Ο χειμώνας μας αποχαιρέτησε και η άνοιξη δειλά δειλά ξυπνά τη φύση και στα ψηλώματα.H Αράχωβα και φέτος κράτησε τα σκήπτρα του απόλυτου χειμερινού προορισμού,που παρά τις οικονομικές δυσκολίες,ο κόσμος για άλλη μια φορά την προτίμησε.Αν και οι πίστες στο Χιονοδρομικό Κέντρο Παρνασσού εξακολουθούν να έχουν αρκετό χιόνι για τους λάτρεις των χειμερινών σπορ,οι ανοιξιάτικες καιρικές συνθήκες που αναμένονται,ίσως "φρενάρουν" πολλούς φίλους του βουνού και τους οδηγήσουν σε άλλες επιλογές.
Η Αράχωβα μπορεί να βρίσκεται στη κορυφή της χειμερινής τουριστικής περιόδου της χώρας,όμως δε θα πρέπει να ξεχνάμε πως βρίσκεται και στη κορυφή της εγχώριας λαογραφίας,των εθίμων και της παράδοσης του τόπου μας.Σε καμία περίπτωση δε θα πρέπει το νέο προφίλ που έχει δημιουργηθεί γύρω από αυτήν,να επισκιάσει τη γνήσια όψη της Αράχωβας με την οποία την γνωρίσαμε,αλλά και παραλάβαμε από τους παππούδες μας και θα πρέπει να τη δώσουμε στα παιδιά μας και τις επόμενες γενιές γενικότερα.
Το Πάσχα εκτός από τη μεγαλύτερη εορτή της Ορθοδοξίας,αποτελεί και μέρος της παράδοσής μας.Σε κάθε γωνιά της Ελλάδας,υπάρχει και ένα έθιμο για την Λαμπρή.Ομολογουμένως όμως,το Πάσχα θέλει Ρούμελη και η Αράχωβα είναι η καρδιά της και ο τρόπος που εορτάζεται είναι μοναδικός.
Ξεκινώντας από τη Μεγάλη Παρασκευή και την Περιφορά των Επιταφίων με τη συνάντηση αυτών στο κεντρικό δρόμο της Αράχωβας,φθάνουμε στο χαρμόσυνο μήνυμα της Ανάστασης,με πλήθος κόσμου να συγκεντρώνεται στους δύο Ιερούς Ναούς του χωριού.
Ξημερώνοντας η Λαμπρή,οι γεροντότεροι θα σημάνουν προσκλητήριο στους «λάκκους»,καλώντας τη γειτονιά να ξεκινήσει τις προετοιμασίες για το ψήσιμο του αρνιού, αρχίζοντας με το μάζεμα των κλημάτων το άναμμα και την ιδιαίτερη φροντίδα της φωτιάς, που απαιτεί εμπειρία για να μη «χωνέψει».
Αυτή την ώρα αν κάποιος αγναντέψει την Αράχωβα από τα Μαύρα Λιθάρια,η εικόνα θα τον ξαφνιάσει νομίζοντας ότι όλο το χωριό καίγεται,γιατί σε κάθε γειτονιά έχουν και έναν λάκκο με τουλάχιστον 10 αρνιά! Αφού λοιπόν ετοιμασθεί η φωτιά,θα καθίσουν όλοι στο «λάκκο» αρχίζοντας να ψάλουν το «Χριστός Ανέστη» συνεχίζοντας με το ψήσιμο, το φαγοπότι, το χορό και το τραγούδι. Για τα απαραίτητα σε αυτό το σημείο,έχουν φροντίσει οι νοικοκυρές με τηγανιτές συκωταριές από τα αρνιά, Αραχωβίτικο κρασί και κόκκινα αβγά, τα οποία «φέρνουν γύρω» σε όλο το «λάκκο» και ειδικά στους περαστικούς. Αυτό επαναλαμβάνεται τόσες φορές όσα αρνιά έχει ο «λάκκος».
Το ψήσιμο διαρκεί περίπου 4 ώρες και εξαρτάται από το βάρος του κάθε αρνιού. Κανένας όμως δεν φεύγει από το «λάκκο» αν δεν δοθεί το σύνθημα της λήξης από τους γεροντότερους και πλέον ειδικούς και αφού προηγουμένως ψάλουν το «Χριστός Ανέστη» με την ευχή «και του χρόνου να είμαστε καλά» και βέβαια με τις απαραίτητες τουφεκιές.
Το Πασχαλινό τραπέζι στρώνεται στη συνέχεια σε κάθε σπίτι με το αρνί, τα αβγά, το γιαούρτι, τη φέτα, τη φορμαέλλα, το μπρούσκο κρασί και τα απαραίτητα σαλατικά από μαρούλι.
Αν θέλεις να νιώσεις το Ρουμελιώτικο γλέντι,η Αράχωβα είναι ο ιδανικότερος τόπος.
Επιμέλεια: Νίκος Δαλαρούγκας
Απόσπασμα κειμένου από: http://arachova.tripod.com
