Συνάδελφοι-συναδέλφισσες
Η 1η του Μάη είναι μέρα μνήμης για την τάξης μας, είναι μέρα τιμής στους χιλιάδες νεκρούς που έπεσαν για να έχουμε 8ωρο, υγεία, παιδεία, σύνταξη, δικαιώματα.
Η 1η του Μάη είναι το παγκόσμιο σύμβολο της ταξικής πάλης, του αγώνα της εργατιάς για μια καλύτερη ζωή, για το τέλος των ιμπεριαλιστικών πολέμων, της φτώχειας, της εξαθλίωσης, της ανεργίας, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε είναι ξεκάθαρο ότι ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης που ζούμε, δεν μπορεί να ικανοποιήσει τις βασικές ανάγκες της εργατικής οικογένειας. Είναι δρόμος που όφελος έχουν μόνο τα μονοπώλια.
Γίνεται όλο και πιο επικίνδυνος, καθώς η ακόρεστη δίψα τους για κέρδη έχει σαν αποτέλεσμα να τσακίζονται τα εργατικά-λαϊκά δικαιώματα (μισθοί, συντάξεις, υγεία, κοινωνικές παροχές, ελευθερίες κλπ).
Η σύγκρουση τους φτάνει μέχρι και τον πόλεμο.
Αιματοκυλούν ολόκληρους λαούς για να επεκτείνουν την επιρροή τους, σε νέα εδάφη και αγορές.
Γι΄ αυτό ας αφήσουν τα κροκοδείλια δάκρυα όλοι τους, από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μέχρι την Ε.Ε για την δυστυχία των λαών.
Ένα είναι σίγουρο ότι δεν τους καίγεται καρφί για την ζωή των εργαζόμενων.
Άλλωστε πότε ο χορτάτος ένιωσε την πείνα; Πως θα νοιαστεί τότε για τον πεινασμένο;
Από πότε οι δυνάστες που επιβάλουν στα εργοστάσια-κάτεργα την σιωπή, κόπτονται για τις ελευθερίες των εργατών; Μάταια προσπαθούν να κρύψουν την αδικία και τον υπαίτιο, που είναι τα μονοπώλια.
Σε όλο αυτό πρωτοστατεί και η νέα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που τάχα κάνει αγώνα στα EUROGROUP, στο ΔΝΤ για να σώσει το λαό. Το σίγουρο είναι ότι ο αγώνας που κάνει είναι για να αυγατίσουν τα κέρδη των ντόπιων και ξένων καπιταλιστών και ταυτόχρονα ξηλώνει τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, των κοινωνικών φορέων και οργανισμών για να πληρώσει τους δανειστές, ενώ τα νοσοκομεία καταρρέουν, οι συντάξεις κινδυνεύουν να μην καταβληθούν, η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία μεγαλώνει, η ανεργία, η φτώχεια και η εξαθλίωση αγγίζουν όλο και περισσότερους. Παραπέμπουν την αποκατάσταση του βασικού μισθού και τις ΣΣΕ στο κοινωνικό διάλογο, στο αόριστο μέλλον.
Συνάδελφοι-συναδέλφισσες Στον κλάδο έχουμε αποκτήσει συνολική πείρα. Ξέρουμε ότι στους χώρους δουλειάς ισχύει ο νόμος των μονοπωλίων. Η απληρωσιά, η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, οι ατομικές συμβάσεις εργασίας, η τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς είναι η καθημερινότητα μας.
Όλα τα παραπάνω είναι ενδεικτικά για το τι κατάσταση επικρατεί στον κλάδο που έχει σχέση με την κατάργηση των ΣΣΕ και με τους 400 εφαρμοστικούς μνημονιακούς νόμους που έχουν ψηφίσει οι προηγούμενες κυβερνήσεις από το 2010 και που συνεχίζουν να ισχύουν και με την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Συνάδελφοι-συναδέλφισσες Δεν παραδίνουμε τα όπλα μας, οργανωνόμαστε στο σωματείο μας και παλεύουμε για να εξασφαλίζουμε στις οικογένειες μας ευημερία, ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, μισθούς και συντάξεις που να μπορούμε να ζούμε με αξιοπρέπεια, να έχουμε πρόσβαση στην δωρεάν-δημόσια υγεία, δωρεάν μόρφωση για εμάς και τα παιδιά μας, οχτάωρο-πενθήμερο στην πράξη, νέες ΣΣΕ που θα ανακτούν τα δικαιώματα που μας πήραν όλα αυτά τα χρόνια.
Αυτός είναι ο μοναδικός δρόμος για την τάξη μας, που έρχεται σε ολική ρήξη και σύγκρουση με αυτό που ζούμε. Δύσκολος αλλά με προοπτική για να φτιάξουμε τον κόσμο που ονειρεύεται η εργατιά και που το αίμα της πότισε την μεγάλη υπόθεση της κοινωνικής απελευθέρωσης όλων των καταπιεσμένων από τα δεσμά της εκμετάλλευσης που δεν πήγε, μα ούτε πρόκειται να πάει χαμένο.
ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ και ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ στην ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ του Π.Α.ΜΕ.
Η 1η του Μάη είναι μέρα μνήμης για την τάξης μας, είναι μέρα τιμής στους χιλιάδες νεκρούς που έπεσαν για να έχουμε 8ωρο, υγεία, παιδεία, σύνταξη, δικαιώματα.
Η 1η του Μάη είναι το παγκόσμιο σύμβολο της ταξικής πάλης, του αγώνα της εργατιάς για μια καλύτερη ζωή, για το τέλος των ιμπεριαλιστικών πολέμων, της φτώχειας, της εξαθλίωσης, της ανεργίας, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε είναι ξεκάθαρο ότι ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης που ζούμε, δεν μπορεί να ικανοποιήσει τις βασικές ανάγκες της εργατικής οικογένειας. Είναι δρόμος που όφελος έχουν μόνο τα μονοπώλια.
Γίνεται όλο και πιο επικίνδυνος, καθώς η ακόρεστη δίψα τους για κέρδη έχει σαν αποτέλεσμα να τσακίζονται τα εργατικά-λαϊκά δικαιώματα (μισθοί, συντάξεις, υγεία, κοινωνικές παροχές, ελευθερίες κλπ).
Η σύγκρουση τους φτάνει μέχρι και τον πόλεμο.
Αιματοκυλούν ολόκληρους λαούς για να επεκτείνουν την επιρροή τους, σε νέα εδάφη και αγορές.
Γι΄ αυτό ας αφήσουν τα κροκοδείλια δάκρυα όλοι τους, από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μέχρι την Ε.Ε για την δυστυχία των λαών.
Ένα είναι σίγουρο ότι δεν τους καίγεται καρφί για την ζωή των εργαζόμενων.
Άλλωστε πότε ο χορτάτος ένιωσε την πείνα; Πως θα νοιαστεί τότε για τον πεινασμένο;
Από πότε οι δυνάστες που επιβάλουν στα εργοστάσια-κάτεργα την σιωπή, κόπτονται για τις ελευθερίες των εργατών; Μάταια προσπαθούν να κρύψουν την αδικία και τον υπαίτιο, που είναι τα μονοπώλια.
Σε όλο αυτό πρωτοστατεί και η νέα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που τάχα κάνει αγώνα στα EUROGROUP, στο ΔΝΤ για να σώσει το λαό. Το σίγουρο είναι ότι ο αγώνας που κάνει είναι για να αυγατίσουν τα κέρδη των ντόπιων και ξένων καπιταλιστών και ταυτόχρονα ξηλώνει τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, των κοινωνικών φορέων και οργανισμών για να πληρώσει τους δανειστές, ενώ τα νοσοκομεία καταρρέουν, οι συντάξεις κινδυνεύουν να μην καταβληθούν, η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία μεγαλώνει, η ανεργία, η φτώχεια και η εξαθλίωση αγγίζουν όλο και περισσότερους. Παραπέμπουν την αποκατάσταση του βασικού μισθού και τις ΣΣΕ στο κοινωνικό διάλογο, στο αόριστο μέλλον.
Συνάδελφοι-συναδέλφισσες Στον κλάδο έχουμε αποκτήσει συνολική πείρα. Ξέρουμε ότι στους χώρους δουλειάς ισχύει ο νόμος των μονοπωλίων. Η απληρωσιά, η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, οι ατομικές συμβάσεις εργασίας, η τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς είναι η καθημερινότητα μας.
Όλα τα παραπάνω είναι ενδεικτικά για το τι κατάσταση επικρατεί στον κλάδο που έχει σχέση με την κατάργηση των ΣΣΕ και με τους 400 εφαρμοστικούς μνημονιακούς νόμους που έχουν ψηφίσει οι προηγούμενες κυβερνήσεις από το 2010 και που συνεχίζουν να ισχύουν και με την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Συνάδελφοι-συναδέλφισσες Δεν παραδίνουμε τα όπλα μας, οργανωνόμαστε στο σωματείο μας και παλεύουμε για να εξασφαλίζουμε στις οικογένειες μας ευημερία, ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, μισθούς και συντάξεις που να μπορούμε να ζούμε με αξιοπρέπεια, να έχουμε πρόσβαση στην δωρεάν-δημόσια υγεία, δωρεάν μόρφωση για εμάς και τα παιδιά μας, οχτάωρο-πενθήμερο στην πράξη, νέες ΣΣΕ που θα ανακτούν τα δικαιώματα που μας πήραν όλα αυτά τα χρόνια.
Αυτός είναι ο μοναδικός δρόμος για την τάξη μας, που έρχεται σε ολική ρήξη και σύγκρουση με αυτό που ζούμε. Δύσκολος αλλά με προοπτική για να φτιάξουμε τον κόσμο που ονειρεύεται η εργατιά και που το αίμα της πότισε την μεγάλη υπόθεση της κοινωνικής απελευθέρωσης όλων των καταπιεσμένων από τα δεσμά της εκμετάλλευσης που δεν πήγε, μα ούτε πρόκειται να πάει χαμένο.
ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ και ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ στην ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ του Π.Α.ΜΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ.