Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Β’ – 16 χρόνια στο τιμόνι της Ελλαδικής Εκκλησίας !
Να ποιμένει με αγάπη, καλοσύνη και ταπεινοφροσύνη ,με σοφία , υπομονή , με κατανόηση , με έργα και όραμα !
Ο Αρχιεπίσκοπος των έργων και της έμπρακτης αγάπης .
Της αγάπης που ενώ όλα καταργούνται , αυτή ¨ουδέποτε εκπίπτει¨ (Α Κορι, ιγ,8 )
Εις πολλά έτη Δέσποτα!
Ο Αρχιεπίσκοπος της καρδιάς μας! Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Β΄
Ο Αρχιεπίσκοπος της αγάπης,των έργων,της προσευχής,της ιστορικής έρευνας.
Πορεύεται με πυξίδα την αγάπη του στο Θεό και τον πλησίον. Έτσι συνεχίζει την πορεία του στα πέρατα της αγάπης, με ελλιμενισμό στα ουσιώδη της ζωής, με εν – ενσυναίσθηση των αναγκών, του αγώνα και της αγωνίας, των ανθρώπων, λαού και αρχόντων, που ο Θεός του εμπιστεύτηκε.
NextΠρώτα χρόνια
Previous
NextΟ Mακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος (κατά κόσμον Ιωάννης Αναστασίου Λιάπης), γεννήθηκε στα Οινόφυτα Βοιωτίας την 30η Μαρτίου 1938 και είναι το πρώτο από τα δύο παιδιά του Αναστασίου και της Δήμητρας Λιάπη. Ο μικρότερος αδελφός του ονομάζεται Αλέξανδρος. Οι γονείς του υπήρξαν ευσεβείς χριστιανοί, φιλάνθρωποι και ασχολούνταν με αγροτικές και ποιμενικές εργασίες. Υπήρξαν άνθρωποι της προσφοράς και της αγάπης. Την αγάπη τους για Τον Θεό και τον συνάνθρωπο, την μετέδωσαν και στα παιδιά τους και στον τότε μικρό Ιωάννη.Ο Ιωάννης από την παιδική του ηλικία ήταν μέσα στην Εκκλησία και στα ακμάζοντα τότε κατηχητικά σχολεία της εποχής εκείνης, στην πόλη της Χαλκίδας, υπό την πνευματική καθοδήγηση του Γέροντα των νεανικών του χρόνων, αείμνηστου π. Βασιλείου Οικονόμου.
Ο νεαρός όμως Ιωάννης διακρινόταν όχι μόνο για την αγάπη και την αφοσίωση του στο Θεό, αλλά και για την αγάπη του στην επιστήμη της Αρχαιολογίας και την Θεολογική παιδεία.
Μετά το πέρας των εγκυκλίων σπουδών του εισήλθε στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ολοκληρώνοντας τις σπουδές του στην Ιστορία και Αρχαιολογία της Φιλοσοφικής Σχολής, εγγράφεται στη Θεολογική Σχολή Αθηνών.
Η αγάπη για την μόρφωση και η επίπονη μελέτη του, επιβραβεύτηκαν με υποτροφία από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών (Ι.Κ.Υ.). Πρώτος (1ος) σε Πανελλήνια κλίμακα στις Βυζαντινές σπουδές. Μετέβη για μεταπτυχιακές σπουδές στο Gratz Αυστρίας, στο Regensburg και το Μόναχο της Γερμανίας.
Εργάσθηκε ως πανεπιστημιακός βοηθός στην «Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία», δίπλα στους αείμνηστους Καθηγητές Σπυρίδωνα Μαρινάτο, Νικόλαο Πλάτωνα και Αναστάσιο Ορλάνδο.
Επίσης εργάσθηκε ως φιλόλογος καθηγητής στη Λεόντειο Σχολή της Νέας Σμύρνης, στο 9ο Νυκτερινό Γυμνάσιο Αθηνών, καθώς και στο Γυμνάσιο του Αυλώνα, μεταλαμπαδεύοντας στους μαθητές του τα νάματα της αγάπης για τον πλησίον, την πατρίδα και τον Θεό.
Εγκαταλείποντας την ακαδημαϊκή του ανέλιξη, αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά στο Θεό, εντασσόμενος στον Ορθόδοξο κλήρο, ως άγαμος κληρικός. Τον πρώτο βαθμό της Ιεροσύνης έλαβε την 3η Δεκεμβρίου 1967, χειροτονούμενος Διάκονος από τον Μητροπολίτη Θηβών και Λεβαδείας και πνευματικό του πατέρα αείμνηστο κυρό Νικόδημο στη Θήβα, λαμβάνοντας το όνομα Ιερώνυμος προς τιμήν του τότε Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερωνύμου Α΄.
Στις 10 του ιδίου μήνα χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος στην πόλη της Λιβαδειάς, λαμβάνοντας και το οφφίκιο του Αρχιμανδρίτη.
Υπηρέτησε ως Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Θηβών & Λεβαδείας (1967-1978), ως Ηγούμενος των Ιερών Μονών Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Σαγματά (1971-1977) και του Οσίου Λουκά Βοιωτίας (1977-1981), ως Γραμματεύς και κατόπιν Αρχιγραμματεύς της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος (1978-1981).
Για μακρό χρονικό διάστημα υπήρξε στενός συνεργάτης του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Σεραφείμ, αρχικά ως Γραμματέας και Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου, ενώ η συνεργασία τους συνεχίστηκε και το διάστημα της ποιμαντορίας του στην Ιερά Μητρόπολη Θηβών και Λεβαδείας.
Ιερώνυμος, Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας
Previous
NextΤο 1981, έπειτα από την παραίτηση του Μητροπολίτη Νικόδημου, εξελέγη παμψηφεί από την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας.Η χειροτονία του σε επίσκοπο πραγματοποιήθηκε την 4η Οκτωβρίου 1981 στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αθηνών «Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου», προεξάρχοντος του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Σεραφείμ. Ως Μητροπολίτης υπήρξε ακούραστος και διακρινόταν για την απλότητα και την αμεσότητά του προς το ποίμνιο.
Κατά τη διάρκεια της ποιμαντορίας του στην Ιερά Μητρόπολη Θηβών καί Λεβαδείας αναπαλαιώθηκαν και ανασυγκροτήθηκαν πολλές ανδρώες και γυναικείες Ιερές Μονές.
Ανάμεσα σε αυτές συγκαταλέγονται οι ιστορικές Μονές του Οσίου Λουκά Βοιωτίας, Σαγματά, Οσίου Σεραφείμ, Μακαριωτίσσης, Ευαγγελιστρίας και Ιερουσαλήμ. Παράλληλα μερίμνησε για τη δημιουργία και λειτουργία ενοριακών πνευματικών κέντρων και κέντρων νεότητας στις περισσότερες ενορίες.
Η μέριμνά του για τους νέους, τους ηλικιωμένους και τις ευάλωτες ομάδες, τον ώθησε να δημιουργήσει ως παρακαταθήκη σπουδαίες κοινωνικές δομές.
Δημιούργησε μόνιμες κατασκηνωτικές εγκαταστάσεις στον Παρνασσό, δίπλα στην Ιερά Μονή Ιερουσαλήμ, συνδέοντας έτσι την ψυχαγωγία με την εν Χριστώ ζωή της Εκκλησίας.
Στο κοινωνικό του έργο ξεχωρίζουν επίσης η δημιουργία : Οικοτροφείου, Ορφανοτροφείου με μορφή ανάδοχης οικογένειας (Θήβα),
Στέγης Ηλικιωμένων (Θήβα), Θεραπευτηρίου Χρονίων Παθήσεων « Ο Άγιος Βλάσσιος » ή «Νικοδήμειον » (Λιβαδειά),
Κέντρου Επανένταξης Ψυχικώς Πασχόντων (Λιβαδειά),
Εκπαιδευτηρίου Δημιουργικής Απασχόλησης Παίδων με Ειδικές Ανάγκες σε συνεργασία με άλλους φορείς του Νομού (Λιβαδειά), Κέντρου Πρόληψης για τα ναρκωτικά (Λιβαδειά),
Συσσίτια Απόρων συμπεριλαμβανομένων και οικονομικών μεταναστών (Θήβα).
Πρωτοστάτησε για τη δημιουργία του Κέντρου Ευαισθητοποιήσεως Πληθυσμού σε θέματα περιβάλλοντος και οικονομικών μεταναστών.
Παράλληλα δημιούργησε εστίες έρευνας, ψυχικής ανάτασης και προβληματισμού, όπως το Κέντρο Ιστορικών και Αρχαιολογικών Ερευνών ( Ζάλτσα – Ιερά Μονή Παναγίας του Μύρου ή Λυκούρεση ).
Για τη συμβολή του στο φιλανθρωπικό έργο της Μητροπόλεως Θηβών και Λεβαδείας, που σχετίζεται με την υγεία, τιμήθηκε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Κραϊόβα στη Ρουμανία, με την απονομή του τίτλου του Επιτίμου Διδάκτορος.
Ο διάδοχός του στη Μητρόπολη Θηβών και Λεβαδείας ,Σεβασμιώτατος κ.κ. Γεώργιος καταθέτει :¨Καλλιέργησε στην τοπική κοινωνία την ευαισθησία να στηρίζει π.χ. τους ανθρώπους με πνευματικές αναπηρίες . Θυμάμαι με πολλή συγκίνηση το 1989 , τότε που ο Άγγλος δημοσιογράφος μας είχε κάνει διεθνώς ρεζίλι αποκαλύπτοντας το κολαστήριο ψυχών της Λέρου , ο σημερινός Αρχιεπίσκοπος πήρε από εκεί 187 ανθρώπους και έκανε το πρώτο κέντρο ψυχικής υγείας στη Λιβαδειά . Καλλιέργησε την αλληλεγγύη , όταν σε άλλα μέρη της Ελλάδας που πήγαν τους ανθρώπους τους φώναζαν ¨μιάσματα ¨.Οι αγώνες του και η συνεχής επαγρύπνησή του είχαν ως αποτέλεσμα: την ματαίωση των σχεδίων των μαρτύρων του Ιεχωβά για την λειτουργία διεθνούς χιλιαστικού κέντρου στην επαρχία του.
Για μακρό χρονικό διάστημα υπήρξε στενός συνεργάτης του Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ αρχικά ως Γραμματέας και Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου, ενώ η συνεργασία τους συνεχίστηκε και το διάστημα της διακονίας του στην Ι. Μητρόπολη Θηβών και Λεβαδείας. Στην συντριπτική πλειοψηφία των κληρικών που άφησε στην Μητρόπολη Θηβών και Λεβαδείας οι 82 στους 110 είναι πτυχιούχοι θεολογίας και μερικοί από αυτούς διαθέτουν παράλληλα και δεύτερο πτυχίο (φιλόλογοι, αρχιτέκτονες, ιατροί, γεωπόνοι, παλαιογράφοι, καθηγητές πληροφορικής, διδάσκαλοι, οικονομικών επιστημών κ.α).
Σε αυτούς συγκαταλέγονται ένας τακτικός καθηγητής της θεολογίας, ένας λέκτορας της θεολογίας, τρεις διδάκτορες και πέντε μεταπτυχιακοί υποψήφιοι διδάκτορες.
Το 1998 ήταν ένας εκ των υποψηφίων της αρχιεπισκοπικής εκλογής αλλά ηττήθηκε από τον από Δημητριάδος Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο κατά την τρίτη ψηφοφορία μετά τις άδικες κατηγορίες για οικονομικό σκάνδαλο για τις οποίες δικαιώθηκε αργότερα..
Οι άδικες κατηγορίες και η δικαίωση
Τον Απρίλιο του 1998 ο αρχιεπισκοπικός θρόνος των Αθηνών χηρεύει. Οι μητροπολίτες Θηβών Ιερώνυμος, Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος και Δημητριάδος Χριστόδουλος βρίσκονται αντιμέτωποι στη μάχη της διαδοχής.
Την ίδια περίοδο η Εκκλησία της Ελλάδος συγκλονίζεται από καταγγελίες και φήμες που έκαναν λόγο για υπεξαίρεση ενός τεραστίου ποσού ύψους 4 δισ. δραχμών ,ενός ποσού που το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας είχε χορηγήσει για την εκτέλεση ορισμένων έργων βάσει ολοκληρωμένων μελετών.
Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος είχε ορίσει διαχειριστική επιτροπή, στην οποία δεν συμμετείχε ο τότε Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας Ιερώνυμος.
Ορισμένοι, γνωστοί σήμερα, του απέδωσαν αφενός μεν την κατηγορία ότι αυτός έκανε την κατανομή των επιχορηγήσεων σε αρχιερείς που τον στήριζαν και, αφετέρου, ότι καταχράστηκε το τεράστιο ποσό. Τα ΜΜΕ κατευθυνόμενα οργίασαν και ο Ιερώνυμος έγινε βορά τους.
Μέσα σε ένα καταφανώς προεκλογικό κλίμα το οικονομικό σκάνδαλο και η ενδοεκκλησιαστική πόλωση θα πάρουν γιγάντιες διαστάσεις.
Ο Θηβών αρνείται κάθε κατηγορία, υποστηρίζοντας ότι πρόκειται περί λασπολογίας που αποσκοπεί στο να τον θέσει εκτός μάχης στην εκλογή για την ανάδειξη αρχιεπισκόπου.
Σε δημοσίευμα τον Απρίλιο του 2014 στο ΒΗΜΑgazino
αναφέρεται :
«Ταλαιπωρήθηκα και πικράθηκα» καταθέτει σήμερα ο κ. Ιερώνυμος. (2014)«Και απογοητεύτηκα πάρα πολύ. Όταν διαβάζεις σε όλες τις εφημερίδες, όταν βλέπεις σε όλες τις τηλεοράσεις ότι έκανες κατάχρηση 4 δισεκατομμυρίων χωρίς να είσαι καν μέλος της επιτροπής που διαχειρίστηκε τα κονδύλια, όταν εσύ στέλνεις τις απαντήσεις σου και δεν δημοσιεύονται αλλά κλειδώνονται, αισθάνεσαι να ασφυκτιάς, να πνίγεσαι…»
Θα αντιδράσει προσφεύγοντας στη Δικαιοσύνη και ζητώντας από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να διατάξει δικαστική έρευνα σε βάθος. «Εκείνο που πονά περισσότερο είναι ο άδικος πόνος» υπογραμμίζει.
«Και ιδίως η συκοφαντία. Και είναι συγκλονιστικό όταν γνωρίζεις ότι το γνωρίζει και αυτός που σε συκοφαντεί αλλά επιμένει. Δεν έχεις όπλα τότε, δεν σου επιτρέπεται να εκδικηθείς, το μόνο που μπορείς είναι να έχεις υπομονή.
Αυτό είναι ένα πολύ δύσκολο κομμάτι στη ζωή μας. Συνηθισμένο όμως».
Σημειωτέον ότι το ποσό των 4 δισ. δραχμών αμέσως μετά τις αρχιεπισκοπικές εκλογές του 1998 , βρέθηκε στο Ταμείο της Εκκλησίας.
Ο τότε Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας κ.Ιερώνυμος όμως, θα περιμένει τρία χρόνια για την οριστική δικαίωσή του από την κοσμική Δικαιοσύνη με το απαλλακτικό βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών.
΄Οπως δηλώνει στο ίδιο δημοσίευμα ο νυν Μητροπολίτης Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως κ. Αθηναγόρας:
«Στενοχωριόταν πρωτίστως για τους φίλους μητροπολίτες που δεν τον στήριξαν, όχι στην εκλογή, αλλά σε όλες αυτές τις κατηγορίες». Οι λίγοι αδελφοί επίσκοποι που επισκέπτονται, πολλές φορές λάθρα, τον χαμένο της εκλογής, γίνονται μάρτυρες αυτής της βαθιάς απογοήτευσης με τα «ανθρώπινα» στη διοίκηση της Εκκλησίας.
Η πικρία του θα τον οδηγήσει σε μια συνειδητή απομόνωση από την κεντρική διοίκηση, θα απέχει για καιρό από επιτροπές και συλλείτουργα (θα αρνηθεί ακόμη και επίσκεψη στη Μητρόπολη του τότε Αρχιεπισκόπου).
Δεν θα διστάσει να ενθαρρύνει τα πνευματικά του παιδιά να απομακρυνθούν από κοντά του, προκειμένου να μην ανακοπεί η δική τους πορεία μέσα στην Ιεραρχία.
Τα περισσότερα, που θα μείνουν κοντά του μέχρι και σήμερα, αποφαίνονται ότι «κακώς σήκωσε τότε πάνω του ευθύνες άλλων», ενώ του καταλογίζουν «σκανδαλιστική συγχωρητικότητα και έλλειψη μνησικακίας».
Η οδύνη του ’98, λένε όσοι γνωρίζουν, θα εκτονωθεί με μια έξαρση του κοινωνικού του έργου στη Βοιωτία. Στο τέλος, ακόμη και οι «αντίπαλοι» θα υπαναχωρήσουν.
Σε συνέντευξή του στο «Βήμα» (στις 12.2.2006 στη Μαρία Αντωνιάδου) ο τότε Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Καλλίνικος Καρούσος εκ των πυλώνων της «Χρυσοπηγής» και ο ιεράρχης που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανάρρηση Χριστοδούλου στον αρχιεπισκοπικό θρόνο) δηλώνει: «Εγώ πιστεύω ότι ο Μητροπολίτης Θηβών ήταν αθώος, το πίστευα και το πιστεύω».
Ο μεθοδικός , χαμηλών τόνων Ιερώνυμος με τα μικρά , καλά ζυγισμένα βήματα δεν δείχνει σύμφωνος με την προσωποκεντρική διοίκηση , την πολυπραγμοσύνη , τον ¨λαϊκίστικο άμβωνα ¨( όπως θα τον χαρακτηρίσει το αμερικανικό TIME ) και τις χαοτικές εν γένει δρασκελιές Χριστόδουλου .
Ο ίδιος θα εκφράσει ανοιχτά τις διαφωνίες του για τις ταυτότητες και τις λαοσυνάξεις , τις ¨επικίνδυνες ¨παρεμβάσεις στα εθνικά θέματα , τις σχέσεις με το Φανάρι και τις λεγόμενες Νέες Χώρες , την πολιτικοποίηση και εκκοσμίκευση της Εκκλησίας .
Θα διαμηνύσει επίσης ότι ¨…στο προσκήνιο παρατάσσεται μια μηχανή που φαίνεται να συγκινείται από την εξουσία , τη δόξα και τον πλούτο , που πρώτη επιδίωξή της είναι η διαρκής παραμονή στα φώτα της δημοσιότητας και στις πρώτες σειρές της επικαιρότητας με οποιοδήποτε κόστος ¨.
Στην πορεία καθώς ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος βλέπει το 96% της δημοφιλίας του να κατακρημνίζεται και το περιβάλλον του να βάλλεται πανταχόθεν ύστερα από μια σωρεία σκανδάλων , διαπλοκής και διαφθοράς ( παραδικαστικό , σκάνδαλο Γιοσάκη , σκάνδαλο Βαβύλη κ.α. ) , με τον διάβολο να χορεύει και τις Μητροπόλεις να έχουν μετατραπεί σε ¨θερμοκήπια αθλιοτήτων ¨ , ο παλιός ενδοσυνοδικός ¨εχθρός ¨ βρίσκεται συχνά απρόσμενα στο πλάι του Χριστοδούλου.
Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Β΄ . Το μοναστήρι της ψυχής του…Όσιος Λουκάς
Previous
NextΟ ίδιος πιστεύει ότι ο Όσιος Λουκάς τον βοήθησε – ακόμη και στην εκλογή του στις αρχιεπισκοπικές εκλογές του 2008.«Ο Όσιος Λουκάς μπήκε στη ζωή μου χωρίς να το περιμένω, χωρίς να το ξέρω – αλλά τον αγάπησα και τον αγαπώ πολύ τον χώρο της μονής», δήλωσε ο προκαθήμενος της Εκκλησίας της Ελλάδος.
«Είχα μια περιπέτεια στη ζωή μου με τα εκκλησιαστικά και θεωρούσα ότι ήμουν αδικημένος». Απογοητευμένος, αλλά αισιόδοξος με δύναμη, όπως εκμυστηρεύεται, προσευχήθηκε στον Όσιο Λουκά για να αποκατασταθεί η αδικία «και έτσι έγινε».
(Υπενθυμίζεται ότι το 1998 ο κ. Ιερώνυμος ήταν υποψήφιος για την Αρχιεπισκοπή Αθηνών και κάποιοι είχαν σπεύσει να τον συκοφαντήσουν για εμπλοκή σε οικονομικά σκάνδαλα. )
Πολύ σύντομα η αλήθεια επικράτησε – και ο ιεράρχης θεώρησε ότι ήταν ένα πρώτο σημάδι από τον Όσιο Λουκά.
Το δεύτερο σημάδι ήταν η ημερομηνία των αρχιεπισκοπικών εκλογών του 2008: ορίστηκαν για τις 7 Φεβρουαρίου – ο κ. Ιερώνυμος εξελέγη Αρχιεπίσκοπος την ημέρα της γιορτής του Οσίου Λουκά!
«Στη Μονή είχα πάει για πρώτη φορά ως φοιτητής και δεν περίμενα ποτέ ότι θα συνδεθώ τόσο πολύ. Πήγα το ’77 ως ηγούμενος, αλλά το μοναστήρι ήταν σε μια δύσκολη κατάσταση. Είχε χάσει την πορεία του.
Το μοναστήρι έγινε για να λειτουργεί σαν μοναστήρι αλλά κάποια στιγμή ο εκσυγχρονισμός και η προοδευτικότητα “επέβαλλαν”, με τον δικό τους τρόπο, να αλλάξουν κάποια πράγματα. Κάποιοι τότε ήθελαν η Μονή να είναι μόνο μουσειακός χώρος.
Ωστόσο, με το πέρασμα των χρόνων εγκαταλείφθηκε και άρχισε να καταστρέφεται. Βρήκαμε αντίθετη την Αρχαιολογική Υπηρεσία. Βέβαια, ήμουν διχασμένος διότι και οι σπουδές μου είναι πάνω στην αρχαιολογία, αλλά από την άλλη πλευρά ήμουν και θρησκευτικός λειτουργός.
Η ρήξη ήταν αναπόφευκτη», σημειώνει.
«Η μακαρίτισσα η Μελίνα Μερκούρη -τότε υπουργός Πολιτισμού- μας δικαίωσε όταν της εξήγησα ότι μας ζητούν κάτι παράλογο», αναφέρει και ανασύρει από τη μνήμη του τη στιχομυθία που είχε μαζί της.
«Της είπα συγκεκριμένα ότι είναι σαν να αποφασίσουμε να σώσουμε, να αναστηλώσουμε, να διατηρήσουμε και να εκσυγχρονίσουμε το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου και μετά να πουν οι κρατικές υπηρεσίες στη Μελίνα Μερκούρη ότι δεν μπορεί και δεν πρέπει να παίξει εκεί θέατρο την παράσταση της Μήδειας γιατί με τα βήματά της θα το καταστρέψει!
Μετά από αυτήν τη συνάντηση όλα διευθετήθηκαν. Σε συνεργασία με την Αρχαιολογική Υπηρεσία, με διάφορους αρχαιολόγους που κατά καιρούς ερχόντουσαν εκεί, αλλά και με πιστώσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση, το Μοναστήρι αναστηλώθηκε και έγινε πάρα πολύ όμορφο», προσθέτει.(Βήμα Ορθοδοξίας)
Στις 11 Οκτωβρίου του 1986, η Ιερά Μητρόπολη Θηβών και Λεβαδείας μετά από ενέργειες του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου Β´ (τότε Μητροπολίτη Θηβών και Λεβαδείας Ιερωνύμου) και όλων των τοπικών αρχόντων της Βοιωτίας, μετά από 526 ολόκληρα χρόνια, παρέλαβαν τα Ιερά λείψανα από τη Βενετία και τα επανατοποθέτησαν στις 13 Δεκεμβρίου του 1986 στη λειψανοθήκη του .
(Αντιπροσωπεία αποτελούμενη από τον τότε Μητροπολίτη Θηβών και Λεβαδείας και νυν Μακ. Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο, τον πρώην Μητροπολίτη Θηβών και Λεβαδείας κυρό Νικόδημο, τον τότε Ηγούμενο της Μονής και έπειτα Μητροπολίτη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κυρό Νικόδημο, τον αδελφό της Μονής και νυν Μητροπολίτη Θηβών και Λεβαδείας κ. Γεώργιο και τον αδελφό της Μονής π. Δοσίθεο Καστόρη μετέβη στη Βενετία, παρέλαβε τα χαριτόβρυτα ιερά λείψανα του Οσίου Λουκά και τα μετακόμισε στη Σεβάσμια Ιερά Μονή του την 13η Δεκεμβρίου 1986.)
Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Β΄. Εκλογή και ενθρόνιση
Previous
Next« Ιδού εγώ, Κύριε, απόστειλόν με» είναι η ακροτελεύτια ικεσία του π. Ιερωνύμου την 10η Δεκεμβρίου 1967 κατά την εις Πρεσβύτερον χειροτονία του. Και ο Κύριος τον απέστειλε στα πέρατα της Ελλάδος, αφού την 7η Φεβρουαρίου 2008 εξελέγη, ως ο 20ος προκαθήμενος της καθ’ Ελλάδα Εκκλησίας, ως Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, σύμφωνα με τις διατάξεις του Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος, από Μητροπολίτης της Ιεράς Μητροπόλεως Θηβών και Λεβαδείας, την οποία θεοφιλώς ποίμανε από το 1981. Η νόμιμη διαβεβαίωση του νέου Αρχιεπισκόπου ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια εδόθη την Τρίτη 12 Φεβρουαρίου ενώ το Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2008 έγινε η ενθρόνισή του.
Ήδη από τον ενθρονιστήριο λόγο του θα φανεί η αλλαγή σελίδας στη διοίκηση της Εκκλησίας .
¨Επιτέλους στο θρόνο ένας παπάς ! ¨, θα αναφωνήσει ενας Μητροπολίτης την ημέρα της εκλογής του .
Ενδεικτικά αναφέρουμε κάποιες από τις φράσεις που είπε στον Ενθρονιστήριο Λόγο του ο Μακαριώτατος στις 16/2/2008.
¨εψηφίσθην εγω ο ελάχιστος ¨ , ήταν η πρώτη έκφραση του Μακαριωτάτου στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών …
… ¨Δεν έχω να καταθέσω προγραμματικές δηλώσεις , άλλωστε αυτές είναι ήδη διατυπωμένες άπαξ και με περισσή σαφήνεια επί του Σταυρού . Η Εκκλησία πορεύεται μέσα στην Ιστορία και τον κόσμο , αλλά δεν είναι εκ του κόσμου τούτου . Δεν ενδιαφέρεται να αντιπαρατεθεί προς κάτι ή κάποιον αλλά να προσλάβει τον κόσμο και να τον μεταμορφώσει …
Προσεύχομαι και παρακαλώ τον Θεό όταν περάσει ο καιρός και πλησιάζω στο τέλος του κύκλου της επίγειας διακονίας μου να είμαι έτοιμος να απολογηθώ με παρρησία ενώπιον Θεού και ανθρώπων γι΄αυτόν τον Θρόνο που μου εμπιστεύτηκε ο Κύριος .
Θα ήθελα μέχρι τότε να έχω κατακτήσει το δικαίωμα να μιλήσω για αυτόν τον Θρόνο , κοιτώντας σας στα μάτια και εκφραζόμενος με τον ίδιο τρόπο που ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός μιλούσε για το σκαμνί του λέγοντας :Εγώ με τη Χάρη του Θεού , μήτε σακούλα έχω , μήτε σπίτι , μήτε άλλο ράσο από αυτό που φορώ.Και το σκαμνί όπου έχω , δεν είναι ιδικό μου , δια λόγου σας το έχω .
Άλλοι το λεν σκαμνί και άλλοι θρόνο .Δεν είναι καθώς το λέγετε .Αμή θέλετε να μάθετε τι είναι ; Είναι ο τάφος μου και εγώ είμαι μέσα νεκρός όπου σας ομιλώ .Ετούτος ο τάφος έχει την εξουσίαν να διδάσκει Βασιλείς και Πατριάρχες , Αρχιερείς , Ιερείς , άνδρας και γυναίκας , παιδιά και κορίτσια , νέους και γέρους και όλον τον κόσμον . ¨
Στον εμπνευσμένο Ενθρονιστήριο Λόγο του ο Μακαριώτατος έκανε έκκληση προς όλους ώστε να συστρατευθούν σε κοινούς στόχους.
Είναι ζωτικής σημασίας Εκκλησία και Πολιτεία να συνεργαστούν διατηρώντας τους διακριτούς ρόλους τους, με στόχο την υπηρέτηση του λαού, είπε ο Αρχιεπίσκοπος. Καθήκον της Εκκλησίας, είναι να διατυπώνει λόγο και όχι να αμφισβητεί τους θεσμούς και να λαμβάνει πολιτικές θέσεις, αλλά να εκφράζει την αγωνία της κοινωνίας και να αναπτύσσει πνευματικά αντισώματα απέναντι στα φαινόμενα που εκφυλίζουν το πρόσωπο της κοινωνίας.
Παράλληλα, τόνισε ότι οι άνθρωποι της Εκκλησίας έχουν χρέος να μαρτυρούν με αγωνία ότι η Εκκλησία υπάρχει για να ενώνει τους ανθρώπους και αυτό επιτυγχάνεται, με έργα και όχι με λόγια. Γι’ αυτό, πρόσθεσε, η Εκκλησία δεν πρέπει να σιωπά στα προβλήματα των ανθρώπων.
Η Εκκλησία δεν δικαιούται να στρατεύεται σε μια ιδεολογία και πολιτική απέναντι σε άλλη, γιατί τότε δεν θα είναι Εκκλησία, αλλά μία παράταξη. Ο Μακαριώτατος εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του προς τους ιεράρχες που τον εξέλεξαν ως Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος και ευχαρίστησε όλους εκείνους που παραβρέθηκαν στην ενθρόνισή του.
Τέλος, αναφέρθηκε και στους προσωπικούς του προβληματισμούς, που, όπως είπε, είναι η μέριμνα για τη νέα γενιά, η ευθύνη για την πορεία του νεοελληνικού πολιτιστικού γίγνεσθαι και η φροντίδα για κάθε δοκιμαζόμενο συνάνθρωπο.
Ενώ ανέπτυξε τις θέσεις του για τον τρόπο άσκησης των καθηκόντων του, εκφράζοντας ταυτόχρονα τη συμπαράστασή του στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.
«Ελάτε στο σπίτι σας για να το ανανεώσουμε και να το ανακαινίσουμε μαζί». Αυτά ήταν τα πρώτα λόγια του Αρχιεπισκόπου προς τους νέους. Είναι, άλλωστε, αδιαμφισβήτητη η μέριμνά του για τα νιάτα του τόπου. Στηρίζει με διάφορους φορείς και οργανισμούς της Αρχιεπισκοπής τους νέους, ιδιαίτερα σήμερα που οι δυσκολίες είναι περισσότερες.
(Διαβάστε όλον τον βαρυσήμαντο Ενθρονιστήριο Λόγο του Αρχιεπισκόπου πατώντας εδω.
Τα τέσσερα στοιχεία που αποτυπὠθηκαν στη νέα σελίδα στην Ελλαδική Εκκλησία
Αλλαγή σελίδας στην κορυφή της Ιεραρχίας έφερε η εκλογή στον Αρχιεπισκοπικό θρόνο της Αθήνας του κ. Ιερώνυμου, Μητροπολίτη Θηβών και Λεβαδείας, ο οποίος συγκέντρωσε την προτίμηση 45 Μητροπολιτών επί συνόλου 74, στη εκλογική διαδικασία.
Ο Μακαριώτατος διαβεβαίωσε ότι «θα τηρήσει το συνοδικό σύστημα διοίκησης της Εκκλησίας και θα συνεχίσει το έργο του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου».
Previous
Next1.Συνοδικό σύστημα διοίκησης στην Ιεραρχία. Το συνοδικό σύστημα διοίκησης στην Ιεραρχία αποτελεί προτεραιότητα αλλά και δέσμευση του νέου Προκαθημένου της Ελλαδικής Εκκλησίας.Ο Μακαριώτατος επισημαίνει πως ο Αρχιεπίσκοπος είναι απλά ο Επίσκοπος των Αθηνών. Είναι πρώτος μεταξύ ίσων στην Ιεραρχία, η οποία είναι υπεύθυνη για διοικητικά θέματα.
2.Αρχιεπίσκοπος: Επίσκοπος Αθηνών, πρώτος μεταξύ ίσων.
3.Συνεχής συνεργασία με το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Η συνεχής και ουσιαστική συνεργασία με το Οικουμενικό Πατριαρχείο θεωρείται δεδομένη για τον νέο αρχιεπίσκοπο κύριο Ιερώνυμο. Η Ελλαδική εκκλησία είναι υποχρεωμένη να στηρίζει τη μητέρα των εκκλησιών.
4.Ενότητα Ορθοδόξων Εκκλησιών. Η ενότητα και η στήριξη ανάμεσα στις Ορθόδοξες Εκκλησίες αποτελεί βασική επιδίωξη του νέου Πρωθιεράρχη. Το πρωί εκείνης της ημέρας επισκέφθηκε τον Αρχιεπίσκοπο στο Αρχιεπισκοπικό Μέγαρο ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλος, ο οποίος υπογράμμισε το σεβασμό της Σιωνίτιδας Εκκλησίας προς τον Αρχιεπίσκοπο Κ.κ. Ιερώνυμο.
Από το 2008 που εκλέχτηκε στον Θρόνο, ο Μακαριώτατος έχει χειροτονήσει περίπου 60 νέους μητροπολίτες .
Η αποχώρηση του Μητροπολίτη Θηβών και Λεβαδείας κ. Ιερωνύμου
και οι πρώτες τοποθετήσεις του σαν Αρχιεπίσκοπος
Previous
NextΟ Αρχιεπίσκοπος αποχαιρετώντας το ποίμνιο του στην Λειβαδιά, όπου λειτούργησε για τελευταία φορά στο Μητροπολιτικό ναό της πόλης, παρουσία πολλών αρχιερέων, των τοπικών αρχών και πολλών πιστών έδωσε το στίγμα της πορείας του ως Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος. Στο κήρυγμά του προδιέγραψε τα βήματα με τα οποία θα πορευθεί από δω και πέρα η Ελλαδική Εκκλησία.Μεταξύ άλλων «χαρακτήρισε τον εαυτόν του, ίσο μεταξύ ίσων, στο σώμα της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος». Ο Αρχιεπίσκοπος, μιλώντας στους πιστούς, θυμήθηκε ότι πριν από 40 χρόνια στον ίδιο χώρο εισήλθε στην Εκκλησία, αφού εκεί χειροτονήθηκε κληρικός.
Ο Μακαριώτατος αναφέρθηκε στο ρόλο του Αρχιεπισκόπου, λέγοντας ότι «ο Αρχιεπίσκοπος είναι ένας Μητροπολίτης, όπως όλοι οι άλλοι». Είναι ο πρόεδρος του Σώματος της Ιεραρχίας. Ο συντονιστής που θα καθοδηγήσει ώστε να βγεί ό,τι καλύτερο από τη συνεργασία.
Τόνισε ότι απλώς αλλάζει περιβάλλον και πρόσωπα, αλλά επισήμανε ότι με τον ίδιο τρόπο που έζησε στη Βοιωτία θα ζήσει και στη μεγάλη πόλη των Αθηνών. Υπογράμμισε ότι η ενορία, ο εκκλησιαστικός χώρος, δεν είναι χώρος τελετών και επιδείξεων.
Αναφερόμενος στην εποχή μας είπε ότι «είναι εποχή συγχύσεως, όπου μπορεί το ψέμα να παρουσιασθεί ως αλήθεια, το άσχημο ως όμορφο και το κακό ως καλό» και είπε «Η Εκκλησία είναι εκείνη που θα αναδείξει την αλήθεια». Ο Αρχιεπίσκοπος πρόσθεσε ότι «οι θεσμοί είναι καλοί και πρέπει να τους στηρίζουμε και οι νόμοι είναι καλοί και πρέπει να τους τηρούμε. Όμως, αν τα πρόσωπα είναι άρρωστα, τότε και οι θεσμοί θα είναι ασθενείς».
Ο Μακαριώτατος αναφέρθηκε με ιδιαίτερη θέρμη στο ρόλο του Οικουμενικού Πατριαρχείου, τονίζοντας ότι «είναι ευλογία να το έχουμε και πρέπει να το διαφυλάξουμε, να το αγαπήσουμε, να το φροντίσουμε». Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο, τον οποίο χαρακτήρισε ανήσυχο πνεύμα.
Κατέληξε με αναφορές στο σημαντικό ρόλο των μοναστηριών, καλώντας τους μοναχούς να συνεχίσουν μέσα στη σιωπή να κρατούν την παράδοση η οποία δημιουργεί πολιτισμό και παρακάλεσε το Θεό να τον βοηθήσει στα νέα του καθήκοντα, να διακονήσει την Εκκλησία και το λαό.
Τέλος ο νέος Προκαθήμενος της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος χαιρέτησε έναν προς έναν τους πιστούς της Βοιωτίας, που διακονούσε από το 1981.
Η Ιερατική, η Αρχιερατική, η αρξάμενη Αρχιεπισκοπική διακονία και ανάλωση του για τον λαό του Θεού και η επίπονη ιστορική και θεολογική έρευνά του, αναγνωρίζεται από τους θεσμικούς Πανεπιστημιακούς φορείς
Previous
NextΕπίτιμος Διδάκτωρ Ιατρικών Σχολών Πανεπιστημίου της Κραϊόβας στη ΡουμανίαΣτις 6 Ιουλίου 2010, αναγορεύεται Επίτιμος Διδάκτωρ των τμημάτων Θεολογίας και Κοινωνικής Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Επίτιμος Διδάκτωρ Θεολογικής Σχολής Πανεπιστημίου Βοστώνης , 18 Μαΐου 2013
Την 19η Ιουνίου 2013, αναγορεύεται Επίτιμος Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Στις 16 Απριλίου 2016, αναγορεύεται Επίτιμος Διδάκτωρ της σχολής Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης.
Την 10η Νοεμβρίου 2016, αναγορεύεται Επίτιμος Διδάκτωρ της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Στις 13 Δεκεμβρίου 2016, αναγορεύεται Επίτιμος Διδάκτωρ του Τμήματος Τεχνών Ήχου και Εικόνας του Ιονίου Πανεπιστημίου.
Την 19η Οκτωβρίου 2017, αναγορεύεται Επίτιμος Διδάκτωρ του Τμήματος Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Διαχείρισης Πολιτισμικών Αγαθών, της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών και Πολιτισμικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.
Τιμητική Διάκριση της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας με τον Χρυσό Σταυρό του Αποστόλου Παύλου , 7 Φεβρουαρίου 2018
Τιμητική Διάκριση από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας με το Παράσημο του Μεγαλοσταύρου του Τάγματος της Τιμής , 17 Μαρτίου 2019
Ο Πάπας Φραγκίσκος δωρίζει στις 16 Δεκεμβρίου 2022 στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και την Εκκλησία της Ελλάδος, τρία θραύσματα του Παρθενώνα τα οποία φυλάσσονταν στις συλλογές του Ποντίφικα και στο Μουσείο του Βατικανού . Η απόδοση των τριών θραυσμάτων από τις μετόπες, τη ζωφόρο και τα αετώματα του Παρθενώνα, πραγματοποιήθηκε στο Μουσείο της Ακρόπολης στις 24 Μαρτίου 2023 .
Τιμητικός Τόμος της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών με αφορμή τη συμπλήρωση της 15ετούς ευκλεούς πρωθιεραρχικής διακονίας του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου Βʹ, την Τετάρτη 14 Ιουνίου 2023 στη Μεγάλη Αίθουσα του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Στις 16 Απριλίου 2016 επισκέφθηκε, μαζί με τον Πάπα κ. Φραγκίσκο και τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο, τον προσφυγικές δομές στη Λέσβο προκειμένου να ευαισθητοποιήσουν την κοινή γνώμη. Εκεί οι τρεις θρησκευτικοί ηγέτες υπέγραψαν κοινή διακήρυξη για τους πρόσφυγες.
Αναγορεύσεις σε Επίτιμο Δημότη Ζάκυνθος , 16 Δεκεμβρίου 2008
Καλαμάτα , 23 Μαρτίου 2008
Αράχωβα Βοιωτίας , 22Απριλίου 2009
Δίστομο Βοιωτίας , 31 Μαΐου 2009
Άμφισσα , 9 Ιουνίου 2009
Λειβαδιά , 21 Νοεμβρίου 2009
Φραγκίσκα Καρπενήσι 20 Μαΐου 2010
Κέρκυρα , 12 Αυγούστου 2010
Χρυσούπολη Καβάλας , 28 Αυγούστου 2010
Ξάνθη , 31 Αυγούστου 2010
Ορχομενός Βοιωτίας , 10 Σεπτεμβρίου 2010
Αλίαρτος Βοιωτίας , 2 Μαΐου 2011
Αγρίνιο , 9 Μαΐου 2011
Αταλάντη , 16 Οκτωβρίου 2011
Παραλιμνίου –Αμμοχώστου , 17 Δεκεμβρίου 2011
Σαντορίνη , 13 Σεπτεμβρίου 2012
Φλώρινα , 28 Ιουλίου 2012
Πέλλα , 20 Οκτωβρίου 2012
Σέρρες , 8 Νοεμβρίου 2012
Λαγκαδά , 27 Οκτωβρίου 2012
Βαθύ Αυλίδος , 17 Νοεμβρίου 2012
Χαλάνδρι , 17 Ιουνίου 2013
Κιλκίς , 20 Ιουνίου 2013
Σαλαμίνα , 29 Σεπτεμβρίου 2013
Χίος , 11 Νοεμβρίου 2013
Σύρος , 6 Δεκεμβρίου 2013
Καλάβρυτα , 13 Δεκεμβρίου 2013
Κομοτηνή , 17 Απριλίου 2016
Οινούσσες Χίου , 12 Ιουνίου 2016
Κίσσαμος Χανιά , 19 Ιουνίου 2016
Μύκονος , 20 Οκτωβρίου 2016
Λήμνος -Αη –Στράτης , 27 Οκτωβρίου 2016
Παγγαίο –Ελευθερούπολη , 15 Δεκεμβρίου 2016
Καλαμαριά Θεσσαλονίκης , 9 Μαΐου 2017
Δήμος Ιλίου , 26 Αυγούστου 2017
Δήμος Πύλου -Απονομή Χρυσού Μεταλλίου , 20 Οκτωβρίου 2017
Δήμος Αλμυρού , 24 Οκτωβρίου 2017
Δήμος Ωρωπού , 30 Νοεμβρίου 2017
Δήμος Αμφιλοχίας , 18 Ιανουαρίου 2018
Δήμος Έδεσσας , 18 Οκτωβρίου 2012
Δήμος Ύδρας , 15 Αυγούστου 2019
Δήμος Λαμίας , 18 Οκτωβρίου 2020
Δήμος Λεβαδέων –Απονομή Χρυσού Κλειδιού , 19 Ιουλίου 2021
Συγγραφικό έργο
Previous
NextΣτο συγγραφικό του έργο συγκαταλέγονται πολλά άρθρα, μελέτες και βιβλία θεολογικού, κοινωνικού και ιστορικού περιεχομένου, εκ των οποίων αυτό με τον τίτλοΜεσαιωνικά μνημεία Εύβοιας , βραβεύθηκε το 1970 με πρώτο βραβείο από την Ακαδημία Αθηνών.
Οι εγκαταστάσεις των Χιλιαστών στην Βοιωτία ή πως ξεπουλιέται η Ελλάδα , 1992
Χριστιανική Βοιωτία . Πρώτος τόμος 2006
Ιερά Μονή Οσίου Λουκά , 2005 . Το βιβλίο έχει επανειλημμένες εκδόσεις και έχει μεταφραστεί και στα αγγλικά.
Εκκλησιαστική περιουσία και μισθοδοσία του Κλήρου , 2012
Μονή Ιερουσαλήμ Δαυλείας , 2016
Η Αρχαία Βουλίς Βοιωτίας –Εκκλησιαστική περιουσία και μισθοδοσία του Κλήρου 2012,
Η μισθοδοσία του Εφημεριακού Κλήρου στην Ελλάδα , 2015,
Η απάντηση της Εκκλησίας στα μυθεύματα του αντικληρικαλιστικού λαϊκισμού , 2016,
Η Αρχαία Βουλίς της Βοιωτίας – Περιήγηση και προσκύνημα στα ασκητήρια της περιοχής . 2018
Συνοπτική θεώρηση της Εκκλησιαστικής περιουσίας , 2020
Διατηρητέα και εκποιητέα μοναστηριακή περιουσία , 2021.
Οφειλόμενη απάντηση , 2022
Μισθοδοσία του Κλήρου ( Σχόλιο στο Νόμο 4957/2022 )
Χριστιανική Βοιωτία .Δεύτερος τόμος , 2023
Έργα του ως Αρχιεπίσκοπος
Previous
NextΑπό την πρώτη στιγμή έκανε αναφορά για την φροντίδα ανθρώπων κατατρεγμένων και αδύναμων και οι πράξεις του επιβεβαίωσαν τα λόγια του. Σήμερα στα όρια της Αρχιεπισκοπής μόνο στηρίζονται πάνω από 50.000 οικογένειες καθημερινά, ενώ σε αυτόν τον αριθμό προστίθενται και άνθρωποι που στηρίζονται ή διαμένουν σε ιδρύματα της Αρχιεπισκοπής. Δεν υπάρχει πτυχή του ανθρώπινου πόνου που να αφήνει αδιάφορο τον Αρχιεπίσκοπο. Γιατί, όπως ο ίδιος λέει, είναι ασύμβατο να ονομάζεσαι χριστιανός και να μην νοιάζεσαι για τον άρρωστο, τον φυλακισμένο, τον αναξιοπαθούντα, τον γυμνό, τον πεινασμένο, τον φτωχό, τον βασανισμένο, τον πρόσφυγα, τον μετανάστη, τον στιγματισμένο για την ψυχική του αρρώστια.Ο κληρικός δεν είναι εξουσία , είναι διακονία ! Απέρριψε την υπερέκθεση στα μέσα ενημέρωσης. Πολλές φορές έβγαινε -ακόμη και χωρίς ασφάλεια- τη νύχτα στην Αθήνα, για να διαπιστώνει ο ίδιος τις συνθήκες στις οποίες ζουν οι άστεγοι, οι χρήστες ουσιών, οι μετανάστες. Δεν έδινε συνεντεύξεις και απέφευγε τα κηρύγματα από άμβωνος που θα γίνονταν πρωτοσέλιδα. Χωρίς να έχει κατεβάσει τον πήχη, κράτησε χαμηλούς τόνους, ενισχύοντας το προφίλ του θρησκευτικού ηγέτη μάλλον παρά του εθνικού. Ο ίδιος διαμένει σε ένα μικρό διαμέρισμα στα γραφεία της Αρχιεπισκοπής και όχι στη μονοκατοικία του Παλαιού Φαλήρου .«Αφήστε να μιλήσουν τα έργα, δεν χρειάζεται να μιλάμε εμείς» λέει συχνά στους συνεργάτες του, απαντώντας και σε αυτούς που τον κατηγορούν για σιωπή. Έργα που ίσως αρκετοί δεν γνωρίζουν.
Με πρωτοβουλία του δημιουργήθηκαν ή και ολοκληρώθηκαν οι κάτωθι δομές της Αρχιεπισκοπής Αθηνών:Αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών και του Γενικού Φιλοπτώχου Ταμείου «ΑΠΟΣΤΟΛΗ». ( κοινωνικές δομές και προγράμματα , όπως η εκκλησία στο σπίτι , η εκκλησία στο δρόμο ,κοινωνικό ιατρείο ,κέντρα ψυχικής υγείας , κοινωνικά παντοπωλεία , αποστολή στους ακρίτες , στους φυλακισμένους , στους ασθενείς ,στους ηλικιωμένους , στις ένοπλες δυνάμεις , κέντρα δημιουργικής απασχόλησης για παιδιά κ.α.) https://mkoapostoli.com/Κέντρο Γεροντολογίας & Προνοιακής Υποστηρίξεως «ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ», στο Δήλεσι Βοιωτίας. Εγκαινιάσθη στις 23 Μαΐου 2019 παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου και του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλου.https://ieronymos.gr/index.php/idrymata/10-idrymata/32-kentro-gerontologias-kai-pronoiakis-ypostiriksis-agios-porfyrios
Κέντρο Παιδείας, Πολιτισμού και Εθελοντισμού «Η ΑΓΙΑ ΦΙΛΟΘΕΗ Η ΑΘΗΝΑΙΑ» – Κατασκηνώσεις της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, στον Αυλώνα Αττικής.http://filiaa.gr/
«Καρέλλειο», Πρότυπο Κέντρο Alzheimer και συναφών Παθήσεων, στο Χαλάνδρι. https://mkoapostoli.com/η-δράση-μας/κοινωνικές-δομές/καρέλλειο-πρότυπο-κέντρο-alzheimer/
«Δημήτρειο», Κέντρο Δημιουργικής Απασχολήσεως Παιδιών (Κ.Δ.Α.Π.), στο Μοσχάτο.https://mkoapostoli.com/dimitreio
6. Ίδρυμα Ποιμαντικής Επιμορφώσεως, Πιστοποιημένη Εκπαιδευτική Δομή.https://ieronymos.gr/index.php/idrymata/10-idrymata/33-idryma-poimantikis-epimorfosis
Πολιτιστικό Κέντρο Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, στο Ρουφ.https://ieronymos.gr/index.php/idrymata/10-idrymata/47-politistiko-kentro-roof
8. Ίδρυμα Περιθάλψεως Ατόμων με Νοητική Υστέρηση ή με Σύνδρομο Down «Μαρία Κόκκορη», στην Άνω Γλυφάδα.https://ieronymos.gr/index.php/idrymata/10-idrymata/34-down
Δύο (2) Στέγες Υποστηριζόμενης Διαβίωσης (Σ.Υ.Δ.) «Αθανάσιος Μαρτίνος 1 & 2», στον Βαρνάβα Αττικής. -Στέγη κατακοίτων και Α.με.Α. Εγκαινιάσθη στις 4 Ιουνίου 2019 παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλου. https://www.syd_martinosΔύο (2) Στέγες Υποστηριζόμενης Διαβίωσης (Σ.Υ.Δ.) «Ψαραύτειο», στο Μαρούσι.https://www.psarauteio/
Βιβλιοθήκη της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.www.biaa.gr
Κοινωνικό Φροντιστήριο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.www.kfiaa.gr
Εκκλησιαστικό Ίδρυμα Βυζαντινής και Παραδοσιακής Μουσικής της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών. -Κέντρο Νεότητος και Μουσικής Παιδείας «Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ»της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, το οποίο στεγάζεται σε ανακαινισμένο έκ βάθρων κτήριο (Κ.Παλαμά 7 Πατήσια) Εγκαινιάσθη στις 11 Οκτωβρίου 2019 (Αθήνα)http://www.sholi.gr/
Μνημείο «ΑΡΧΟΝΤΙΚΟ ΤΩΝ ΜΠΕΝΙΖΕΛΩΝ», στην Πλάκα. Τις πύλες του στο κοινό άνοιξε στις 19 Φεβρουαρίου 2017, το Αρχοντικό της Αγίας Φιλοθέης της Αθηναίας (οικία Μπενιζέλου-Παλαιολόγων), ένα από τα παλαιότερα σωζόμενα κτήρια του Κλεινού Άστεως των Αθηνών, ανήμερα της εορτής της Αγίας, με την τέλεση του αγιασμού των εγκαινίων από το Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμο Β’. https://archontiko-mpenizelon.gr/el/ Ανάδειξη Υστερορωμαϊκού τοίχους και ευρημάτων περιβάλλοντος χώρου.Στέγη Κατακοίτων Γερόντων, «ΑΓ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ»https://stegikatakoiton.gr/agios-panteleimon
Ίδρυμα – Γραμματεία καταπολέμησης ανθρωπιστικής κρίσης.https://ieronymos.gr/index.php/idrymata/10-idrymata/50-idryma-grammateia-katapolemisis-anthropistikis-krisis
Αυτοτελής Υπηρεσία Διασύνδεσης και Σχέσεων της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών με την Ευρωπαϊκή Ένωση.https://ieronymos.gr/index.php/idrymata/10-idrymata/130-aftotelis-ypiresia-diasyndesis-kai-sxeseon-tis-ieras-arxiepiskopis-athinon-me-tin-evropaiki-enosi
Βρεφονηπιακός Σταθμός και Νηπιαγωγείο, «Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ», στο Δήλεσι Βοιωτίας.https://ieronymos.gr/index.php/idrymata/10-idrymata/113-paidikos-stathmos-evaggelismos-tis-theotokou🌸https://www.facebook.com/paidikos_dilesiΒιβλιοθήκη Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου Β΄, στα Οινόφυτα Βοιωτίαςhttps://www.ieronymoulibrary.gr
Κέντρο Εκκλησιαστικής Διακονίας, στα Οινόφυτα Βοιωτίας https://kedoinofyta.gr/
https://www.facebook.com/kedoekklΜουσείο Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου Β΄, στα Οινόφυτα Βοιωτίας.
Θεμέλιος Λίθος του Κειμηλιαρχείου ΑρχιεπισκόπουΙερωνύμου Β’ Οινόφυτα Βοιωτίας (2/3/2022)
23.Παιδικός σταθμός «Ζωοδόχος Πηγή» στο Δήλεσι https://www.facebook.com/profile.php?id=100077561895604Εγκαίνια νέου ΚΔΑΠ–Α.με.Α στο Ίδρυμα Μαρία Κόκκορη με την Επωνυμία «ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΓΡΑΙΚΟΣ».
Στα άμεσα σχἐδιά του είναι ¨Η στέγη του φοιτητή¨ , ενός φορέα που θα προσφέρει δωρεάν στέγαση σε φοιτητές .
Μέριμνά του επίσης από την πρώτη στιγμή του
Μακαριωτάτου ήταν η κατασκευή, αποκατάσταση
και συντήρηση Ιερών Μονών και Ιερών Ναών.
Previous
NextΑποκαταστάθηκαν: Το Γηροκομείο της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου Πεντέλης με την (Καλλιτεχνική αποκατάσταση τοιχογραφιών, γλυπτού διακόσμου και κειμηλίων της Ι.Μ.) όπου δημιουργήθηκε Εκθεσιακός χώρος Κειμηλίων (ΚΕΙΜΗΛΙΑΡΧΕΙΟ).Ο Ιερός Καθεδρικός Ναός Αθηνών(αποκατάσταση τοιχογραφιών, αγιογραφιών και καλλιτεχνικού διάκοσμου του Ιερού Καθεδρικού Ναού των Αθηνών) και ανακαίνιση εκ βάθρων του Εκθεσιακού Χώρου Κειμηλίων του Ναού (ΚΕΙΜΗΛΙΟΦΥΛΑΚΕΙΟ). Εγκαινιάσθη στις 19 Ιανουαρίου 2020 παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλου.
Ο Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου Αχαρνών (αποκατάσταση του Ιερού).
Ο Ιερός Ναός Αγίας Τριάδας Πεντέλης «του νερού» (αποκατάσταση του Ιερού Ναού και συντήρηση των τοιχογραφιών του Ι. Ν. Αγίας Τριάδας Πεντέλης «του νερού»).
Ο Ιερός Ναός Αγίου Δημητρίου «των όπλων» (οικοδομική και καλλιτεχνική αποκατάστασή του).
6.Ο Ιερός Ναός Παμμεγίστων Ταξιαρχών Πεδίον του Άρεως
Ο Ιερός Ναός Μεταμορφώσεως Σωτήρος στην Πλάκα
Επίσης μετά από ενέργειες του Μακαριωτάτου υλοποιήθηκαν τα κάτωθι:
-Τον Μάϊο του 2011 κατοχυρώθηκε για πρώτη φορά θεσμικά ο διάλογος της Εκκλησίας με την Πολιτεία.
-Η ένταξη των κληρικών στο ενιαίο μισθολόγιο δημοσίων υπαλλήλων.
-Ιδρύθει για την αξιοποίηση της Εκκλησιαστικής Περιουσίας η «Εταιρία Αξιοποίησης Ακίνητης Εκκλησιαστικής Περιουσίας Α.Ε.».
-Ανεγνωρίσθησαν επίσημα από το Κράτος όλες οι άδειες που έχουν εκδοθεί από την υπηρεσία της Ναοδομίας οτης Εκκλησίας της Ελλάδος από το 1988 μέχρι σήμερα.
Ως Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος προεδρεύει σε δεκάδες ιδρύματα, κληροδοτήματα και κοινωνικούς φορείς. Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι είναι Πρόεδρος της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας (ΕΛΙΚΑΡ) και Πρόεδρος του νεοσύστατου Κέντρου Έρευνας και Μελέτης της Βοιωτίας Διαχρονικά.
Άρθρο του Δημητρίου Ιωάννου ( Οικονομολόγος- Αναλογιστής)
το οποίο δημοσιεύτηκε στο Βήμα Ορθοδοξίας
Previous
Next« Καιρός του λαλείν , καιρός του σιγάν»« Τα γεμάτα στάχυα γέρνουν προς τα κάτω το κεφαλάκι τους»
« Όλοι μαζί πρέπει να πορευόμαστε στην κοινή τράπεζα»
«Εμείς οι Έλληνες έχουμε κουραστεί πολύ. Έχουμε ανάγκη από έργα κι όχι από λόγια»
« Όταν αρρωστήσουν τα μυαλά αρρωσταίνουν κι οι ιδέες»
« Από εμάς εξαρτάται αν θα επιλέξουμε το πρόσωπο της Εύας ή της Παναγίας»
« Οι νέοι είναι σαν τα ορμητικά ρυάκια. Γονείς , Εκκλησία , Πολιτεία πρέπει να φτιάξουμε κανάλια ώστε να απορροφηθεί η ορμή αυτή δημιουργικά»
« Τα έργα της Εκκλησίας είναι ένα εργαλείο που αλλάζει την κοινωνία»
« Στο μυστήριο της Αγίας Κοινωνίας δε θα κάνουμε εκπτώσεις»
« Είμαστε υπεύθυνοι για το καθετί»
« Αν θέλουμε να βγούμε από το αδιέξοδο χρειάζεται ενότητα και συνεργασία όλων , όχι κακομοιριά»
« Στόχος μας είναι η αγάπη και η ενότητα»
« Χρειαζόμαστε λόγο, όχι λόγια»
« Μας χρειάζεται υπευθυνότητα και ελπίδα»
«Ο χριστιανός είναι άνθρωπος της ελπίδας»
Αυτά τα λόγια ανήκουν στον Αρχιεπίσκοπο μας ,τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμο Β΄ .
Λόγια σοφά, συνετά ,σπάνια. Αν κάθε άνθρωπος που έχει λάβει από το Θεό το χάρισμα της εξουσίας και της διοίκησης είχε λίγο από την ευφυΐα και την προσοχή του Μακαριωτάτου, τότε η χώρα μας θα ήταν υπόδειγμα τάξης , ήθους και ηρεμίας.
Είναι ο καλύτερος ισορροπιστής και ο δυνατότερος λύτης δύσκολων εκκλησιαστικών και όχι μόνο ζητημάτων. Έχει την απλότητα ενός ιερομονάχου και το μεγαλείο ενός Δεσπότη. Με ταπείνωση ακούει όλες τις απόψεις και στο χρόνο αποφαίνεται τι ζημιώνει και τι ωφελεί την Εκκλησία.
Είναι ο 20ος Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Ελλάδος και έχει συνεργαστεί με 9 πρωθυπουργούς, 3 προέδρους της Δημοκρατίας και επί της προεδρίας του στην Ιερά Σύνοδο έχει εκλέξει άνω των 40 μητροπολιτών. Επί της θητείας του έχει διαχειριστεί με χειρουργικό τρόπο μεγάλα πολιτικά και κοινωνικά θέματα , όπως τα μνημόνια, η οικονομική κρίση, το μεταναστευτικό, το ζήτημα των Σκοπίων, τα capital controls και τέλος την πανδημία.
Είναι ο Αρχιεπίσκοπος που κρατάει ενωμένη την Εκκλησία και αναλλοίωτο το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Είναι ο Αρχιεπίσκοπος που στις επικρίσεις μένει σιωπηλός , στις προσβολές ατάραχος, στις επιδιώξεις των δελφίνων ακίνητος.
Πολυδιαβασμένος, μελετητής , συγγραφέας της ιστορίας και της Εκκλησίας έχει γράψει πλήθος συγγραμμάτων. Χριστιανική Βοιωτία, Μεσαιωνικά Μνημεία Ευβοίας, Συνοπτική Θεώρηση της Εκκλησιαστικής Περιουσίας, Ιερά Μονή Οσίου Λουκά, Διατηρητέα και εκποιητέα εκκλησιαστική περιουσία, Η απάντηση της Εκκλησίας στα μηθεύματα του Αντικληρικαλιστικού Λαϊκισμού, Εκκλησιαστική Περιουσία και Μισθοδοσία του κλήρου είναι μερικά μόνα από τα συγγραφικά του έργα.
Είναι ο Αρχιεπίσκοπος που αγκαλιάζει πατρικά , όλα τα μέλη της Εκκλησίας και υπεραγαπά τους ιερείς και τις μοναχές της Αρχιεπισκοπής του. Είναι ο Αρχιεπίσκοπος της σύνεσης, της σοφίας ,της απλότητας. Είναι ο Αρχιεπίσκοπος των δύσκολων αποφάσεων γιατί όπως έχει γράψει ο Ράμσφελντ « Αν ήταν εύκολες οι αποφάσεις θα τις έπαιρνε κάποιος σε χαμηλότερο επίπεδο. Είναι πάντα οι δύσκολες αποφάσεις που βρίσκουν το δρόμο προς την κορυφή»
Λέει ο λαός μας « Η νύχτα βγάνει επίσκοπο , η αυγή μητροπολίτη»
Αυτή η καθαρή, φωτεινή αυγή μας χάρισε τον Αρχιεπίσκοπο μας, τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κκ. Ιερώνυμο Β΄.
Ας προσευχόμαστε στο Θεό να τον ευλογεί, να τον αξιώνει και να τον φωτίζει προς όφελος του πιστού λαού της και της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Εις πολλά έτη Δέσποτα!
Κείμενο του Πανοσιολογιώτατου Αρχιμανδρίτου π. Τιμὀθεου Γεωργίου
Δημοσιεύτηκε στις 4/2/2024
Στα χρόνια της ποιμαντορίας του, έχει αποδείξει ότι υπερασπίζεται την Εκκλησία χωρίς να την εκθέτει σε μάχες πεζοδρομίου, αναγνωρίζει τη ματαιότητα που έχουν οι εξαλλοσύνες στις αντιδράσεις, τα συνθήματα, οι μεγαλόστομοι λαϊκισμοί, η πολιτική ανάμειξη που διασαλεύει την πολιτική τάξη. Ήταν και παραμένει σεβάσμιος και σοφός. Όχι ότι δεν μπορεί να γίνει παρεμβατικός, αλλά μέσα από το παράδειγμα της σοβαρότητας και του σεβασμού για όλους κατορθώνει με μεγαλύτερη επιτυχία να κρατήσει ένα δόγμα 2.000 ετών συμβατό με μια κοσμική ευρωπαϊκή κοινωνία που αλλάζει συνεχώς.
Στα χρόνια αρχιεπισκοπείας του δεν προέβη σε συγκρουσιακές δηλώσεις, δεν χρησιμοποιεί διχαστικό λόγο που δεν γεφυρώνει, γνωρίζει καλά τα όρια του θεσμού που εκπροσωπεί.
Ο μη παρεμβατικός Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, έχει αποτρέψει να μετατραπεί η Εκκλησία σε συγκρουσιακό θεσμό, ποτέ δεν έχει μετατρέψει τον άμβωνα σε πολιτικό βήμα.
Ενώ δέχθηκε εισηγήσεις για διχαστικές λαοσυνάξεις, εκείνος κάνει ενωτικές συνόδους, στο δρόμο της σύνεσης του μακαριστού Σεραφείμ, ουδέποτε επιχείρησε να φιμώσει την ιεραρχία, κρατώντας τις ισορροπίες ανάμεσα σε ιδεαλιστές, ρεαλιστές, οργανωσιακούς και φονταμενταλιστές, στο “κατά φύση” και το “παρά φύση”, και όπως είπε ο ίδιος
«Το ζήτημα αυτό (του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών) δεν είναι θέμα ενός προσώπου, ακόμα και του Αρχιεπισκόπου, αλλά πρόταση όλης της Ιεραρχίας…. ας σταθούμε λοιπόν στο ύψος των περιστάσεων και ας παρακαλέσουμε τον Πανάγιο Θεό να μας φωτίσει». Έκλεισε τα αυτιά του σε όσους τον καλούν να σηκώσει το «λάβαρο της επανάστασης» βοηθώντας σε αυτά τα δύσκολα χρόνια να προχωρήσει η ελληνική κοινωνία προς την ωριμότητα, χωρίς να φιλοδοξεί να αποσταθεροποιήσει καμία κυβέρνηση.
Οι Ιεράρχες και οι κληρικοί της Εκκλησίας, ας τον έχουν ως πρότυπο, για να ζουν στο παρόν και να μην αναπολούν εποχές του γνωστού γραφικού κοινού που καταριέται το 666 και τον αντίχριστο.
Για τον Αρχιεπίσκοπο που δεν σκιαμαχεί με συμπτώματα το στοίχημα παίζεται στο βάθος της καρδιάς του κάθε ανθρώπου, όχι σε «επαναστάσεις» που διαψεύδονται (π. χ. να θυμηθούμε τον νόμο για τις ταυτότητες ο οποίος και ψηφίστηκε και εφαρμόστηκε, παρά την τεράστια αλλοίωση της εκκλησίας και την σύγκρουση που μας είχε συνηθίσει ο προκάτοχός του μακαριστός Χριστόδουλος).
Η στάση του: ότι συνιστά αστοχία την ίδια ακριβώς στιγμή αγαπά τον άνθρωπο που υποτίθεται ότι «εκτρέπεται», τον κατανοεί και τον ενσωματώνει, χωρίς να χρησιμοποιεί ποτέ απαράδεκτο κοινωνικό στιγματισμό: «..όμως δεν πρέπει να λησμονήσουμε ότι είμαστε ποιμένες, σε εμάς επαφίεται τόσο η χρήση της ακρίβειας όσο και της οικονομίας , δεν είμαστε εμείς αυτοί που θα κρίνουμε αλλά ο Θεός..όμως δεν είμαστε εμείς αυτοί που μπορούμε να δεχτούμε αλλοίωση του Ευαγγελικού λόγου…».
Σε δηλώσεις του πριν την συνεδρίαση «…. μια κοινωνία που δημιουργείται καινούρια, δεν την απορρίπτουμε. Βλέπουμε τάσεις προς τα εκεί…» λαμβάνοντας υπόψιν τις αλλαγές που υφίσταται ο ζωντανός θεσμός της οικογένειας που έχει εξελιχθεί και των δικαιωμάτων που έχουν κατακτηθεί.
Όμως συνεχίζει ο αρχιεπίσκοπος «…..την κοινωνία έχει το δικαίωμα ο καθένας να τη διαστρέφει και να την κάνει όπως θέλει;… και οι άλλοι δεν έχουμε δικαίωμα να πούμε ότι δεν μας αρέσει αυτό το πράγμα;»
Ο Αρχιεπίσκοπος εκφράζει την άποψή της Εκκλησίας που είναι αντίθετη, μα δεν μεταφράζεται σε «πολέμους χαρακωμάτων» που υπάρχουν μόνο ως σενάρια φαντασίας δημοσιογράφων που φιλοδοξούν αθέμιτα να πλασάρουν την εκκλησία ως κόμμα.
Γιατί θα έπρεπε όλων οι απόψεις να συμφωνούν;
Και αυτό δεν θα ήταν πρόβλημα, μα ο δημόσιος διάλογος απαιτεί ζυμώσεις, αν θέλουμε να είναι παραγωγικός.
Ο Αρχιεπίσκοπος δεν κινήθηκε ποτέ κατά κανενός ανθρώπου, διακονεί τον άνθρωπο και τη σχέση του με το Θεό, συνεχίζοντας είπε «Είναι θέμα της κοινωνίας η εκκλησία δ ε ν θα πάρει τα όπλα, να κάνει οτιδήποτε.…και ο κάθε ένας από εμάς δεν πρέπει σε τέτοια θέματα μεγάλα να σκέπτεται τι θα πει δεξιά, τι θα πει αριστερά, τι θα πει κεντρώα παράταξη μα να σκέφτεται ποια κοινωνία θέλουμε και ποια οικογένεια…».
Στην προσφώνησή του προς το σώμα της ιεραρχίας: «Δημιουργούνται πολλές προκλήσεις ταυτότητας, …από εδώ και στο εξής θα ομιλήσει η Ιεραρχία», λέει ξεκάθαρα ο Αρχιεπίσκοπος ότι η συλλογική φωνή της συνοδικότητας προηγείται, ορισμένοι καθαρολόγοι φορείς, με τον νομικισμό που προβλέπει ο ηθικισμός τους – καλό θα είναι να δώσουν προτεραιότητα στην εκκλησιαστική τοποθέτηση, να μην επικρίνουν, απομειώνουν και προσβάλλουν συνανθρώπους συναμαρτωλούς.
Την εγκύκλιο ας μην την διαβάσουμε με «ηθικιστικές» παρωπίδες ωσάν να είναι το ανακοινωθέν μιας ηθικής αστυνομίας που ελέγχει με «αμαρτιόμετρο» την ηθική, γιατί δεν είναι.
Σε κράτος δικαίου ο “σκοπός” της Εκκλησίας είναι να εμπνέει ήθος χωρίς να αρνείται κανένα δικαίωμα ως κατάκτηση του ανθρώπου. Το ζητούμενο δεν είναι να μην «περάσει» κάποιος νόμος που θα προστατεύει δικαιώματα, ή αφορά στην υλοποίηση συνταγματικών επιταγών ισότητας που δεν μπαίνουν σε ζύγια, αλλά να μην εγκλωβίζεται ο πιστός στο «πανταχού παρόν δικαίωμα», να μην έχει τον έσχατο λόγο η υποκειμενική ηθική του γούστου.
Η Εκκλησία δεν μπορεί να μην παραπέμπει στην όντως αγάπη, στο βαθύτερο από την επιθυμία «αληθώς ζην», δεν μπορεί να κρύψει – αν και δεν εξαντλείται στον πολιτισμό – ότι ο πολιτισμός απειλείται κάθε φορά που ο άνδρας γυναικοποιείται και η γυναίκα ανδροποιείται, η Εκκλησία είναι ο θεσμός που μπορεί να μας απαλλάσσει από τη σκλαβιά του να είμαστε άνθρωποι της εποχής και του γούστου.
Στην Εκκλησία δεν μας καθορίζουν οι επιθυμίες μας και δεν κατηγοριοποιούνται οι άνθρωποι, σύμφωνα με την επιθυμία και εσχατολογικά, οι ιδιοτροπίες του καθενός ουδεμία σημασία έχουν, μα η ελευθερία συνδυάζεται με την αλήθεια.
Αναμφίβολα, από την άλλη πλευρά η Εκκλησία δεν μπορεί να “χρησιμοποιείται” στη συντήρηση «κοινωνικού στίγματος» οφείλουμε να κινηθούμε στον από – στιγματισμό της κοινωνίας για τους ομοφυλόφιλους.
Η Εκκλησία δεν στέκεται απέναντί, δεν είναι κατήγορος μα συμπάσχουσα , δεν σταυρώνει μα σταυρώνεται με τους πάντες και τα πάντα. Όλοι μα όλοι οι άνθρωποι, είναι άξιοι σεβασμού και πλήρους αποδοχής όταν η Εκκλησία μιμούμενη τον Χριστό, βλέπει με ευμένεια κάθε άνθρωπο και τον καλεί στη σωτηρία του Θεού, όποια κι αν είναι η κατάστασή του, ξεπερνά – εξαλείφει τις διακρίσεις με βάση την εθνικότητα, τον σεξουαλικό προσανατολισμό ή κάποια αναπηρία.
Μήπως όλοι οι άνθρωποι δεν επιθυμούν να ακούσουν τον λόγο της Εκκλησίας, χωρίς να νιώθουν ότι προσβάλλονται; Γιατί οι ομοφυλόφιλοι να μην θέλουν να προσευχηθούν, να ενταχθούν, να κάνουν τον σταυρό τους;
Η Εκκλησία ανοίγεται συνεχώς προς κάθε κατεύθυνση – χωρίς διακρίσεις φύλου, ηλικίας, κοινωνικής θέσης, εθνότητας ή πίστης ως μεγάλη οικογένεια και ευλογημένη μορφή κοινωνίας προσώπων.
Υπάρχει Θεός ενσαρκωμένος, ταπεινός και αναστημένος. Μαζί του εμείς. Εκεί.
Μέσα στην ανοιχτή του αγκαλιά, με πρώτο τον Αρχιεπίσκοπο των έργων και της αγάπης!
Αφιερωματικός διαδικτυακός χώρος: https://ieronymos.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ.