e-hani: Με το νέο Audi A4 1.4 TSI στους Δελφούς και την Αράχωβα

8 Μαρτίου 2016

Με το νέο Audi A4 1.4 TSI στους Δελφούς και την Αράχωβα

Όταν καλείσαι να καλύψεις, για τρεις ολόκληρες μέρες, ένα οικονομικό συνέδριο στο οποίο θα μιλήσουν μερικές από τις πιο σημαντικές ελληνικές και ευρωπαϊκές προσωπικότητες – και θα βγάλουν ειδήσεις – πρέπει να πας προετοιμασμένος και όσο πιο ατσαλάκωτος γίνεται, ειδικά αν πρέπει να φύγεις νωρίς το πρωί, να οδηγήσεις πάνω από δύο ώρες και να είσαι εκεί για τα πάνελ της πρώτης μέρας που θα κρατήσουν ως το βράδυ.

Το ραντεβού δίνεται πριν την ανατολή στο κτίριο του Capital.gr. Επίτηδες δεν είχα πει στη συνάδελφο, Αναστασία Κυριανίδη, και τον βιντεοφωτογράφο Φώτη Σαμαρίδη, με τους οποίους θα ταξίδευα, με τι όχημα θα φτάναμε στους Δελφούς. Ήθελα να δω τα (αγουροξυπνημένα) πρόσωπά τους που ήταν προκαταβολικά κουρασμένα. Η ατάκα ήρθε στα πρώτα δευτερόλεπτα: "Δε θα μας περάσουν για πρωθυπουργούς;”

Η αλήθεια είναι ότι το A4, στην πέμπτη γενιά του, ούτε έχει μεγαλώσει δραματικά σε σχέση με τον προκάτοχό του (+25mm), ούτε αποτελεί πείραμα του design. Τα εμπρός φωτιστικά σώματα και η γραμμή που διατρέχει όλο το αμάξωμα στο πλάι, σε συνδυασμό με τις προαιρετικές ζάντες 18'' και την επιθετική στάση της έκδοσης S Line, είναι αρκετά για να το εντάξουν αμέσως στο απαίδευτο μάτι, μία ή δύο κατηγορίες πιο πάνω. Και να κάνουν τους πάντες να υποθέσουν ότι, λογικά,

ο οδηγός θα είναι σοφέρ κάποιου σημαίνοντος προσώπου.

Ωστόσο, ο οδηγός είναι μάλλον ο πιο τυχερός από όλους – το Audi A4 έχει απλώς το καλύτερο εσωτερικό της κατηγορίας του. Μοιάζει να σχεδιάστηκε από μορφές τεχνητής νοημοσύνης που εκπαιδεύτηκαν πρώτα στο πάντρεμα των υλικών και την εργονομία. Θέλεις να αφαιρέσεις το τιμόνι και να το κρεμάσεις στο σαλόνι σου, θέλεις να "πειράζεις” το προαιρετικό touch MMI και να κάνεις φιγούρα στους συνεπιβάτες σου, δεν σταματάς να παίζεις με το virtual cockpit που προαιρετικά αντικαθιστά τα παραδοσιακά αναλογικά όργανα στο ταμπλό με μία υψηλής ανάλυσης οθόνη LCD. Η θέση οδήγησης, ειναι όπως την περιμένει κανείς σε ένα Audi: απόλυτα προσαρμοστική. Τα σπορ καθίσματα του αυτοκινήτου δοκιμής σου θυμίζουν ότι... είναι σπορ, μόνο όταν χρειαστεί: σε δρόμους με στροφές, όπου η έξτρα πλευρική στήριξη είναι αναγκαία. Αλλά πρώτα έχουμε ένα κομμάτι εθνικής μπροστά μας.

Με τα 480 λίτρα του αποθηκευτικού χώρου γεμάτα με αποσκευές (οικονομικό συνέδριο σημαίνει business ντύσιμο, βιντεοσκόπηση σημαίνει τρίποδα) και το καινούργιο 7άρι S-tronic στη θέση D, απομένει μια ακόμη επιλογή πριν ξεκινήσουμε: η προαιρετική ανάρτηση μεταβαλλόμενης απόσβεσης και η λειτουργία του νέου 1.4 TSI των 150 ίππων και των 250N*m ροπής μπαίνουν στη ρύθμιση comfort, μέσω του Audi Drive Select. 5 λεπτά αργότερα, αυτός που διάλεξε το πίσω κάθισμα (δεν θα αποκαλύψω ποιός), κοιμάται σαν μωρό.

Δεν είναι ότι παραπονιέμαι: η κύλιση στην εθνική είναι business class (η μεταβαλλόμενη ανάρτηση ανασηκώνεται κατά 10mm στη ρύθμιση comfort), το S-tronic κάνει τον TSI να γουργουρίζει στις 2.000rpm – ακούγεται λίγο περισσότερο στις προσπεράσεις – και το A4 έχει αποφασίσει να με βάλει φυλακή καθώς σπάει το όριο ταχύτητας κυριολεκτικά πίσω από την πλάτη μου. Αλλά, παραδέχομαι ότι χαίρομαι όταν βλέπω πως υποχρεωτικά πρέπει να στρίψουμε για Θήβα καθώς η εθνική είναι αποκλεισμένη από τους αγρότες.

Με τον επιβάτη του πίσω καθίσματος να κοιμάται ακόμα γλυκά και τη διαδρομή να αποτελείται πλέον από υψηλής ταχύτητας στροφές, επιλέγω τη ρύθμιση Sport. Το S-tronic πλέον κρατά την επιλεγμένη σχέση πολύ ψηλότερα στο φάσμα στροφών (τη χειροκίνητη λειτουργία με τα paddles τη "φυλάω” για αργότερα), η ιπποδύναμη μοιάζει μεγαλύτερη των 150 PS. Με οικονομικούς όρους, αυτό έχει επιτευχθεί με... περικοπή δαπανών (μείωση βάρους, σε κάποιες εκδόσεις έως και 120kg σε σχέση με την προηγούμενη γενιά). Η ανάρτηση έχει χαμηλώσει κατά 23mm, το τιμόνι έχει σφίξει στα χέρια μου και νιώθω, το εμπρός σύστημα 5 συνδέσμων διαβάζει λίγο περισσότερο τις καμπές. Το αυτοκίνητο συμμετέχει πρόθυμα στη σκηνή, ο πίσω επιβάτης όχι!

Επειδή πολλοί προσκεκλημένοι ομιλητές κινούνται πάνω στην ίδια διαδρομή, μαζί με τις συνοδείες τους, υπάρχουν σε σημεία-κλειδιά προς τους Δελφούς αστυνομικοί που ρυθμίζουν την κίνηση ώστε να φτάσουν γρήγορα και απροβλημάτιστα. Δεν εκπλήσσομαι όταν, βλέποντας το λευκό Audi από μακριά, του δίνουν προτεραιότητα.

Είμαστε πολύ κοντά στον προορισμό μας πλέον και μάλιστα νωρίτερα από όσο είχαμε προγραμματίσει, ωστόσο κάνω ότι δεν το βλέπω – ξεδιπλώνεται μπροστά μου η σφιχτή διαδρομή Αράχωβας-Δελφών και αποφασίζω να δυσκολέψω λίγο το best seller της Audi – σκεφτόμενος τη δύσκολη μέρα που έχω κι εγώ μπροστά μου. Το κιβώτιο στο manual θυμίζει σε κάθε ευκαιρία γιατί τα διπλού συμπλέκτη έκαναν επανάσταση. Το πλαίσιο – που μεταμορφώθηκε από άνετο και χαλαρό σε πιο εστιασμένο και σαφές στις γρήγορες καμπές νωρίτερα – θέτει ένα άνω όριο στη συμμετοχικότητα αλλά όχι στην αποτελεσματικότητα. Όταν το παρακάνω με κάνει να νιώθω σχεδόν άσχημα, ένα reality check πως βρίσκομαι μέσα σε λιμουζίνα, σχεδιασμένη να προστατεύσει τον άμαθο με προοδευτική υποστροφή που θα τον επαναφέρει στην τάξη.

Είναι μια υπέροχη, λαμπρή μέρα έξω, ωστόσο εμείς θα πρέπει να την περάσουμε γινόμενοι σοφότεροι για το οικονομικό και πολιτικό μέλλον της χώρας και της ΕΕ. Το A4 περνά μέσα από τα στενά δρομάκια και φτάνει στον τόπο που πραγματοποιείται το συνέδριο. Οδηγοί μοντέλων ψηλότερης κατηγορίας το χαζεύουν μπερδεμένοι. Δεν είναι μόνο που το νέο A4 δεν έχει προλάβει να κυκλοφορήσει ακόμα στους ελληνικούς δρόμους – η παρουσία του στην 5η γενιά θολώνει λίγο περισσότερο τις γραμμές ανάμεσα στις κατηγορίες.

Το πιο σημαντικό είναι ότι εγώ φτάνω εντελώς ξεκούραστος, παρά τη μικτή διαδρομή. Σχεδόν τόσο ξεκούραστος όσο ο επιβάτης του πίσω καθίσματος που ξύπνησε μόνο όταν παρκάραμε. Εγώ όμως πέρασα καλύτερα.

Την Κυριακή φεύγουμε σοφότεροι αν και θα χρειαστούμε λίγες μέρες να συνέλθουμε από την υπερπληροφόρηση. Αποφασίζω να ξεκινήσω την αποσυμφόρηση αμέσως: παρότι τα μπλόκα έχουν ανοίξει (και με τη σύμφωνη γνώμη των συναδέλφων μου) παίρνουμε ξανά το μακρύ δρόμο. Αισθανόμαστε ότι πήραμε τον χρησμό των Δελφών και αποφασίζουμε ότι το μέλλον (μας) μπορεί να περιμένει λίγο ακόμη.