Στους πρόποδες του Παρνασσού, ανάμεσα σε δύο βράχους, τις Φαιδριάδες, βρίσκεται το πανελλήνιο ιερό των Δελφών και το πιο ξακουστό μαντείο της αρχαίας Ελλάδας.
Οι Δελφοί ήταν ο ομφαλός της γης, όπου, σύμφωνα με τη μυθολογία, συναντήθηκαν οι δύο αετοί που έστειλε ο Δίας από τα άκρα του σύμπαντος για να βρει το κέντρο του κόσμου, και για πολλούς αιώνες αποτελούσαν το πνευματικό και θρησκευτικό κέντρο και το σύμβολο της ενότητας του αρχαίου ελληνισμού.
Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν πως στους Δελφούς βρισκόταν το κέντρο της γης. Πάνω από τα ερείπια της αρχαίας πόλης πέταξε το Drone των UP DRONES και οι εικόνες που θα δείτε, θα σας συναρπάσουν.
Σε ένα καταπράσινο τοπίο με ελατόφυτες πλαγιές στις νότιες υπώρειες του Παρνασσού βρίσκονται οι Δελφοί. Εκεί ιδρύθηκε και άκμασε το σημαντικότερο θρησκευτικό κέντρο της αρχαιότητας ελκύοντας μέχρι και σήμερα επισκέπτες από όλα τα μέρη της γης.
Οι Δελφοί είναι γνωστοί ως «ομφαλός της γης». Σύμφωνα με τη μυθολογία,όταν ο Δίας απελευθέρωσε δύο αετούς, τον έναν από την ανατολή και τον άλλον από τη Δύση,για να υποδείξουν το κέντρο του κόσμου εκείνοι συναντήθηκαν στους Δελφούς.Έτσι ο τόπος αυτός ταυτίστηκε με τον όρο «ομφαλός της γης». Επίσης, σύμφωνα με την παράδοση αρχικά το μαντείο άνηκε στη Γαία που ζούσε εκεί με το γιο της Πύθωνα. Ο Θεός Απόλλωνας όμως μεταμορφωμένος σε δελφίνι, έφθασε στο επίνειο των Δελφών, την Κίρρα, σκότωσε τον Πύθωνα και ίδρυσε το δικό του ιερό, το ναό του Απόλλωνα. Ο μύθος αυτός σχετικά με την κυριαρχία του Απόλλωνα επιβίωσε σε εορταστικές αναπαραστάσεις στις τοπικές γιορτές, όπως τα Σεπτήρια, τα Δελφίνια, τα Θαργήλια, τα Θεοφάνεια, και τα Πύθια.
Η πόλη αναφέρεται από τους ομηρικούς χρόνους με την ονομασία Πυθώ. Στην αρχή των ιστορικών χρόνων ήταν μία από τις πόλεις της αρχαίας Φωκίδας,αλλά σταδιακά ο ρόλος της πόλης ενισχύθηκε και εξελίχθηκε σε πανελλήνιο κέντρο και ιερή πόλη των αρχαίων Ελλήνων. Αποτέλεσε επίσης κέντρο της Δελφικής Αμφικτυονίας. Η Δελφική Αμφικτυονία ήταν μια ομοσπονδία δώδεκα φυλών της Στερεάς Ελλάδας και της Θεσσαλίας που αποτελούσε αρχικά θρησκευτική ένωση, ενώ αργότερα απέκτησε και πολιτική σημασία.Αρχικά είχε κέντρο της την Ανθήλη της Μαλίδας, αλλά από τα μέσα του 7ου αιώνα έκανε κέντρο της τους Δελφούς.
Οι Δελφοί διατήρησαν τη σημαντική τους θέση μέχρι τα τέλη του 4ου αιώνα μ.Χ., οπότε δόθηκε οριστικό τέλος στη λειτουργία του μαντείου με διάταγμα του αυτοκράτορα Θεοδοσίου Α΄. Τους επόμενους αιώνες η πόλη παρήκμασε και εγκαταλείφθηκε οριστικά την περίοδο των σλαβικών επιδρομών.
Τα ερείπια των Δελφών ήρθαν στο φως με τις συστηματικές ανασκαφές της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής, που άρχισαν το 1893 ύστερα από την επικύρωση διακρατικής δεκαετούς σύμβασης. Μετά την απαλλοτρίωση και την απομάκρυνση του Καστριού, του χωριού που από τον Μεσαίωνα είχε κτισθεί στο χώρο του ιερού, καθώς και των τεράστιων επιχωματώσεων που είχαν επισωρευτεί από τις κατολισθήσεις, αποκαλύφθηκαν τα ερείπια των μνημείων που κοσμούσαν τα δύο τεμένη του Απόλλωνος και της Αθηνάς Προναίας.
Βρέθηκαν πάνω από πέντε χιλιάδες επιγραφές όλων των κατηγοριών, αγάλματα, διάφορα έργα μικροτεχνίας και κομμάτια του διακόσμου των κτηρίων, εξαιρετικά έργα που εκπροσωπούν τα μεγάλα καλλιτεχνικά κέντρα της αρχαιότητας. Εκτός του τεμένους αποκαλύφθηκε το Στάδιο, το Γυμνάσιο, ο οικισμός των Δελφών και τα νεκροταφεία του.
πηγή
