Το ετήσιο Μνημόσυνο του Καθολικού πατέρα Μιχαήλ Ρούσσου την Κυριακή στις 11 πμ στον Καθολικό Ναό του Αγίου Ιωσήφ στην Παραλία Διστόμου.

    Το ετήσιο Μνημόσυνο του εκλιπόντα Καθολικού πατέρα Μιχαήλ Ρούσσου (1937-2024) θα τελεστεί την Κυριακή στις 11 πμ στον Καθολικό Ναό του Αγίου Ιωσήφ στην Παραλία Διστόμου.Σε αυτη την Εκκλησία ο πατέρας Μιχαήλ, που είχε άριστες σχέσεις με κατοίκους του οικισμού και των γύρω κωμοπόλεων ανεξαρτήτως δόγματος και κοινωνικής τάξεως, είχε διακονήσει για πάρα πολλά χρόνια.

    Στο Μνημόσυνο, μαθαίνουμε, θα παραστεί και ιερουργήσει ο αρχιεπίσκοπος των Καθολικών.

    Ο πατέρας Μιχαήλ Ρούσσος γεννήθηκε στην Απάνω Χώρα της Σύρου το 1937. Αφού ολοκλήρωσε την πρωτοβάθμια εκπαίδευσή του στο δημοτικό σχολείο «Άγιος Γεώργιος» των Αδελφών των Χριστιανικών Σχολών, συνέχισε τις σπουδές του στη Λεόντειο Σχολή της Αθήνας.Το 1954 έγινε δεκτός στο δοκίμιο του Τάγματος του Ιησού. Στη Νέα Σχολή Ανωτάτων Σπουδών Φιλοσοφίας των Ιησουιτών, ολοκλήρωσε τριετείς μελέτες παλαιάς και σύγχρονης φιλοσοφίας που οδήγησαν στην απόκτηση μεταπτυχιακού τίτλου. Συνέχισε τις σπουδές του στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, με κλασική φιλολογία, ιστορία, αρχαιολογία, παιδαγωγικά, παράλληλα με μια κοινωνική και πολιτιστική δραστηριότητα στην υπηρεσία της Καθολικής Νεολαίας της Αθήνας. Το τελευταίο στάδιο των σπουδών του επί της θρησκειολογίας, της θεολογίας και της φιλοσοφίας της θρησκείας ολοκληρώθηκε στη γερμανόφωνη Ευρώπη. Το 1969 χειροτονήθηκε ιερομόναχος του Τάγματος του Ιησού στην Άνω Σύρο.

Συμμετείχε σε πολλά Διεθνή Συνέδρια, διατηρώντας παράλληλα την κοινωνική, θρησκευτική, επιστημονική και πολιτιστική του δράση. Υπήρξε μεταξύ άλλων, Διευθυντής των περιοδικών «Αγγελιοφόρος» και «Σύγχρονα Βήματα», που εκδίδει το Τάγμα στην Ελλάδα, και επί 30 χρόνια Διευθυντής της Καθολικής Φοιτητικής Εστίας της Αθήνας.Επίσης, ηταν πνευματικός παραστάτης της Ένωσης καθολικών Φοιτητών Ελλάδας και της Κίνησης Καθολικών Επιστημόνων και Διανοουμένων Ελλάδας, και ιδρυτικό μέλος του πολιτιστικού Συλλόγου Ξενιτεμένων Απανωσυριανών «Ο Φερεκύδης».

     Η μόρφωσή του και η χαρακτηριστική βροντώδης φωνή του, εχει γραψει ο Δημήτρης Λεβαντής ( στο https://cen.gr/),τον έκανε ιδανικό συζητητή και ομιλητή σε επιστημονικούς κύκλους, η κατάρτισή του στην ευρωπαϊκή φιλοσοφία και την ελληνική γραμματεία του έδινε τη δυνατότητα να μιλά  για Σπινόζα, Φουκώ, Τεγιάρ ντε Σαρντέν, Καζαντζάκη, Παπανούτσο και, παράλληλα, να συζητά με τους απλούς ανθρώπους για τα καθημερινά τους προβλήματα, και αυτοί να ξέρουν ότι τους καταλαβαίνει. Ενώ, προσθετει για μια πιο <<πεζή>> διάστασή του, ο συμπατριώτης του Μάρκος Βαμβακάρης και η ΑΕΚ δεν μπορούσαν να λείπουν από τον κύκλο των ενδιαφερόντων του... Ο ξαφνικός θάνατος του π. Μιχάλη, τα ξημερώματα της 18-12-24, ειχε αφήσει άφωνους τους γνωστους του. Αρκετοί τον είχαν δει το απόγευμα της Κυριακής 15/12/24, αναφερει ο κ. Λεβαντής, να επιστρέφει, από την ποιμαντική του υποχρέωση στα Άσπρα Σπίτια Παραλίας Διστόμου, στη Μονή Ιησουιτών της Μιχαήλ Βόδα 28, όπου ήταν το Παζάρι Βιβλίου της Βιβλιοθήκης της Μονής. Ήταν ευδιάθετος και με διάθεση συζήτησης, όπως πάντα. «Ο Θεός τον αγαπούσε και τον πήρε όρθιο 3 μερες μετά, στις 18/12/24>>, σχολίασε κάποιος φίλος που επισημαινει οτι <<υπήρξε 2ος «πατέρας» για πάρα πολλούς από εμάς>>.

      Σημειώνει ακόμα ο κ Λεβαντής την άποψη ότι ο Μιχ. Ρούσσος, <<δε θα μπορούσε να γίνει «κανονικός εφημέριος», δεν ήταν το στυλ του. Αγάπησε ομως-προσθετει- την καθολική κοινότητα των Άσπρων Σπιτιών Παραλίας Διστόμου, που δημιουργήθηκε από εργαζομένους στο εργοστάσιο Αλουμινίου της (τότε) γαλλικής «Πεσινέ» και αλλοδαπούς που διαμένουν στην περιοχή και, για δεκαετίες, ως το θάνατό του, έπαιρνε το ΚΤΕΛ για να βρίσκεται, Κυριακές και εορτές, στην εκκλησία του Αγίου Ιωσήφ και να τελέσει τη θεία λειτουργία (οι φωτογραφίες της 24-11-24, του Θέμη Δαλέζιου, είναι από αυτό το ναό)

Από Λουκά Δημάκα