Ξανά στους λάκκους.

Το Πάσχα στην Αράχωβα είναι η γνήσια όψη του Ρουμελιώτικου Πάσχα το οποίο και ξεχωρίζει από τις άλλες περιοχές.

Λάκκοι, κλήμματα, με τους οβελίες στη σειρά και όλη η γειτονιά αντάμα με ευχές και πειράγματα. Μετά από 3 χρόνια λόγω κορωνοϊού, οφείλουμε να συνεχίσουμε αυτό που μας παρέδωσαν οι παλαιότεροι, χωρίς εκπτώσεις, έτσι ακριβώς όπως το μάθαμε, γιατί φέτος υπάρχει μια σχετική διστακτικότητα από αρκετούς να βγουν στο λάκκο. Αρνητικός παράγοντας στη φετινή εορτή του Πάσχα, δυστυχώς, τουλάχιστον βάσει αυτών που ακούμε από τα ΜΜΕ, είναι η πολύ υψηλή τιμή του οβελία. Όπως σε όλα τα υπόλοιπα αγαθά που χρειάζεται το κάθε νοικοκυριό, έτσι και το Πασχαλινό τραπέζι φέτος φαίνεται να είναι πιο ακριβό.

Ας ελπίσουμε αυτή η αποχή από τα έθιμά μας τα τελευταία τρία χρόνια, να αναζωπυρώσει σε όλους μας την προσδοκία και τη λαχτάρα να γιορτάσουμε τη Λαμπρή και να τιμήσουμε τον Αφέντη μας Άη-Γιώργη, όπως εμείς οι Αραχωβίτες και οι Αραχωβίτισσες ξέρουμε...