέλλον ένα νοσοκομείο που δεν καταφέρνει να επιτύχει στοιχειώδη βαθμολογία πάνω από την κόκκινη γραμμή που αποτελεί ταυτόχρονα και τη διαχωριστική γραμμή επιβίωσής του; Θα ήθελα αγαπητέ εκπρόσωπε του συλλόγου να θαυμάσω την παρρησία του λόγου σας όταν θα ζητάτε εσείς ή κάποιος άλλος εμφορούμενος από τις παραπάνω ιδέες από τον ακόμα πιο αδιάλλακτο υπουργό υγείας Βορίδη να παραχωρήσει πόρους για δύο νοσοκομεία που έχουν αξιολογηθεί και κριθεί δυσμενώς και που αδυνατούν να συνεργαστούν με ευθύνη των ίδιων των πολιτικών τους αρχών. Ναι καλώς διαβάζετε, καμία πολιτική αρχή δεν αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη να παραδεχτεί την αναγκαιότητα ύπαρξης ενός και μόνο νοσοκομείου στο νομό, ώστε να δρομολογήσει ανάλογες πολιτικές. Όλοι υπολογίζουν το πολιτικό κόστος που απορρέει από τέτοιες παραδοχές. Σε βάρος όμως των πολιτών που τους εκλέγουν. Πως αλήθεια κύριε εκπρόσωπε του συλλόγου πιστεύετε ότι μπορούμε να προβάλλουμε και ν' απαιτήσουμε ικανοποίηση από το υπουργείο των πραγματικά ανελαστικών αναγκών του νοσοκομείου μας; μήπως δεν είναι υπερβολικά αστεία αγγίζοντας τα όρια της γελοιότητας η αναφορά προς τον υπουργό ''θέλουμε 10 επικουρικούς ιατρούς για τη Λιβαδειά και 20 για τη Θήβα;'' θα μας παραχωρήσουν, ίσως κι ένεκα του θράσους μας να ζητάμε ενώ είμαστε μετεξεταστέοι, πολύ λιγότερους που σε κανένα από τα δύο νοσοκομεία δε θα μπορεί να αποδώσουν και να προσφέρουν. Με ποιο κριτήριο αλήθεια θα μοιραστούν οι γιατροί αυτοί, αν έρθουν βεβαίως με το μισθό που θα παίρνουν; Ποιος και με τι κριτήριο αναγκών θ' αποφασίσει ποιο νοσοκομείο θα επανδρώσουν; αυτό που πάσχει περισσότερο ή αυτό που θα προσφέρουν καλύτερα; Στη Θήβα θα παραδεχτώ ότι έχουν πολύ μεγαλύτερες ανάγκες, στη Λιβαδειά όμως θα ομολογήσω ότι μπορούν να προσφέρουν πολύ περισσότερο και σε πολλούς περισσότερους. Δε λέω κάτι λιγότερο από το προφανές. Εσείς όμως επιμένετε ν' αγνοείτε το αυτονόητο όπως και οι άλλης εποχής συνδικαλιστές από τη Θήβα που δεν ήθελαν με τίποτα ν' ακούσουν καμία φωνή περί συγχώνευσης ή πραγματικής κατάστασης στο νοσοκομείο Θηβών. Σαν είδος ήλπιζα η φυσική επιλογή να τους είχε εξαφανίσει (πολιτικά). Και η λογική τους και ο τρόπος τους μου προκάλεσαν αηδία. Συνταχθήκατε πλήρως μαζί τους κι έχω το δικαίωμα να επεκτείνω το αίσθημα μου αυτό.
