Συγκλονίζουν τα μηνύματα για τον χαμό του Γ. Γεροντόπουλου

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΛΑΜΠΡΟΥ

Έγινε σήμερα η κηδεία του άτυχου αξιωματικού  του Π.Ν.., ο οποίος κατά την διάρκεια υποβρυχίου ψαρέματος σε περιοχή της Αντίκυρας, την  Κυριακή, άφησε την τελευταία του πνοή. (Διαβάστε σχετικά  Ε Δ Ω. )




Πλήθος κόσμου , συνόδευσε στην τελευταία του κατοικία τον άτυχο Λειβαδίτη.
Δεκάδες και τα μηνύματα που έχουν αφήσει και οι φίλοι του και συνάδελφοι του στο προσωπικό του facebook.

Διάλεξα να σας μεταφέρω ένα από όλα αυτά γιατί το θεώρησα το πιο αντιπροσωπευτικό  για τον άτυχο άνδρα :

Γιώργο γεια σου.
Είπα να μη γράψω τίποτα παρά μόνο .......... ????
Αλλά αποφάσισα να μην το κάνω.
Δεν υπάρχει λόγος για να σου κρυφτώ...τουλάχιστον όχι πια.

Σε ζήλευα, σε κοίταζα κι έλεγα "γιατί όχι κι εγώ σαν κι αυτόν;"
Σε ζήλευα που σε αγαπούσαν όλοι.
Σε ζήλευα που σε εκτιμούσαν όλοι.
Σε ζήλευα που όλοι σε ήθελαν κοντά τους, που όλοι σε ήθελαν για φίλο τους.
Σε ζήλευα που ποτέ δεν είχες κακό λόγο να πεις για κανένα παρά μόνο για τον εαυτό σου με περίσσιο αυτοσαρκασμό και ταπεινότητα.
Σε ζήλευα που πάντα είχες ένα καλό λόγο για όλους.
Σε ζήλευα που ήσουν δουλευταράς, αγωνιστής και που πολέμαγες για να στηρίζεις τους φίλους σου και την οικογένειά σου.
Σε ζήλευα ακόμη και που είχες τρία παιδιά να μεγαλώσεις. Θυμάμαι σα να σ'έχω εδώ μπροστά μου και να μου λες ".... ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ρε Γιαννάκο!!!" και τα μάτια σου να πετάνε φλόγες.
Σε ζήλευα, σ'αγαπούσα και σε θσύμαζα μαζί για όλα αυτά. Ποτέ δεν αξιώθηκα όμως να σου το πω και αυτό με θλίβει τώρα φίλε μου.
Δεν ξέρω αν πρέπει να κλάψω και να θρηνίσω σήμερα για το χαμό σου φίλε. Αυθόρμητα το έκανα και σίγουρα θα το ξανακάνω. Είμαι όμως σίγουρος ότι δεν το θες αυτό μια και σε πήρε στην αγγαλιά της η μεγάλη σου αγάπη, η θάλασσα.
Από την άλλη σκέφτομαι ότι είναι τελείως εγωιστικό το να θρηνώ γιατί μάλλον θρηνώ για την έλλειψη που μου δημιουργεί η απουσία σου και για το ότι η ζωή μου θα γίνει φτωχώτερη χωρίς εσένα.
Αντί για μοιρολόι πιστεύω είναι χρέος μας φίλε όλων εμάς να λέμε στα παιδιά σου ποιος ήταν ο πατέρας τους και γιατί πρέπει να του μοιάσουν στη ζωή τους. Να γίνουν δηλαδή καλοί και χρήσιμοι άνθρωποι όπως εσύ.
Για σένα θα πρέπει να χαίρομαι μάλλον φίλε. Θα πρέπει να χαίρομαι που ο Θεός σε πήρε κοντά του παραμονή του Αγίου Πνεύματος, γιατί είμαι σίγουρος ότι εκεί είσαι τώρα.
Κάνε λίγο χώρο και για μας όταν έρθει η ώρα μας.
Θα σε έχω στην καρδιά μου και στο μυαλό μου με τις καλύτερες αναμνήσεις για πάντα

"ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ"...

•