Η σημερινή μας εκδήλωση εντάσσεται στο πλαίσιο της καταστατικής λειτουργίας του Συλλόγου μας καθώς εκτός από την πρώτιστη συνδικαλιστική του αποστολή ο Σύλλογός μας έχει πολιτιστική και μορφωτική αποστολή.
Έτσι, συνδιοργανώνουμε τη Δευτέρα στη Λιβαδειά την Απεργιακή Συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς με το Εργατικό Κέντρο, την ΕΛΜΕ Βοιωτίας και άλλους συνδικαλιστικούς και κοινωνικούς φορείς και σήμερα στο Δίστομο την επετειακή εκδήλωση για τα 190 χρόνια από το θάνατο του Αρχιστρατήγου της Ρούμελης κατά την Ελληνική Επανάσταση Γεωργίου Καραϊσκάκη.
Σήμερα, όλοι και όλες μας γνωρίζουμε την κατάσταση που βρίσκεται η κοινωνία και η πατρίδα μας. Μια πολυδιάστατη κρίση οικονομική και πολιτική, αξιακή, πολιτιστική και μορφωτική εκφράστηκε βίαια με την οικονομική χρεοκοπία της χώρας και τις επιπτώσεις των μνημονίων. Στο δημόσιο πολιτικό βίο δεν παρουσιάσθηκε κανένα σοβαρό και αξιόπιστο σχέδιο διεξόδου από την κρίση και αποφυγής της αποικιοποίησης της εθνικής οικονομίας, της φτωχοποίησης της κοινωνίας και της υποχώρησης του βιοτικού μας επιπέδου. Σήμερα γνωρίζουμε ότι οι «μαγικές λύσεις» δεν υπάρχουν και οι ιδεοληπτικές προσεγγίσεις δεν προσφέρουν.
Σήμερα η χώρα μας βρίσκεται για άλλη μια φορά σε ένα ιστορικό σημείο καμπής. Η Ιστορία και η Γεωγραφία, μας έχουν τοποθετήσει σε ένα σταυροδρόμι ανάμεσα στην Ανατολή και στη Δύση, ένα σταυροδρόμι πολιτισμών και θρησκειών, ένα σταυροδρόμι εμπορίου, διακίνησης ιδεών και ανθρώπων. Στον 21ο αιώνα θα κριθεί η επιβίωση του ελληνισμού ως ιστορικού υποκειμένου, ενώ ήδη η δημογραφία και η οικονομία μας κτυπούν συναγερμό κινδύνου.
Καθώς απέναντι στην πρόκληση της εποχής μας,
§ ο παρασιτικός εκσυγχρονισμός, το μεταπρατικό μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης και η καταναλωτική ευδαιμονία του ατομικισμού ως μιμητισμός των ιδεών και του τρόπου ζωής της Δύσης έχουν εξαντληθεί,
§ η απομόνωση και η φοβική στάση και αντιμετώπιση δεν μας ταιριάζουν. Δεν ταιριάζουν στον οικουμενικό χαρακτήρα των συστατικών μας στοιχείων, του Ελληνισμού και του Χριστιανισμού,
πρέπει σήμερα να διατυπώσουμε ένα νέο πρόταγμα και ένα νέο όραμα για το Ελληνισμό που να αποτελέσει όχημα διεξόδου από την κρίση, προόδου και ιστορικής μας συνέχειας.
Ο «Εκσυγχρονισμός της Παράδοσης», ο δικός μας εκσυγχρονισμός της δικής μας παράδοσης, αποτελεί μια τέτοια πρόταση. Μια τέτοια πρόταση δεν έχει καμιά σχέση με την προγονοπληξία. Αποτελεί όμως μια ισχυρή απάντηση στη απόπειρα εθνοαποδόμησής μας που συντελείται συστηματικά και μεθοδικά με την ανάπτυξη και την ιδεολογική επιβολή της εθνομηδενιστικής ιστοριογραφικής σχολής στο δημόσιο λόγο. Ας θυμηθούμε το «συνωστισμό» της Σμύρνης στα σχολικά βιβλία, την άποψη Υπουργού Παιδείας και όχι μόνο ότι το ελληνικό έθνος δημιουργήθηκε μετά την Ελληνική Επανάσταση του ’21(!!) και άλλα παρόμοια.
Στον τόπο αυτό από τους ύστερους βυζαντινούς χρόνους, από το 1204 τουλάχιστον (κατάκτηση Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους ) ή και νωρίτερα από το 1071 (διπλή επίθεση στο Βυζάντιο από Νορμανδούς στη Δύση και Σελτζούκους Τούρκους στην Ανατολή και την ατυχή μάχη του Ματζικέρτ) οικοδομείται η διαμόρφωση της συνείδησης του νεότερου ελληνισμού. Η συνείδηση αυτή σφυρηλατείται με βάση την αυτονομία, τον κοινοτισμό, το αντιστασιακό ήθος και φρόνημα, την ορθοδοξία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ.