Δύο αληθινές ιστορίες για τη σημερινή μέρα

 "

Εγώ μανάρι μου ήμουνα μικρή. 10-11 ετών.

Ήμουν με τη μάνα μου και τον πατέρα μου στο σπίτι.

Είχανε έρθει οι Γερμανοί λέγανε.

Ανοίγει η πόρτα και μπαίνουν τρεις...

ένας ξεκοιλιάζει τη προγιαγιά μου και επειδή βύζαινε ο αδελφός μου κόψανε το στήθος της και σφάξανε το παιδί.

Τον κάρφωσαν πάνω στην κοιλιά της.

Τον πατέρα μου τον σκότωσαν με το όπλο μετά, ήταν τυχερός!

Εγώ έτρεξα έξω...

ήταν ένα αλλος...

με έβαλε μέσα στον φούρνο της αυλής και μου έκανε σήμα να σωπάσω!

εγώ έκλαιγα και μου ριξε μια με τον υποκοπανο στο κεφάλι...

ζαλίστηκα και κοιμήθηκα!

μετά κατάλαβα..

ήταν για καλό!

μετά από πόσες ώρες δεν ξέρω ξύπνησα και έβηχα από την κάπνα..

καιγόταν το σπίτι και όλο το χωριό!

έτρεξα στο βουνό...

3-4 μέρες χωρίς φαι και νερό...

με βρήκανε οι αντάρτες και μου παν να κατέβω στην πλατεία γιατί θα έρθει ο Ερυθρός Σταυρός...

παιδί μου, στην πλατεία είχε πτώματα για αυτό έβλεπα κοράκια στο Βουνό!

ακόμα και τώρα σαν περπατάω νιώθω τα πόδια μου να τσαλαβουτάνε στο αίμα!

μας πήρε ο Σταυρός και μας πήγε στο ορφανοτροφείο...

δεν είχα κανέναν πια...

ξαναγεννήθηκα εκείνη τη μέρα πεθαμένη πια"

Ευφροσύνη Σφουντούρη

10/6/1944

Σαν σήμερα 10 Ιουνίου: Η σφαγή στο Δίστομο – Η απόλυτη φρίκη των Ναζί που δεν τιμωρήθηκε αλλά και δεν ξεχάστηκε.

.........................................................................

Σαν σήμερα 10 Ιουνίου 1944 μαύρη και σημαδιακή μέρα εκείνο το φοβερό πρωινό Σάββατο, μια φάλαγγα επτά αυτοκίνητα με γερμανούς στρατιώτες των Ές - Ες ,(2ος λόχος του 2ου τάγματος του 7ου Συντάγματος της 1ης Μεραρχίας των Ες - Ες με έδρα τη Λιβαδειά ) ξεκίνησε από τη Λιβαδειά με κατεύθυνση προς το Δίστομο,  στο δρόμο τους συναντούν άλλα 60 αυτοκίνητα γεμάτα Γερμανούς προερχόμενους από την Άμφισσα . Στα δύο προπορεύοντα οχήματα που ήταν Ελληνικά επιταγμένα , Γερμανοί στρατιώτες ντυμένοι  μαυραγορίτες ,αυτοί θα πρώτο χτυπούσαν τους αντάρτες που ανύποπτοι θα πλησίαζαν τα αυτοκίνητα και θα ενισχύονταν από τη δύναμη που ακολουθούσε φτάνοντας ,στο Δίστομο το περικύκλωσαν και άρχισαν τις λεηλασίες ,το μεσημέρι τα δύο επιταγμένα αυτοκίνητα με τους μεταμφιεσμένους Γερμανούς κατευθύνθηκαν προς το μοναστήρι του Οσίου  Λουκά. Απέξω από το Στείρι δέχτηκαν επίθεση από τους αντάρτες του ΕΛΑΣ ,σκοτώθηκαν περίπου 40 Γερμανοί . Ο επικεφαλής αξιωματικός Τέο τραυματίζεται βαριά και λίγο αργότερα πεθαίνει στο Δίστομο και από εκεί αρχίζει η τραγωδία -κόλαση του Διστόμου .Στρατιώτες  <μανιασμένα θηρία > των SS όργανα δολοφόνοι Ναζί του Χίτλερ  ,κατακρεωργούν 229 ,άνδρες ,γέρους ,έγκυες γυναίκες ,μικρά παιδιά ακόμη και μωρά .Επίσης στα γύρω χωριά εκτέλεσαν άλλους 67 πολίτες, γι αυτό το έγκλημα ο Γερμανός διοικητής Χανς Ζάμπελ συνελήφθη μετά τον πόλεμο στο Παρίσι και εκδόθηκε στην Ελλάδα ,προφυλακίστηκε περιμένοντας τη δίκη και ζητήθηκε από την Γερμανική κυβέρνηση και σύμφωνα με πληροφορίες παρέμεινε ελεύθερος .Παρόλο που πριν από 4 μέρες στις 6 Ιουνίου, D-Day ,πραγματοποιήθηκε η απόβαση των συμμάχων στη Νορμανδία ,και οι ήττες των Γερμανών στο ανατολικό μέτωπο , είχαν απομείνει τρεις μήνες περίπου,μέχρι την απελευθέρωση της Αθήνας από τους συμμάχους στις 14 Οκτωβρίου 1944, ήταν πλέον  ορατή η κατάρρευση της Γερμανίας , εν τούτοις οι Ναζί βλέποντας ότι φτάνει το τέλος της αυτοκρατορίας τους καταλαμβάνονται από αμόκ καταστροφής . Βγάζουν διαταγές γενοκτονίας : Ένας Γερμανός σκοτωμένος 50 Έλληνες ,10 Γερμανοί ένα χωριό. Έτσι μόνο  μέσα σ ´ αυτό το λίγο διάστημα ,εκτέλεσαν ,απαγχόνισαν ,και έκαψαν σε φούρνο ,συνολικά σε διάφορα μέρη της Ελλάδας 1070 άτομα.

Στο Δίστομο από την οικογένεια μου ,μείναμε μετά την εκτέλεση- δολοφονία των γονέων μας, εγώ οι δυο αδελφές και ο αδελφός μου .

ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ τέτοιες ΘΗΡΙΩΔΙΕΣ.

ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ

Από διαδικτυακούς φίλους